Wskaźnik urodzeń

San Marino zamieszkuje 25 tys. osób i 1999), w większości Sanmarińczyków, którzy stanowi.) 7‘),7% mieszkam ów. Obok nic h najliczebniejsze mniejszość i,) narodową są Włosi 119, 5%). ok. 20 tys. Sanmarińczyków przebywa na stałe poza granicami kraju, gł. we Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Francji i Argentynie. Językiem urzędowym jest włoski. W strukturze wyznaniowej dominuje katolicyzm I’M",, ludności). Wśród innych grup należy wymienić świadków lok. 1,2% wyznawców!. Większość mieszkańców żyje w miastach. W osiedlać li typu wiejskiego zamieszkuje tylko 10,7% popular ji. Największe miasta to Serravalle (7 tys.) - gł. ośrodek przemysłowy kraju i San Marino (4 tys.) - gł. ośrodek administracyjny. Średnio na I km’ przypada ponad 4 1 5 osób (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ludność’ Republiki San Marino jest społeczeństwem starzejącym się. Związane jest to przede wszystkim z niską stopą urodzeń (1,2 dziecka na I kobietę), która nie zapewnia pełnej reprodukcji (odnowienia społeczeństwa). Wskaźnik przyrostu naturalnego kształtuje się na poziomie 5,4%,. (wskaźnik urodzeń - 10,5%,., wskaźnik zgonów - 7,1 %„) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przeciętna dl. życia jest bardzo wysoka i wynosi 81,5 lat (dla kobiet - 85,4 lal, dla mężczyzn - 77,6), co znajduje odzwierciedlenie w strukturze wiekowej. Ludność powyżej (>5 roku życia stanowi 17%, w tym powyżej 75 roku życia aż 6,5%. W wieku produkcyjnym jest 67% mieszkam ów, a w przedprodukcyjnym (0-14 lat) - I 6% (uprawnienia budowlane). Opieka zdrowotna jest bezpłatna i dobrze rozwinięta. Na I lekarza przypada 575 osób, a na I łóżko szpitalne - I 5 I. Na niskim poziomie utrzymuje się wskaźnik umieralność i niemowląt • wynosi od lat poniżej 6,5% (program egzamin ustny).

System edukacji

System edukacji obejmuje kształcenie na i szczeblach; bezpłatna jest tylko nauka na szczeblu podstawowym (do 14. roku życia). Szkolnictwo średnie i wyższe jest odpłatne, jednakże obywatele mogą się ubiegać’ o stypendia rządowe. Od 1987 działa państwowy uniwersytet, na którym kształć i się ponad 50 studentów. Około 59% mieszkańców posiada wykształcenie średnie, a 5,8% wyższe. Wskaźnik analfabetyzmu wynosi 0,9% (dla mężczyzn - 0,6%, dla kobiet - 1,2%) (opinie o programie).

Pod względem gospodarczym San Marino jest ściśle powiązane z Włochami. Kraje te łączy zawarta w 1862 unia celna, która w późniejszym okresie była wielokrotnie odnawiana. W zamian za przyjęcie włoskich przepisów celnych i handlowych, San Marino otrzymuje corocznie od rządu włoskiego subsydia w wysokości 9 miel lirów. Wartość PKI3 w 1994 wynosiła 607 min USD, a PNB 408 min USD, co wskazuje, że na obszarze kraju działa wiele podmiotów z kapitałem zagranicznym (segregator aktów prawnych).

Podstawą gospodarki jest sektor turystyczny, wytwarzający ok. 50% PKI5. Ważną rolę odgrywają również: bankowość:, przemysł elektroniczny, odzieżowy oraz produkcja ceramiki. Rolniczo wykorzystywane jest 74% terytorium kraju. Uprawia się przecie wszystkim pszenicę (4,4 tys. t), jęczmień, kukurydzę, winną latorośl (700 I), oliwki, drzewa cytrusowe i warzywa. Gospodarka zwierzęca obejmuje hodowlę bydła, owiec oraz chów trzody chlewnej (690 szt.).

Obecnie obserwuje się proces ochłodzenia od typowej działalności rolniczej na rzecz prywatnej przedsiębiorczości. Produkcja przemysłowa koncentruje się przecie wszystkim w małych, prywatnych zakładach przemysłowych (promocja 3 w 1). Dostarczają one m.in. tekstyliów i artykułów odzieżowych, wyrobów skórzanych i jubilerskich, ceramiki, kosmetyków, artykułów sanitarnych, mebli, farb, lakierów oraz wyrobów alkoholowych (gł. likiery i wina). Na infrastruktury transportów.) składa się 2 57 km dróg, kraj z pobliskimi miasta mi włoskimi, oraz kolej linowa z San Marino do Morgo o dł. I,S km. Najbliższy port lotniczy i stać ja kolejowa się w oddalonym o 27 km Rimini, kił. środkiem komunikacji jest samochód osobowy. Na 10 mieszkańców przypada ponad 9 samochodów 1199b).