Wieże szybowe

Podjęcie decyzji o zblokowaniu zabudowy powinno być poprzedzone wnikliwą analizą występujących okoliczności. Różnorodność funkcji obiektów występujących na terenie zakładów przemysłowych (budynki administracyjne, socjalne, produkcyjne, estakady, wieże szybowe, silosy, stacje pomp itp.) powoduje zróżnicowanie konstrukcji i materiałów budowlanych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zgodnie z przepisami budynki produkcyjne i magazynowe powinny być wykonane z materiałów nie rozprzestrzeniających ognia. Elementy konstrukcyjne w obiektach:
1) dużych rozpiętościach wykonuje się najczęściej z betonów zbrojonych (żelbetu, strunobetonu, kablobetonu. siatkobetonu) lub ze stali.
Cegłę wykorzystuje się najczęściej do wznoszenia budynków administracyjnych, socjalnych oraz budynków produkcyjnych o niewielkich rozpiętościach. Ponadto częste zastosowanie w budownictwie przemysłowym ma szkło
2) materiały szkłopochodne oraz tworzywa sztuczne. Istnieją tendencje do większego wykorzystywania odpornych na korozję stopów aluminiowych na ściany osłonowe, lekkie konstrukcje przekryć oraz elementy okien i drzwi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W hierarchii ważności, m.in. z uwagi na nakłady inwestycyjne, czołowe miejsce w projektowaniu zakładów przemysłowych zajmują budynki produkcyjne. Przyjmując podział ze względu na ukształtowanie bryły i liczbę kondygnacji rozróżniamy: budynki wielokondygnacyjne i jednokondygnacyjne (halowe) (uprawnienia budowlane).

Wielokondygnacyjne budynki produkcyjne projektuje się, jeżeli proces wytwórczy może odbywać się w warunkach podziału na różne poziomy przy pionowym przebiegu linii technologicznych, w pomieszczeniach niezbyt wysokich, oświetlonych światłem naturalnym wyłącznie przez okna w ścianach zewnętrznych, oraz go obciążenia użytkowe stropów nie przekraczają 15 kN/m a obciążenia dynamiczne są niewielkie. Przebieg produkt powinien być tak planowany, aby ciężkie maszyny, urządzenia i produkty były sytuowane w przyziemiu (program egzamin ustny).

Przenośniki poziome i pionowe

W budynkach wielokondygnacyjnych ogranicza s transport po podłodze, np. za pomocą wózków akumulatorowych, natomiast stosuje się różne rodzaje transportu podwieszonego, przenośniki poziome i pionowe. Zazwyczaj projektuje się nie więcej niż 4-6 kondygnacji ze względu na rozwiązanie transportu pionowej i koszt realizacji, zwiększający się ze wzrostem liczby kondygnacji. Budynki mogą być dwu- lub wielotraktowe. Wzrost szerokości budynków zmniejsza koszt ich realizacji i zapotrzebowanie na ciepło, ale zwiększa trudność oświetlenia traktów środkowych. Istotną zaletą budynków wielokondygnacyjnych jest ograniczenie powierzchni zabudowy i skrócenie sieci przewodów technologicznych (opinie o programie).

Wielokondygnacyjne budynki produkcyjne wykonu się jako konstrukcje szkieletowe z żelbetu lub stali. Najczęściej stosowane rozstawy siatki słupów wynoszą: 6 x 6 x 9, 6 x 12 m. Niekiedy w budynkach wielokondygnacyjnych łączy s funkcje produkcyjne z administracyjnymi. Z reguły pomieszczenia administracji ogólnozakładowej umieszcza s na parterach ze względu na konieczność kontaktów z otoczeniem, pomieszczenia kontroli technicznej zaś sytuuje s na wyższych kondygnacjach. W wielokondygnacyjnych budynkach produkcyjnych należy zwrócić szczególną uwagę na bezpieczeństwo i możliwość szybkiej ewakuacji w razie pożaru (segregator aktów prawnych).

Z wielką starannością należy przestrzegać przepisów dotyczących dojście dróg i wyjść ewakuacyjnych. Jednokondygnacyjne budynki produkcyjno – halowe Wiele procesów produkcyjnych w różnych gałęziach przemysłu musi się odbywać na jednym poziomie, szczególnie gdy występują duże obciążenia maszynami, duże są masabaryty wytwarzanych produktów przenoszonych za nocą urządzeń dźwigowych. W tych sytuacjach projektuje się budynki halowe, których zaletą jest lekkość konstrukcji, przestrzenność, dobra komunikacja wewnętrzna, możliwość właściwego oświetlenia wnętrz produkcyjnych światłem naturalnym (promocja 3 w 1).