Wpływ organizacji procesu inwestycyjnego

Wpływ organizacji procesu inwestycyjnego na efektywność ekonomiczną budownictwa wiejskiego.
Organizacja procesu inwestycyjnego wywiera zasadniczy wpływ na efektywność ekonomiczną budownictwa wiejskiego. Głównym czynnikiem tej organizacji jest oddawanie budynków do produkcji roślinnej lub zwierzęcej w terminach uzależnionych cyklami przyrodniczo-biologicznymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poziom organizacji procesu inwestycyjnego w dużym stopniu uzależniony jest od aktualnego poziomu techniki. W prymitywnych warunkach i przy rzemieślniczych metodach wykonawstwa budowlanego praktycznie niewykonalne jest prawidłowe zorganizowanie i dostosowanie cyklów inwestycyjnych do cyklów produkcji roślinnej lub zwierzęcej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pierwszym warunkiem właściwej organizacji procesu inwestycyjnego jest przygotowanie zaplecza techniczno-materiałowego inwestycji. Jest to podstawowy warunek mający bezpośredni wpływ na efektywność ekonomiczną budownictwa wiejskiego i oddawanie budynków w przewidzianych terminach, umożliwiających rozwój produkcji zarówno zwierzęcej jak i roślinnej (uprawnienia budowlane).

Drugim z kolei ważnym ogniwem w procesie inwestycyjnym budownictwa wiejskiego, mającym wpływ na końcowy efekt ekonomiczny, jest programowanie. Zarówno wielkość poszczególnych budynków jak i ich rozwiązania funkcjonalne powinny być dostosowane do wymagań terenowych (regionalnych), możliwości produkcyjnych poszczególnych gospodarstw rolnych itp. Programowanie poszczególnych budynków w postaci gotowych rozwiązań typowych o teoretycznej i z góry przyjętej pojemności produkcyjnej lub kierunkach rozwiązań funkcjonalnych nie daje gwarancji pełnego ich wykorzystania w określonych okolicznościach bądź też okazuje się niewystarczające (program egzamin ustny).

W tych warunkach staje się konieczne podważenie dotychczasowej praktyki sztywnego programowania typowych budynków na korzyść każdorazowego programowania budynków o określonej wielkości i rozwiązaniach funkcjonalnych dostosowanych do potrzeb i możliwości produkcyjnych poszczególnych gospodarstw, lecz w oparciu o typowe, znormalizowane elementy funkcjonalne, konstrukcyjne i montażowe oraz ich segmentowe zestawy. Zmiana dotychczasowej praktyki umożliwi lepsze wykorzystanie budynków, materiałów itp. i przyczyni się do zwiększenia efektywności ekonomicznej (opinie o programie).
Ostatnim lecz równie ważnym czynnikiem jak programowanie inwestycji jest ich projektowanie.

Proces projektowania

Proces projektowania sprowadza się do podjęcia decyzji o określonej efektywności ekonomicznej, co wymaga poświęcenia temu zagadnieniu większej niż dotąd uwagi. Stosowanie typowych segmentowych zestawów funkcjonalnych jak również typowych znormalizowanych elementów i rozwiązań materiałowych uwalnia projektanta od każdorazowych poszukiwań materiałowo-konstrukcyjnych, umożliwiając mu poświęcenie większej ilości czasu i uwagi na rozwiązania przestrzenne i eksploatacyjne. W ślad za koniecznością zmiany dotychczasowych metod programowania polegających na stosowaniu sztywnych rozwiązań w postaci typowych budynków opartych często na przestarzałych wzorach funkcjonalnych, niezbędna jest również zmiana dotychczasowych metod opracowania projektów typowych (segregator aktów prawnych).

Wysiłek projektantów należałoby skierować na opracowania postępowych rozwiązań funkcjonalnych i przestrzennych z wykorzystaniem typowych elementów konstrukcyjno-budowlanych, instalacyjnych, wyposażeniowych itp.
Dążenie do uzyskania oszczędności w kosztach projektowania na zasadzie opracowywania projektów typowych jest pojęciem już obecnie mocno przestarzałym przy nowoczesnych metodach organizacji procesu inwestycyjnego, bowiem sprowadza się prawie wyłącznie do oszczędności kosztów dokumentacji, które w budownictwie wiejskim wynoszą przeciętnie zaledwie 4% kosztów inwestycji.

Zwrócenie większej niż dotąd uwagi na postępowe rozwiązania funkcjonalne techniczno-materiałowe i ich odpowiednie praktyczne zastosowanie przynieść może o wiele większe efekty ekonomiczne.
Na zakończenie należy zwrócić uwagę, iż organizacja procesu inwestycyjnego w budownictwie wiejskim powinna objąć swym zasięgiem całokształt działalności inwestycyjnej na wsi, tzn. budownictwo wielko- towarowe, drobnotowarowe, usługi, oświatę, służbę zdrowia itp.

Umożliwi to koordynację działania i pozwoli uniknąć powtarzania się programów użytkowych lub ich rozdrobnienia. Tylko kompleksowa organizacja procesów inwestycyjnych przynieść może zwiększenie efektywności i ekonomiki budownictwa na wsi (promocja 3 w 1).

Ten system umożliwia wykonanie montażu szkieletu konstrukcji wraz z pokryciem dachowym, co jest szczególnie dogodne dla dalszych robót montażowych lub wykończeniowych, gdyż stanowi zabezpieczenie od wpływów atmosferycznych. System ten umożliwia również etapową realizację budynku, co wpływa na podział pracy brygad roboczych i ich odpowiednią organizację.