Wielkość ziaren kwarcu

Po wypaleniu porcelany w temperaturze 1200°C na ziarnach kwarcu występują pęknięcia. Rozpuszczenie kwarcu lub kaolinu w szkle skaleniowym powoduje w procesie wypalania zwiększenie odporności wyrobu na deformację i jego lepkości; przy tym kwarc nadaje wyrobom przeświecalność. Przeświecalność porcelany polepsza się przy zawartości w jej składzie drobno zmielonego kwarcu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kwarc pochodzący z różnych złóż ma odmienną zdolność reagowania. Stopień zmielenia nie wywiera istotnego wpływu na przenikalność dielektryczną. Zwiększenie stopnia rozdrobnienia składnika krzemionkowego może podwyższyć w spółczynnik rozszerzalności cieplnej porcelany, jeżeli nastąpi jej przemiana w krystobalit. Natomiast rozpuszczanie kwarcu w szkle skaleniowym może spowodować zmniejszenie współczynnika rozszerzalności cieplnej porcelany (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wielkość ziaren kwarcu wpływa w sposób istotny na stopień porowatości porcelany. Przy zmianie średniej średnicy ziaren kwarcu od 70 do 30 pm porowatość zmniejszała się o 0,00%, w przeliczeniu na każdy mikron, a przy przejściu od 30 pm do jeszcze mniejszej wielkości ziaren porowatość zmniejszała się jeszcze gwałtowniej (średnio o 1,3% na 1 (Am w jednej z próbek porcelany wypalonych w temperaturze 1300°C) (uprawnienia budowlane).

Badanie wpływu natury składnika krzemionkowego na właściwości porcelany wypalonej w temperaturze 1350°C, przeprowadzone przez Zubczaninowa i Widii- riewą [403], dało następujące wyniki. Po wprowadzeniu kwarcu, piasku i marszalitu uzyskano największą wytrzymałość na zginanie 69,3-h 67,4 MN/m² (693 -f-674 kG/ /cm²) i udarność 1,37-1,18 • 10³ J/m² (l,4-rl,2 kG • cm/cm²); odpady kwarcowe (przy wzbogacaniu kaolinu) i wyprażona krzemionka zajęły pod tym względem drugie miejsce. Najmniej wytrzymałą porcelanę, tj. o wytrzymałości 55,4-h48,5 MN/ /m² (554-r485 kG/cm²) i udarności (l,09-h0,72) • 10³ J/m² (l,13-h0,73 kG • cm/ /cm²) uzyskano przy zastosowaniu krzemionki i diatomitu. Wydłużenie czasu przetrzymywania w najwyższej temperaturze wypalania we wszystkich przypadkach zmniejszyło wytrzymałość mechaniczną na zginanie. Udarność w jednych przypadkach wzrastała, w innych spadała w zależności od czasu wypalania (program egzamin ustny).

Obszar szkła

Zdaniem autorów prac badawczych naprężenia strukturalne w czerepie wywołuje wolna krzemionka w porcelanie. Naprężenia powstają, po pierwsze, w związku z różnym współczynnikiem liniowej rozszerzalności cieplnej a-kwarcu i szkła; współczynnik rozszerzalności cieplnej wynosi odpowiednio (19,35-f-22,2) • 10^-6 i (7-y8) • 1CU⁶ (opinie o programie). Po drugie, naprężenia powstają w związku z polimorficznymi przemianami krzemionki tak w czasie przemiany /? <± a-kwarc w zakresie temperatur 550-580°C, co związane jest ze zmianą objętości o 0,8%, jak i w czasie przemiany wysokotemperaturowego a-krystobalitu (współczynnik rozszerzalności cieplnej równy 9- 10“⁶) w odmianę, w warunkach studzenia w temperaturach poniżej 227°C, ze zmniejszeniem objętości o 3,8%. Obecność domieszek, w szczególności Ti0₂ i A1₂0₃, może obniżyć temperaturę przemiany do 127°C (segregator aktów prawnych).

Ponieważ zmianom polimorficznym kwarcu i krystobalitu podczas studzenia porcelany towarzyszy naprężenie ściskające, na co wskazuje współczynnik rozszerzalności cieplnej większy od współczynnika rozszerzalności cieplnej szkła, obszary szkła między kryształami ulegają rozciąganiu i zwiększają się objętościowo pod wpływom promieniowych naprężeń rozciągających. Obszar szkła między kryształami (w odniesieniu do jego objętości) znajduje się równocześnie pod wpływem stycznych naprężeń obwodowych. Dlatego zmniejszenie lub zwiększenie wytrzymałości czerepu porcelaiuwego, w którym występuje naprężenie, zależy w końcowym wyniku od wzajemnego oddziaływania dwóch rodzajów naprężeń (promocja 3 w 1).

Według bardzo umownego obliczenia naprężenia promieniowe są dwukrotnie większe od naprężeń obwodowych. Można przy tym uwzględnić fakt, że stopień naprężenia zależy od współczynnika rozszerzalności cieplnej szklą (a ten od jego składu) oraz od ilości a-kwarcu i a-krystobalitu w porcelanie w czasie jej studzenia.