Wykonanie płyty

Wykonanie płyty jako jednego bloku będzie niemożliwe, wówczas można podzielić ją na kilka bloków o pełnej wysokości, betonując co drugi blok (program uprawnienia budowlane na komputer). Pozwoli to na uzyskanie oszczędności w deskowaniu i skrócenie czasu przygotowania bloku do betonowania. W następnej kolejności należy zaprojektować podział na bloki betonowania części położonej od strony wlotu do turbin, kierując się zasadami podobnymi jak dla płyty. Zbrojenie filarów między wlotowych można również wykonać jako konstrukcję samonośną wraz z przyspawanymi do niej profilami obudowy wnęki do zakładania szandorów.

Zbrojenie wraz z deskowaniem można przygotować poza blokiem i ustawić na miejscu betonowania jako gotową konstrukcję. Pożądane jest betonowanie filarów na pełnej ich wysokości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jeżeli również strop wlotu wyposażony jest w konstrukcję samonośną, wówczas deskowanie w postaci okładziny żelbetowej może być podwieszone i tę część, aż do konstrukcji pod-generatorowej, można będzie zabetonować uzyskując w ten sposób powierzchnię montażową. Podobnie konstruuje się zbrojenie i deskowanie dla filarów rury ssawnej i betonuje się aż do stropu, którego konstrukcja powinna uwzględniać również użycie prefabrykatów żelbetowych. Zarówno stożek turbinowy jak i konstrukcję pod-generatorową betonuje się w osobnych fazach (uprawnienia budowlane).

Jeżeli filary mają być posadowione na oddzielnych fundamentach, wówczas wykonanie fundamentów powinno być przewidziane w pierwszej kolejności; są one betonowane w całości lub oddzielnymi blokami. Potem powinno następować wykonanie wszelkich ostróg (wpustów) i ewentualnie wypadu, który można wykonać również i w późniejszym terminie, pod warunkiem, że nie utrudni to zbytnio budowy samego jazu. Pożądane jest aby wypad betonowany był w jednej fazie, z wyjątkiem szykan, które ze względu na małe ilości robót i skomplikowane ich kształty lepiej wykonać osobno, oczywiście przy pozostawieniu w płycie wypadu odpowiednich wnęk na ich zakotwienie. Następnie dzieli się korpus progu na bloki o jak największej objętości aż do miejsca, w którym następuje odskok (program egzamin ustny). W tym miejscu rozpoczyna się część przelewowa, wymagająca deskowania specjalnego typu, szczególnie gdy projektuje się wykonanie powierzchni licowej z betonu utwardnionego.

Zapory ciężkie

Dopiero teraz betonowane są filary, w jednej lub w kilku fazach, zależnie od ich wysokości.
Inaczej wygląda początkowy przebieg betonowania w przypadku posadowienia filarów na wspólnej płycie fundamentowej (opinie o programie). Po wykonaniu ostróg najpierw planuje się wspólną płytę fundamentową. Dalszy przebieg robót betonowych może być analogiczny do poprzedniego lub też zupełnie odmienny; betonuje się mianowicie na pełną wysokość oba półfilary wraz z wnękami na szandory, pod osłoną których będzie można wykonać dalszą część progu.

Przykładowy schemat podziału na fazy betonowania progu wraz z oddzieloną od filarów płytą fundamentową.
Jeżeli płaszczyzna podstawy zapory nie jest pozioma, lecz nachylona, to wydziela się i betonuje bloki o nietypowym betonowaniu (segregator aktów prawnych). Są to bloki o przekrojach trapezowych lub klinowych. Postępuje się tak aż do miejsca, gdzie można użyć deskowania typowego - znormalizowanego dla danej zapory. Pożądane jest, aby w rzucie poziomym tak podzielić betonowaną konstrukcję na bloki, aby sąsiadujące ze sobą bloki miały różną wysokość. Wówczas nie osłonięte boczne powierzchnie bloków ochładzają się oddając wydzielane ciepło wiązania do otoczenia w czasie niezbędnym do osiągnięcia przez beton wymaganej wytrzymałości (praktycznie nie mniej niż przez 5 dni).

Fragment podziału na fazy betonowania jednej z sekcji zapory w Rożnowie - podział na fazy betonowania zapory przy siłowni Dnieproges (promocja 3 w 1).
Względy organizacyjne robót betonowych narzucają projektowanie większych bloków o zbliżonej objętości (jeśli chodzi o proste konstrukcje betonowe); w warunkach trudniejszych i bardziej pracochłonnych należy jednak zmniejszyć objętość bloków.