Na temategzaminu

Wykonanie tynku trój warstwowego wymaga wyznaczenia jego powierzchni. Na ścianie w odległości 25-30 cm od sufitu i rogu pomieszczenia wbija się gwoźdź w ten sposób, aby nad powierzchnię ściany wystawał na l,5-2 cm, tzn. na grubość tynku bez warstwy wierzchniej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Następnie wężem wodnym przenosi się jego poziom w pozostałe rogi pomieszczenia, zaznaczając go też gwoździami.

W ten sposób wyznacza się tzw. „horyzont”. Z kolei do główki gwoździ narożnych przykłada się pion i u dołu ściany wbija gwóźdź, w odległości 15-20 cm od podłogi, w ten sposób, aby jego główka dokładnie dotykała sznura pionu. Następnie umocowuje się sznur do główek górnego i dolnego gwoździa i według sznura co 1,5-2 m wbija się w ścianę gwoździe, tak aby wszystkie główki leżały w jednej linii (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Między gwoździami dwóch poziomych rzędów naciąga się pionowo sznur i według niego wbija się gwoździe w odległościach 1,5 m jeden od drugiego, tak aby główki gwoździ leżały w tej samej płaszczyźnie poziomej i tworzyły poziome rzędy z gwoździami wbitymi w linie „horyzontu” (uprawnienia budowlane).
Pod sznury naciągnięte poziomo można też od razu mocować do ściany kierunkowe listwy drewniane lub metalowe - na zaprawę lub na gwoździe.

Zewnętrzna powierzchnia listew powinna stykać się ze sznurami nie naruszając ich położenia. Zamocowane listwy służą następnie do prowadzenia pacy lub łaty podczas wyrównywania narzutu. Podobnie wyznacza się poziom sufitu.

Najpierw wytycza się oś wzdłuż dłuższej ściany pomieszczenia i w środku sufitu wbili gwóźdź. Następnie za pomocą listwy ustawionej nad poziomą wbija się gwoździe wzdłuż osi sufitu, zwracając uwagę, aby jih główki znajdowały się w jednej płaszczyźnie poziomej. Odstępy między gwoździami przyjmujemy 1,5 m. Po wytyczeniu osi sufitu wbija się w ten sam sposób rzędy gwoździ w poprzek sufitu (program egzamin ustny).

Główki gwoździ

Dookoła główek gwoździ, wyznaczających powierzchnię tynku, wykonuje się placki z zaprawy gipsowej, wygładzając je równo z główką gwoździa.

Zamiast placków można na ścianach przy gwoździach osadzić na gęstej zaprawie drewniane klepki. Następnie na pionowych liniach siatki placków lub klepek narzuca się pasy z zaprawy, które ściąga się pacą wyrównując z powierzchnią placków lub klepek. Tynkarze czynność tę nazywają „biciem pasów”. Pasy wykonuje się z tej samej zaprawy co cały tynk, z tym że jeśli jest to zaprawa wapienna, dodaje się do niej gipsu, aby szybciej stwardniała („stanęła”).

Pasy na suficie prowadzi się wzdłuż dłuższych ścian pomieszczenia. Po wykonaniu pasów usuwa się z nich gwoździe i placki gipsowe lub klepki i nanosi narzut (opinie o programie).

Pracochłonne wyznaczanie powierzchni tynku zostało uproszczone przez zastosowanie lasera.

Na ścianie lub suficie umieszcza się odpowiedni nadajnik, który emituje płaszczyznę świetlną, według której równa się narzut. Zaprawę wyrównuje się dużą pacą przesuwając ją ruchem falistym od dołu ku górze po pasach kierunkowych lub listwach. Kiedy narzut już dostatecznie związał i stwardniał, przystępuje się do wykonywania trzeciej warstwy - gładzi.

Gładź wykonuje się z zaprawy z drobnego (średnicy do 1 mm), przesianego piasku, przy czym w tynkach wapiennych gładź wykonuje się z zaprawy bardziej tłustej niż narzut, w tynkach zaś cementowych i cementowo-wapiennych - z mniejszą ilością cementu niż w narzucie.

Wyrównanie i zatarcie gładzi do zupełnego wygładzenia wykonuje się packą, którą tynkarz prowadzi ruchami spiralnymi, aż do uzyskania zupełnie gładkiej powierzchni (segregator aktów prawnych).
Obróbkę gzymsów, kolumn, wnęk półokrągłych, sklepień i innych złożonych lub krzywoliniowych powierzchni wykonuje się przez przesuwanie specjalnie przygotowanych wykrojów po prowadnicach.

Mocuje się je hakami wbijanymi w ścianę już po narzuceniu obrzutki. Następnie nanosi się narzut, od razu go profilując. Przeciąganie wykroju dociska narzut i ścina jego nadmiar. Tynk wykonany tym sposobem nazywamy ciągnionym (promocja 3 w 1).