Blog
Woda morska
W artykule znajdziesz:
Woda morska
Im bardziej beton jest przepuszczalny dla wody morskiej i im większa stosunkowa zawartość CaO w cemencie, w tym większej ilości wytwarza się biała bezpostaciowa masa i tym bardziej beton traci swą wytrzymałość. Największą odpornością na działanie roztworów soli magnezowych odznaczają się cementy glinowe. Cementy pucolanowo-portlandzkie są najbardziej odporne na działanie roztworów soli magnezu o stężeniu 1-2%, lecz w miarę podwyższania stężenia odporność tego cementu staje się zbliżona do zwykłego cementu portlandzkiego, a przy stężeniu powyżej 5°/o odporność cementu portlandzkiego przewyższa cement pucolanowo-portlandzki (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zasady. Wbrew utartej opinii, że betony odporne są na działanie roztworów zasadowych, praktyka wykazała, że stężone alkalia mogą spowodować znaczne uszkodzenia betonu. Przy niskim stężeniu roztworów zasadowych nie występują poważniejsze uszkodzenia betonu, natomiast w przypadku, kiedy w betonie zachodzi karbonizacja zasad pod działaniem dwutlenku węgla i nagromadzenie krystalizujących się soli, obserwuje się niszczenie betonu. W przypadku działania stężonych roztworów alkalicznych rozpuszczalność wodorotlenku wapniowego znacznie się obniża wskutek obecności jonów OH-, ale jednocześnie powiększa się rozpuszczalność innych składników stwardniałego zaczynu cementowego, a mianowicie krzemianów i glinianów. Jeżeli natomiast beton jest częściowo zanurzony w roztworze zasadowym i ma część powierzchni wystawionej na działanie C02, wtedy niszczenie betonu zachodzi wskutek pęcznienia krystalizujących soli w porach i kapilarach betonu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Gorące roztwory zasad działają bardziej korodująco. Na przykład gorące roztwory NaOH o dużym stężeniu wywołują bardzo szybkie zniszczenie betonu. Należy jednak zauważyć, że np. roztwory NaOH o stężeniu 10% powodują pęcznienie betonu, co szczególnie jest widoczne w betonach na cementach zawierających stosunkowo dużo Si02. Pęcznienie to nie obniża, a raczej podwyższa odporność stwardniałego zaczynu cementowego (uprawnienia budowlane).
Z przeprowadzonych prób z cementami: portlandzkim, pucolonowo-portlandzkim i hutniczym (żużlowo-portlandzkim), wynika, że betony na tych cementach w 5-procentowych roztworach zasad mają jednakową odporność (program egzamin ustny).
Kwas octowy
Następuje przy tym rozkład stwardniałego zaczynu.
Kwas octowy należy do najmocniejszych kwasów organicznych; z wapnem tworzy łatwo rozpuszczalny octan wapniowy. Poszczególne cementy są niejednakowo odporne na działanie kwasu octowego. Najmniej odporny jest cement glinowy. Jak wynika z badań Griina, próbki .z zaprawy 1 : 5 przechowywane w ciągu roku w 2-prccentowym roztworze kwasu octowego wykazały spadek Rr dla cementu portlandzkiego z 20 na 7 kG/cm2, a dla cementu hutniczego z 16 na 14 kG/cm*, wynika z tego, że cement hutniczy ma stosunkowo dużą odporność na działanie kwasu octowego.
Kwas mrówkowy. Jest to kwas organiczny. Kwas mrówkowy tworzy (opinie o programie).
Z wapnem betonu rozpuszczalny mrówczan wapniowy. Podobny jest w działaniu do kwasu octowego i mlekowego.
Kwas mlekowy. Jest to kwas organiczny. Kwas mlekowy tworzy z wapnem betonu łatwo rozpuszczalny mleczan wapniowy. Atakuje beton nawet w rozcieńczeniu 1:40 000. Kwas ten atakuje przede wszystkim betony na cementach bogatych w wapno i żelazo. Przy mniejszych stężeniach kwasu cement glinowy jest bardziej odporny od portlandzkiego, natomiast przy stężeniu 5-procentowym cement portlandzki jest odporniejszy. Najwyższą odporność wykazują cementy hutnicze z małą zawartością żelaza.
Kwas humusowy. Jest to kwas organiczny. Przy maksymalnej rozpuszczalności 0,19 g/1 wody wykazuje pH = 3,6-4,1 (segregator aktów prawnych).
Kwas humusowy tworzy z wapnem betonu nierozpuszczalny humian wapniowy. Szkodliwość kwasu humusowego obserwuje się w przypadku, gdy przedostaje się on do świeżej masy betonowej (np. z wodą zarolx>wą), natomiast nie zauważono szkodliwości kwasu humusowego w stosunku do betonu stwardniałego.
Kwas fluorowodorowy. Jest on silnie żrącym kwasem, atakuje nie tylko beton, ale nawet szkło. Rozpuszcza on krzemionkę W cemencie i kruszywie.
Związki chloru. Spośród związków chloru omówimy tutaj: wapno chlorowane, kwas solny, chlorek amonu i chlorki metali (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32