Właściwe napełnienie butelek wodami

Właściwe napełnienie butelek wodami mineralnymi stołowymi naturalnymi, a zwłaszcza leczniczymi, powinno być prowadzone w atmosferze dwutlenku węgla i nowoczesne napełniaki oparte są na tym systemie. Wówczas proces napełniania składa się z następujących faz:

• ewakuacja powietrza z butelki, tj. wytwarzanie próżni,
• napełnianie butelki dwutlenkiem węgla,
• właściwe napełnianie butelki wodą mineralną (program uprawnienia budowlane na komputer).

Butelkowanie wód mineralnych wprawdzie należy do najprostszych technologii w przemyśle, wiadomo jednak, że nieumiejętne postępowanie może spowodować obniżenie walorów leczniczych lub smakowych wód butelkowanych. Układ technologiczny rozlewni wód butelkowanych opartej na stosowaniu opakowań jednorazowych z tworzywa sztucznego wytwarzanych loco rozlewnia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Głównym elementem procesu technologicznego rozlewni jest mycie butelek, którego celem jest zapewnienie optycznej i mikrobiologicznej czystości butelek. Zadanie to odnosi się do rozlewni stosujących butelki tradycyjne, zwrotne, używane wielokrotnie (średnio 50 razy).

Butelki czyste optycznie powinny być dobrze przejrzyste, lśniące, bez jakichkolwiek resztek etykiet lub osadów na ściankach, dnie lub wokół szyjki. Butelki czyste optycznie pokrywa równomiernie film wody, a napełnianie wodą zagazowaną nie wywołuje jej burzenia się. Przez czystość mikrobiologiczną należy rozumieć spełnianie warunków podanych w normie branżowej BN-75/9567-07. Butelkowane wody lecznicze. Wspólne wymagania i badania (uprawnienia budowlane).

Miano Coli nie może być niższe niż 100. Ogólna liczba kolonii bakterii przy posiewie 1 cm³ nie rozcieńczonej wody na agarze po 72 godzinach w temperaturze + 20°C nie może przekraczać 100. Ogólna liczba kolonii przy posiewie 1 cm³ nie rozcieńczonej wody na agarze po 24 godzinach w temperaturze 37°C nie może przekraczać 20 (program egzamin ustny).

Sieć rozprowadzająca wodę zwykłą

W uzdrowiskach woda do picia i potrzeb gospodarczych oprócz potrzeb ogólnobytowych i technologicznych używana jest ponadto do celów leczniczych w zakładach przyrodoleczniczych, m. in. do:

• kąpieli kwasowęglowych sporządzanych przez nasycenie wody zwykłej dwutlenkiem węgla,
• kąpieli czterokomorowych i elektrowodnych całkowitych,
• masaży podwodnych,
• natrysków leczniczych z katedry natryskowej (opinie o programie).

W niektórych uzdrowiskach do tych celów używana jest woda z oddzielnej sieci, gdyż zakładając należytą czystość bakteriologiczną wody, może ona zawierać zwiększone ilości składników chemicznych (tzw. wody słabo zmineralizowane). W szczególnych przypadkach stosownie do zaleceń lekarskich może być używana do wspomnianych zabiegów też woda mineralna, jeżeli urządzenia zabiegowe mają odpowiednią odporność korozyjną.

Sieć rozprowadzająca wodę zwykłą i mineralną w uzdrowisku oraz instalacje w zakładach przyrodoleczniczych powinny uwzględniać duże wahania w rozbiorze wody w ciągu dnia. Wg Bogaczowej i Raichmana wykres współczynnika nierównomierności rozbioru i zapotrzebowania wody w oddziałach kąpieli wannowych. Gwałtowne zmiany rozbioru wody występują też w działach natrysków z katedry masaży wodnych, małych basenów kinezy terapeutycznych (segregator aktów prawnych).

W niektórych uzdrowiskach użytkuje się duże ilości wód mineralnych silnie zmineralizowanych, np. solanek w zakładach kąpieli wannowych i basenowych. Wówczas występują trudności z ich odprowadzeniem. Problem polega na tym, aby nie dopuszczać do przekraczania dopuszczalnego stężenia ścieków w odbiorniku, co może mieć miejsce zwłaszcza w przypadku opróżniania basenu w krótkim czasie. Niezbędne jest w tych przypadkach dokonanie dokładnych i realnych obliczeń zużycia wód mineralnych i zwykłych i wypadkowego stężenia wód pozabiegowych (promocja 3 w 1).

W przypadku dużych basenów leczniczych niezbędne są zbiorniki wód pozabiegowych do dozowania ścieków równomiernie przez całą dobę. W szczególnych przypadkach może być konieczne stosowanie obiegu zamkniętego dla wód basenowych, przy których ilości wód pozabiegowych są daleko niższe niż w przypadku obiegu otwartego.