Wielkość wsi podstawowej

Wielkość wsi podstawowej odpowiada mniej więcej wielkości dotychczasowej gromady. Skupienie większej liczby ludności w obecnej wsi oraz koncentracja budownictwa usługowego uzasadniałaby z gospodarczego punktu widzenia wyposażenie jej w urządzenia sieciowe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Niezależnie od usług podstawowych konieczne jest zapewnienie ludności wiejskiej usług wyższego rzędu, o mniejszej częstotliwości korzystania. Usługi takie zostałyby zlokalizowane w ośrodku powiatowym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Funkcja przeważającej większości wsi, które nie mogłyby być wyposażone w usługi podstawowe, ograniczałaby się do roli ośrodków produkcji rolniczej, korzystających z usług podstawowych zlokalizowanych we wsiach większych.
Wyznaczenie odpowiedniej sieci wsi wyposażonych w usługi podstawowe wymaga szerokiego podjęcia badań naukowych i prac projektowych, planistycznych.
Pojęcie kompleksowości w realizacji inwestycji budowlanych na wsi jest pojęciem wieloznacznym (uprawnienia budowlane). Odnosić się ono może do:
a) równoczesności realizacji założonego programu budowlanego w ściśle określonym gospodarstwie lub zespole gospodarstw w tym samym czasie, przy czym w tym przypadku pojęcie kompleksowości jest przeciwstawne pojęciu etapowania inwestycji,
b) kompletności realizacji programu budowlanego, instalacyjnego, wyposażenia, konkretnego zadania inwestycyjnego wraz z programem towarzyszącym związanym z danym zadaniem inwestycyjnym i umożliwiającym jego prawidłowe i bezbłędne funkcjonowanie,
c) integracji programu budowlanego i funkcjonalno-technologicznego mającej na względzie pełną gotowość produkcyjną danego gospodarstwa lub określonego kierunku produkcji, przy czym w tym przypadku program budowlany stanowi niezbędne uzupełnienie wymogów produkcyjnych (program egzamin ustny).

Kontynuacja realizacji inwestycji

Z pojęciem kompleksowości inwestycji wiąże się ściśle pojęcie ich koncentracji, w stopniu zależnym od konkretnej sytuacji, wymagań lub potrzeb.
W dotychczasowej praktyce inwestycyjnej, zwłaszcza w gospodarstwach uspołecznionych, można dostrzec ogromne rozproszenie środków i nakładów inwestycyjnych, polegające na tym, iż prawie wszystkie ośrodki produkcji rolnej, których liczba wynosi ponad 4500, rokrocznie realizują pojedyncze obiekty budowlane, nie licząc prowadzonych remontów kapitalnych, adaptacji itp.

Kontynuacja realizacji inwestycji rozproszonych prowadzi do powstawania nadmiernej ilości placów budowy o wieloletnim okresie trwania, rozprasza potencjał mocy produkcyjnej i oddziaływuje wybitnie niekorzystnie na całokształt organizacji procesu inwestycyjnego (opinie o programie). Ponadto podnosi koszty administracji budowy, stwarza deficyt wykwalifikowanego personelu inżynieryjno-technicznego i rzemieślniczego, podraża koszty transportu wynikające z dużej ilości przebiegów środków transportowych przy niepełnym wykorzystaniu ich ładowności, co wynika z charakteru rozproszonych budów, powoduje niską wydajność pracy ludzi jak i sprzętu ze względu na niewielką możliwość zastosowania systemu potokowego w sumie prowadzi do nadmiernego rozciągania cyklu budowy i poważnie podraża koszty (segregator aktów prawnych).

Ze względu na opisany stan nasuwa się konieczność podjęcia zdecydowanych kroków w kierunku usystematyzowania hierarchii potrzeb inwestycyjnych i wprowadzenia obowiązku koncentracji nakładów inwestycyjnych w określonym miejscu i czasie z wyznaczeniem rygorów i cyklów ich zakończenia.

Przewiduje się, że w wyniku realizacji tego postulatu będzie można corocznie uzyskać w gospodarce uspołecznionej zmniejszenie ilości placów budowy do 1/3 stanu dotychczasowego, co przyczynić się powinno do lepszego wykorzystania środków inwestycyjnych, obniżki kosztów realizacji i spowodować pełną gotowość poszczególnych gospodarstw do podjęcia intensywnej produkcji rolnej, umożliwiającej szybką amortyzację poniesionych nakładów (promocja 3 w 1).

Pomimo realizacji prawie rokrocznie pojedynczych obiektów w poszczególnych gospodarstwach wielkotowarowych, znikoma tylko ilość tych gospodarstw wykazać się może pełnym zainwestowaniem w budynki, sprzęt i niezbędne urządzenia.