Współczynnik Poissona

Przekładki stosowane są obecnie rzadko, ponieważ powodują one poważne obniżenie pozornej wytrzymałości średniej betonu w porównaniu z próbkami z nałożoną warstwą powierzchniową, a często nawet w porównaniu z próbkami wygładzanymi kielnią. Jednocześnie poważnemu zmniejszeniu ulega rozrzut uzyskiwanych wartości wytrzymałości, ponieważ wyeliminowany zostaje wpływ odchyleń rzeczywistego kształtu powierzchni docisku od teoretycznej, odpowiadającej jej płaszczyzny (odchylenia takie powodują dużą zmienność mierzonej wytrzymałości) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obniżenie wytrzymałości spowodowane stosowaniem przekładek jest to przeważnie tektura, płyta pilśniowa miękka lub ołów związane jest z odkształceniami poprzecznymi materiału przekładki (efekt Poissona). Zazwyczaj współczynnik Poissona tego materiału jest większy niż betonu, tak że ma miejsce rozłupywanie próbki. Efekt ten jest podobny chociaż zwykle silniejszy i: wpływu, jaki wywiera smarowanie podstaw walca w celu usunięcia ograniczającego wpływu tarcia między próbką i płytami maszyny wytrzymałościowej boczne rozszerzanie się betonu. Stwierdzono, że smarowanie takie obniża wytrzymałość próbki (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Nakładanie odpowiedniego materiału na, powierzchnie boczne próbek nie wpływa niekorzystnie na wytrzymałość, a redukuje jej rozrzut w porównaniu z próbkami bez nałożonej warstwy powierzchniowej. Idealny materiał do wykonania takiej warstwy powinien mieć właściwości wytrzymałościowe i sprężyste podobne do właściwości betonu w próbce. Nie ma wówczas wzmożonej tendencji do rozłupywania i uzyskuje się stosunkowo jednorodny rozkład naprężeń na przekroju próbki (uprawnienia budowlane).

Skurcz plastyczny betonu

Nakładanie warstwy powierzchniowej można przeprowadzić tuż po zabetonowaniu próbki lub na krótko przed samym badaniem. W obu przypadkach stosuje się różne materiały, lecz niezależnie od rodzaju materiału warstwa powierzchniowa powinna być cienka, najlepiej o grubości 1,5H-3,0 mm. Warstwa powierzchniowa nie powinna być słabsza niż beton próbki, jednak zbyt duża różnica wytrzymałości nie jest pożądana, ponieważ bardzo silna warstwa powierzchniowa może powodować znaczne usztywnienie poprzeczne, prowadząc w ten sposób do pozornego wzrostu wytrzymałości. Wpływ materiału warstwy powierzchniowej na wytrzymałość jest  dużo większy w betonach o wysokiej i średniej wytrzymałości niż w betonach o wytrzymałości niskiej. W tym ostatnim przypadku materiał warstwy powierzchniowej rzadko powoduje redukcję wytrzymałości więcej niż o 5-10% (program egzamin ustny).

Gdy nakładanie warstwy powierzchniowej (wykańczanie górnej powierzchni próbek) następuje wkrótce po zabetonowaniu próbki, stosuje się na ogół czysty zaczyn cementowy. Wskazane jest odczekać 2-4 h od chwili zabetonowania, tak aby mógł wystąpić skurcz plastyczny betonu oraz związane z nim osiadanie górnej powierzchni materiału wypełniającego formę. Korzystne jest wypełnienie formy betonem jedynie do głębokości 1,5-3,0 mm, licząc od wierzchu formy (opinie o programie).

Podczas nakładania warstwy powierzchniowej przestrzeń ta zostaje wypełniona zaczynem, w miarę możliwości takim, w którym mógł nastąpić częściowy skurcz, a płaską powierzchnię uzyskuje się wpasowując płytę szklaną lub obrobioną płytę stalową. Posiadanie pewnego doświadczenia jest niezbędnym warunkiem pomyślnego przeprowadzenia tej czynności, a w szczególności uzyskania czystej powierzchni rozłamu między wymienioną płytą a warstwą zaczynu. Stwierdzono, że pomocne tu może być natłuszczenie płyty mieszaniną oleju smalcowego i parafiny lub też pokrycie jej cienką warstwą smaru grafitowego (segregator aktów prawnych).

Alternatywę stanowi nałożenie warstwy powierzchniowej na krótko przed badaniem wytrzymałości. Niezbędny czas zależy tu od właściwości twardnienia materiału warstwy. Do tego celu nadają się m. in. takie materiały, jak cement glinowy, mieszanina cementu portlandzkiego z cementem glinowym, wysoko- wytrzymałościowy gips dentystyczny oraz roztopiona mieszanka zawierająca siarkę (promocja 3 w 1).