Wydłużenia jastrychów

Odkształcenia czy wydłużenia jastrychów związanych z podłożem są, w przeciwieństwie do jastrychów pływających lub układanych na warstwach dzielących je od podłoża, praktycznie uniemożliwione przez siły przyczepności działające na całej powierzchni połączenia. Występują w nich natomiast naprężenia, szczególnie ścinające, w płaszczyźnie połączenia. Tym swoistym obciążeniom sprostać musi zarówno podłoże, którym są zwykle płyty żelbetowe (lub betonowe), jak i sam jastrych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Z rodzaju konstrukcji i obciążeń wynikają stale powtarzające się uszkodzenia jastrychów związanych z podłożem, wynikające z typowych błędów. Słabym miejscem o poważnym znaczeniu jest powiązanie z podłożem, przy czym braki wynikają z niewłaściwej jego jakości, niedostatecznego przygotowania, błędnego wyboru materiałów lub wadliwego składu zaprawy jastrychowej albo wreszcie z zaniedbania pielęgnacji świeżo ułożonego jastrychu cementowego. Poniżej opisano i zanalizowano te słabe miejsca i na tej podstawie podano zalecenia co do sposobu ich uniknięcia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podłoże związanego z nim jastrychu musi być dostatecznie wytrzymałe, wolne od rys i spękań, płaskie i szorstkie. Jastrych należy układać na świeżo związanym jeszcze wilgotnym betonie, tj. najwyżej 1 do 2 dni po jego wykonaniu (uprawnienia budowlane).

Jeśli podłoże jest już stwardniałe i suche, to należy je zwilżyć na co najmniej 24 godziny przed ułożeniem jastrychu. Bezpośrednio przed tym należy nanieść na podłoże za pomocą szczotki warstwę drobnoziarnistej zaprawy cementowo-piaskowej (o stosunku 1 : 1) (program egzamin ustny).

Zastosowanie dodatków

Jeżeli podłoże jest już pokryte jakąś warstwą (np. szczelną wyprawą cementowo-piaskową), to należy ją powlec środkiem poprawiającym przyczepność, np. roztworem dyspersyjnym żywicy syntetycznej. Nad dylatacjami podłoża oraz nad stykami montażowymi elementów płytowych itp. należy w jastrychu wykonać odpowiednie dylatacje, przynajmniej pozorne, polegające na rozcięciu go kielnią (opinie o programie).

Dla uzyskania dobrej jakości jastrychu konieczne są: staranny dobór równomiernego składu zaprawy jastrychowej i jej dokładne wymieszanie w mieszarce przeciwbieżnej przez przynajmniej 3 minuty, aż do osiągnięcia jednorodności. Należy stosować przemyte kruszywo ewentualnie z dodatkiem szczególnie twardych składników, z ziarnami nie większymi niż 8 mm, o ciągłej krzywej przesiewu, leżącej w korzystnym (3) obszarze według normy DIN 1045 ³>. Dodatek cementu powinien wynosić do 350 kg na 1 m³ gotowej zaprawy. Wskaźnik wodno-cementowy nie powinien przekraczać 0,6, zaprawa powinna mieć konsystencję wilgotną do plastycznej (segregator aktów prawnych).

Zastosowanie dodatków i środków specjalnych, np. roztworów dyspersyjnych żywicy syntetycznej, może poprawić urabialność zaprawy jastrychowej, jej przyczepność do podłoża i zdolność utrzymywania wody, a także zmniejszyć jej współczynnik sprężystości.

Wytrzymałość jastrychu musi odpowiadać wymaganiom normy DIN 18353 „Jastrychy" (dla mało obciążonych jastrychów słupowa wytrzymałość na ściskanie powinna wynosić 15 N/mm^B, dla silniej obciążonych 25 N/mm²). Grubość warstwy jastrychu związanego z podłożem powinna wynosić co najmniej 3 cm.

Po rozścieleniu wilgotnej zaprawy na przygotowanym uprzednio podłożu należy jastrych równomiernie zagęścić, w miarę możliwości za pomocą belki (listwy) wibracyjnej lub wibratora powierzchniowego. Następnie należy go wyrównać do wysokości starannie spoziomowanych sprawdzianów (łat lub pasm ustalających wysokość), przy czym konieczne jest zachowanie tolerancji zgodnych z normą DIN 18202 ²>, stosownie do przeznaczenia jastrychu. Przetarcie szorstkim filcem (lub gąbką) zwiększa chropowatość powierzchni (promocja 3 w 1).