Wpływ kulturowy

Liczne w przeszłości wspólnoty wyznawców judaizmu w dzisiejszej Europie stanowią zaledwie 0,35% ogółu mieszkańców. Znamienną cechą współczesnych stosunków religijnych na kontynencie europejskim jest również stale rosnąca grupa ludności określającej się jako bezwyznaniowcy lub ateiści (18% ludności Europy - 1999). Za najbardziej zlaicyzowane należy uznać społeczeństwa Holandii i Czech, wśród których odsetek niewierzących wynosi prawie 40% (program uprawnienia budowlane na komputer).

Chrześcijaństwo, które w cesarstwie rzymskim rozprzestrzeniało się już w I wieku n.e. i na przestrzeni dziejów opanowało cały kontynent europejski, wywarło decydujący wpływ na polityczny, społeczny i kulturowy obraz tego regionu świata. W chrystianizacji kontynentu można wyróżnić kilka zasadniczych etapów. Najwcześniej nowa religia dotarła na Półwysep Bałkański, a jednym z pierwszych misjonarzy był tutaj św. Paweł z Tarsu. Ten „Apostoł pogan" podczas swej drugiej podróży misyjnej (ok.50-52) dotarł do wybrzeży Macedonii i prowadził działalność misyjną w Tessalonikach, Atenach, Koryncie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Narastające różnice

Na terenach dzisiejszej Grecji chrześcijaństwo głosił także św. Andrzej Apostoł. Do końca II w. na Bałkanach powstało 20 biskupstw. W poi. I w. chrześcijaństwo dotarło również do Italii. Wkrótce gł. ośrodkiem działalności misyjnej i stolicą chrześcijaństwa stał się Rzym, gdzie w 67 śmierć męczeńską ponieśli św. Piotr i św. Paweł. W II w. gminy chrześcijańskie z pewnością istniały na terenie Galii (najstarsze biskupstwa w Lyonie i Vienne) i Hiszpanii. Istotne znaczenie dla rozwoju chrześcijaństwa miał edykt mediolański wydany w 313 przez cesarza Konstantyna Wielkiego, przyznający chrześcijanom pełną swobodę kultu (uprawnienia budowlane). W 380 cesarz Teodozjusz ogłosił chrześcijaństwo jedyną obowiązującą religią w państwie rzymskim. W IV w. rozpoczęła się chrystianizacja plemion celtyckich i germańskich, w VII w. - słowiańskich, a w X i XI w. - ugrofińskich i bałtyckich.

Od samego początku, ze względu na odmienność polityczną i kulturową wsch. i zach. części cesarstwa rzymskiego, chrześcijaństwo szerzyło się w 2 obrządkach: wschodnim, powstałym w krajach o kulturze helleńskiej, pozostającym pod wpływem Bizancjum, oraz zachodnim, zrodzonym w kręgu kultury romańskiej, z centrum w Rzymie. Za pośrednictwem Kościoła bizantyńskiego chrzest przyjęły m.in.: Bułgaria, Ruś, Serbia, Rumunia. Narastające różnice doprowadziły w I 054 do trwałego rozbicie Kościoła na Kościół zachodni (katolicki), uznający prymat biskupa Rzymu, oraz Kościoły prawosławne, opowiadające się za honorowym przewodnictwem patriarchy Konstantynopola. Kolejna wielka schizma w obrębie Kościoła zachodniego (program egzamin ustny).

Wyznawcy prawosławia stanowią 28,4°. wszystkich chrześcijan w Europie (21,8% ogółu mieszkańców). Dominują gł. w krajach pcl.- wsch. i wsch. Europy. Do państw o najwyższym odsetku ludność i prawosławnej należą: Mołdawia (99%), Grecja (97%), Bułgaria (87%) Rumunia (88%), Białoruś (80%), Jugosławia (65%), Macedonia ((>0%) oraz Ukraina. Większość kościołów prawosławnych to kościół) autokefaliczne (z gr. „samodzielne"), pozostające ze sobą w jedności kanonicznej i sakramentalnej. W Europie funkcjonują autokefaliczne Kościoły prawosławne: Rosji, Serbii, Rumunii Bułgarii, Grecji, Polski i Albanii (opinie o programie).

Z kościołami protestanckimi związanych jest blisko 2t)% chrześcijan, a więc 15,.’5°,. mieszkańców Europy. W grupie tej 4,o % stanowią wyznawcy Kościoła anglikańskiego (segregator aktów prawnych). Najwięcej protestantów rejestruje się w krajach skandynawskich: (88% ludności kraju Finlandii (87%), Islandii (92%), Norwegii (88% Szwecji (88%). Niemcy i Szwajcaria, kraje będące kolebką reformacji, są właściwie dwu wyznaniowe, połowa społeczności wierzącej wyznaje protestantyzm, połowa katolicyzm (promocja 3 w 1).