Wielkość kontrolowanego naciągu

Wielkość kontrolowanego naciągu w zbrojeniu przyjmuje się z uwzględnieniem rodzaju stali zbrojeniowej, sposobu kotwienia i dokładności wstępnego naciągu. Przy przekazywaniu wstępnego naprężenia zbrojenia na beton i w czasie eksploatacji konstrukcji obserwuje się spadek naprężenia wstępnego wskutek skurczu i pełzania betonu, relaksacji naprężeń w zbrojeniu i czynników technologicznych. Wielkość tych strat naprężenia wynosi od 1000 do 2000 kG/cm² i jest uwzględniana przy obliczaniu konstrukcji, a także przy określaniu wielkości kontrolowanego naprężenia zbrojenia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do przejęcia siły naciągu i zachowania jej we wszystkich fazach procesu technologicznego, a w niektórych rodzajach konstrukcji również przy ich eksploatacji, służą urządzenia kotwiące stanowiące przejściową lub stałą część elementu zbrojeniowego albo też specjalne uchwyty-zaciski do czasowego zamocowania zbrojenia na oporach. Całkowite siły naciągu zbrojenia przejmowane przez kotwy mogą stanowić znaczną wielkość (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do naciągu zbrojenia stosuje się prasy i lewary - przenośne, przesuwne lub stacjonarne. Największe zastosowanie mają prasy i lewary hydrauliczne, wykonane w różnych rozwiązaniach konstrukcyjnych. Wyboru typu i konstrukcji prasy lub lewara do naciągu zbrojenia dokonuje się z uwzględnieniem rodzaju naprężanego zbrojenia, wielkości potrzebnej siły naciągu i wielkości przemieszczenia jego ruchomej części (uprawnienia budowlane).

Wielkość naciągu

Produkowane seryjnie prasy i lewary mają skok tłoka od 120 do 1200 mm i mogą rozwijać siły od 2,5 do 170 T. Przemysł zamierza uruchomić produkcję lewarów o siłach naciągowych 315 i 630 T. Zaistnieje przy tym możliwość przejścia na równoczesny naciąg i zwalnianie naciągu całego naprężanego zbrojenia przy wykonywaniu elementów wielkowymiarowych (program egzamin ustny).

Wielkość skoku tłoka lewara przyjmuje się równą 0,01 długości naprężanego zbrojenia. Przy krzywoliniowym naciągu zbrojenia należy uwzględnić straty powstające wskutek tarcia zbrojenia o ścianki kanałów. Naciąg zbrojenia lewarami hydraulicznymi wykonuje się w trzech etapach. Początkowo 40-h50% siły projektowanej. Po ustawieniu zbrojenia niesprężonego i wkładek łącznikowych wielkość naciągu doprowadza się do 110°/o (z uwzględnieniem przeciągania) i po utrzymaniu przy tym naprężenia w ciągu 5-10 min obniża się do projektowego (kontrolowanego) (opinie o programie).

Zbrojenie naciąga się na stwardniałym betonie wyrobu przy jego długości do 30 m z jednego końca, a przy długości powyżej 30 m - z dwóch stron, dwoma prasami. Naciąg prowadzi się przy tym kolejno, za pomocą pierwszej prasy napręża się do 50% projektowanego i za pomocą drugiego doprowadza się go do projektowanego. Zbrojenie o zarysie krzywoliniowym naciąga się na stwardniały beton tylko za pomocą dwóch pras - z dwóch stron (segregator aktów prawnych).

Wielkość naciągu kontroluje się według wskazania manometru układu naciągowego i według wydłużenia zbrojenia. Rozbieżność nie powinna przy tym przekroczyć 5%. Naciąg zbrojenia zwalnia się po uzyskaniu przez beton założonej wytrzymałości, wynoszącej zwykle nie mniej niż 70% marki projektowanej.

Dla równomiernego przekazywania na beton naprężenia zbrojenia wskazane jest łagodne zwalnianie naciągu całego zbrojenia rozmieszczonego w przekroju wyrobu. Jeżeli warunku tego nie można spełnić, wówczas zwalnianie naciągu przeprowadza się trójstopniowo na wszystkich elementach zbrojeniowych. Należy tego szczególnie przestrzegać przy zwalnianiu naciągu zbrojenia z drutu o wysokiej wytrzymałości, ponieważ przy niedostatecznej wytrzymałości betonu może być naruszona przyczepność zbrojenia (promocja 3 w 1).

Po Zwoleniu naciągu pierwszego drutu (lub wiązki) określa się wielkość poślizgu zbrojenia i uzyskane wyniki porównuje się z dopuszczalnymi. Dalsze zwalnianie naciągu zbrojenia wykonuje się przy uzyskaniu wyników dodatnich.