Blog

24.03.2020

Wiązanie polskie (gotyckie)

W artykule znajdziesz:

Wiązanie polskie (gotyckie)

Wiązanie polskie (gotyckie)

W wiązaniu tym kolejne warstwy nie różnią się od siebie. Każda warstwa jest wozówkowo-główkowa (program uprawnienia budowlane na komputer). Spoiny pionowe jednej warstwy są przesunięte względem drugiej cegły.

Zakończenie muru jest wykonywane w jednej warstwie główkami.
i w drugiej trzyćwierciówkami ułożonymi wozówkowo. Pewną wadą wiązania są spoiny podłużne w poszczególnych kolejnych warstwach muru nakładają się na siebie, nie ma to jednak istotnego wpływu na wytrzymałość i stateczność muru. Dodatkową cechą tego wiązania jest ozdobność układu spoin w licu muru, obecnie rzadko spotykana (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Mur ułożony w wiązaniu wielorzędowym składa się z powtarzających się pasów poziomych sześciowarstwowych. Pasy utworzone są z pionowych, równoległych do siebie rzędów wozówkowych o grubości 2 cegły i wysokości czterech warstw oraz dwu warstw cegieł ułożonych główkowo w celu przewiązania rzędów wozówkowych. Spoiny pionowe podłużne pięciu kolejnych warstw przekrywane są dopiero szóstą warstwą cegieł ułożonych główkowo.
W wiązaniu tym występują cztery rodzaje warstw (uprawnienia budowlane).

Dwie warstwy pierwsza i druga są na przemian główkowo-wozówkowe (w zależności od grubości muru), pozostałe dwie warstwy - trzecia i czwarta - wyłącznie wozówkowe.

Kolejność układania warstw jest następująca: I. 2, 3, 4 warstwa i jako 5 i 6 warstwa ponownie warstwy rodzaju 3 i 4 (program egzamin ustny). Po ułożeniu sześciu warstw wymieniona kolejność warstw jest powtarzana. W warstwach wyłącznie wozówkowych należy unikać układu, przy którym spoiny poprzeczne przechodzą nieprzerwanie przez całą grubość muru. gdyż mur taki jest nieszczelny.
W narożnikach prostokątnych układa się w warstwie pierwszej w narożu po dwie trzyćwierciówki w celu uzyskania przekrycia spoin poprzecznych warstwy następnej. Mury krzyżujące się w wiązaniu wielorzędnym zachowują w każdej warstwie jednakowy układ cegieł. Warstwy główkowe i wypełnienie warstw wozówkowych jednego muru przechodzą na przemian przez warstwy drugiego muru.
Mury łączące się w kształcie litery T układa się w taki sposób jak narożniki (opinie o programie).
W wiązaniach wielorzędowych mury można wykonywać z nie wypełnionymi zaprawą spoinami podłużnymi, co polepsza wartość izolacji cieplnej muru.

Wiązanie wielorzędowe

Wiązanie wielorzędowe wykazuje w porównaniu z wiązaniem pospolitym następujące zalety:
- znacznie łatwiejsza i mniej pracochłonna robocizna większość wozówek w powierzchni licowej muru).
- mniejsza ilość przycięć cegły w narożach.
- możliwość zużycia w murze większej ilości połówek niż w innych wiązaniach.
Wytrzymałość muru przy tym wiązaniu jest niewiele mniejsza od murów układanych uprzednio omówionymi sposobami. Przy spoinach podłużnych nie wypełnionych mur traci na wytrzymałości ok. 10%.
Wiązanie to opiera się na podobnych zasadach co wiązania wielorzędowe (segregator aktów prawnych). W wiązaniu tym występują cztery powtarzalne warstwy o różnym układzie cegieł. Obowiązuje tu zasada przewiązania spoin pionowych, przynajmniej co czwarta warstwa. W słupach i filarach o przekroju wielobocznym oraz kołowym układ wszystkich warstw jest jednakowy, a przewiązanie osiąga się przez obrót o 45° każdej kolejno następującej warstwy.
Przy układaniu murów z cegły dziurawki obowiązują ogólne zasady przewiązania spoin poszczególnych warstw muru. Naroże zakończenia i ościeże muru wykonuje się z cegły pełnej. W celu wyzyskania wartości izolacyjnych dziurawki konieczne jest dokładne zasklepienie zaprawą otworów kanałów przebiegających wzdłuż muru, zwłaszcza przy powierzchniach zewnętrznych muru.
Ze względu na wysokie wartości wytrzymałościowe, cieplne i akustyczne kratówki mury z tych cegieł wykonuje się w zasadzie tylko w grubościach 1.5 i 1 cegły (promocja 3 w 1).

Sposób przekrycia spoin w tych murach jak w prostych układach muru z cegły zwykłej.

Zasady wiązania tych gatunków cegieł są takie same jak cegły zwykłej. Pełny mur z cegieł cementowych lub piaskowo-wapiennych stosuje się rzadko w budownictwie mieszkaniowym ze względu na niedostateczne wartości cieplne tych elementów, dlatego też używa się je do murów zewnętrznych przeważnie jako warstwy licowe — pozostałą grubość muru wypełnia się cegłą ceramiczną lub innym materiałem murowym o dobrych własnościach izolacyjnych.

Mury dzikie. Układa się z kamienia polnego lub z kamienia łamanego niedobieranego.

W murach tych należy w miarę możliwości przekrywać spoiny dolnej warstwy płaszczyznami warstwy następnej. W narożnikach, na skrzyżowaniach i stykach murów układa się kamienie większe i bardziej regularne, a w poprzek muru daje się dłuższe kamienie tzw. sięgacze.

Przy murach o kształcie litery T wykonywanych z kamienia łamanego warstwy murów w miejscach skrzyżowania lub połączenia powinny się na przemian przenikać.
Mury cyklopowe. Wykonuje się z kamienia łamanego dobieranego łub z kamienia polnego.

W tym drugim przypadku kamienie układane w licu powinny być z gruba wyrównane do powierzchni lica i mieć wyrównane powierzchnie stykowe w kierunku głębokości muru. Mur cyklopowy nie dzieli się na warstwy, powinien być jednak w miarę możliwości przewiązywany. Mury cyklopowe wymagają spoinowania.

Najnowsze wpisy

25.03.2024
Egzaminy dla osób ukaranych

Osoby ukarane z tytułu odpowiedzialności zawodowej zgodnie z artykułem 96 Ustawy Prawo Budowlane, które zostały zobowiązane do ponownego zdania egzaminu,…

22.03.2024
Wniosek o ponowny egzamin na uprawnienia budowlane

Wniosek o ponowne wyznaczenie terminu egzaminu na uprawnienia budowlane należy złożyć w przypadkach, kiedy nie możesz uczestniczyć w wyznaczonym terminie…

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami