Wielkość kąta obrotu nadwozia

Po napełnieniu łyżki urobkiem następuje obrót nadwozia do położenia wyładowania. Nie zaleca się przy tym dokonywania obrotu przed ostatecznym (całkowitym) napełnieniem łyżki, z uwagi na występowanie dodatkowych sił ujemnie wpływających na ramię i wysięgnik. Obrót powinien być płynny i niezbyt szybki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wielkość kąta obrotu nadwozia, dla załadowania odspojonego urobku na środek transportowy, wybitnie wpływa na czas trwania cyklu roboczego; dlatego też powinien on być jak najmniejszy. Przy koparkach przedsiębiernych jako optymalny kąt obrotu wysięgnika uważa się kąt około 60-^70°. Wzrost kąta obrotu np. do 180° powoduje przedłużenie cyklu roboczego o około 30% (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Opróżnianie łyżki z urobku następuje ręcznie przez otwarcie dna łyżki, liną lub mechanicznie za pomocą specjalnej przekładni przez silnik. Czas trwania wyładowania w znacznym stopniu zależy od sposobu wyładowania. Jeśli wyładowanie następuje na odkład, doświadczony operator wyładowuje łyżkę bezpośrednio po jej zatrzymaniu, niekiedy nawet w ruchu. Przy wyładowywaniu na środki transportowe łyżkę opuszcza się możliwie nisko, tak jak na to pozwala dno łyżki. Im większa jest odległość dna łyżki od dna skrzyni np. samochodu wywrotki, tym silniejsze są uderzenia urobku przy wyładowaniu, co czasami może spowodować uszkodzenie np. resorów samochodowych (uprawnienia budowlane).

Dalszą czynnością jest powrotny obrót nadwozia w stronę wykopu z równoczesnym opuszczaniem łyżki do położenia wyjściowego. Czas powrotnej drogi jest zwykle krótszy od czasu drogi do wyładowania.

Dla właściwego posługiwania się koparką o wyposażeniu przedsiębiernym wymagane jest ścisłe przestrzeganie instrukcji roboczych, płynne i energiczne przejścia z ruchów przyspieszonych do zwalnianych okresów pracy (trwających 1-2 sekund) tak, aby kolejno następujące po sobie czynności szybko mogły się zmieniać (program egzamin ustny). Wszystko to wymaga od maszynisty dużego doświadczenia, energii i wprawy.

Grubość warstwy skrawanej

Po zakończeniu kopania na jednym stanowisku roboczym zależnie od warunków w promieniu o długości odpowiadającej 40-70% długości roboczej ramienia następuje przemieszczenie koparki na następne stanowisko robocze, co trwa 20-40 sekund, z tego około połowę (10-20 sekund) zużywa się na samo przemieszczenie, a pozostały czas - na przełączenie odpowiednich urządzeń sterowniczych (opinie o programie).

Grubość warstwy skrawanej jest zmienna, zależna od kategorii gruntu i wysokości kopania. Orientacyjnie grubość skrawanej warstwy przez koparki o pojemności średniej w zależności od kategorii gruntu. Jeśli skrawana ściana jest podłużna przy wykonywaniu wykopu przelotowego, wówczas powinna być zapewniona ciągłość i jednakowa grubość poszczególnych ścinanych warstw ściany, podczas kolejnego przechodzenia koparki wzdłuż ściany.

Wysokość ściany wykopu powinna być w zasadzie taka, aby łyżka koparki mogła być napełniona za jednym razem. Taka wysokość nazywa się normalną. Poza wysokością normalną występują, zależnie od warunków: wysokość minimalna (ekonomicznie dopuszczalna) oraz wysokość maksymalna (groźba powstawania nawisów w gruntach spoistych), co omawiane jest w dziale organizacji robót ziemnych. Orientacyjnie, wysokość normalna ściany wykopu, zabezpieczająca napełnianie łyżki koparki, odpowiada przeciętnie dla gruntów sypkich ²/₃ wysokości łożyska siodłowego ramienia łyżki nad dolną powierzchnią gąsienic, a dla gruntów spoistych pełnej jej wysokości (segregator aktów prawnych).

Wysokości ściany wykopów w zależności od pojemności łyżki i kategorii gruntu zestawionej w oparciu o wyniki doświadczalne. Opory gruntu przy odspajaniu kształtują się różnie w zależności od kategorii gruntu. Przeciętne opory dla gruntowi kategorii wynoszą 0,5 kG/cm², dla II kategorii - 1,0 kG/cm², dla 111 - 2,0 kG/cm², dla IV - 3,0 kG/cm², dla V - 4 kG/cm².