Wykonawstwo filarów masywnych

Interesujące było wykonawstwo filarów masywnych. Stanowiły one studnie bez dna, które zapuszczono początkowo w grunt jako zwykłe studnie za pomocą łyżki automatycznej, a od pewnej głębokości (zwykle po 8 m zapuszczenia, tj. na ostatnim 2-3 m, zależnie od średnicy filara), zamieniono na kesony pneumatyczne. Dokonywano tego przez założenie na odsadzkach, przedtem wyrobionych, w kręgach wiodących studni szczelnych przykryw z otworami i szybami i zabetonowanie ich na wysokość ok. 1-1,5 m dla uszczelnienia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dolna część studni, pod pokrywą przemieniała się w komorę roboczą, w której wprowadzano powietrze pod ciśnieniem, wypierając z niej wodę, po czym przez szyb przedłużony nad powierzchnię wody wprowadzano do niej ludzi, którzy kończyli robotę, doprowadzając filary do przewidzianego poziomu ich posadowienia. Ta metoda pracy pozwalała na zmniejszenie rozluźnienia gruntu w ostatniej fazie zagłębiania filara i dawała dalsze korzyści (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Teren portowy utrzymuje się w równowadze samodzielnie przy zastosowaniu skarpy obłożonej warstwą kamienia, opartą na ławie kamiennej.
Pomost jest przystanią dla masowców (rudo- węglowców 25 000 t) w Bagnoli koło Neapolu, zbudowaną w 1959 r. jako przedłużenie pomostu istniejącego. Pomost ma konstrukcję mieszaną opartą na jarzmach rozstawionych co 4,68 m złożonych z 5 pali wewnętrznych i 2 kolumn zewnętrznych.

Pale są palami żelbetowymi Considere’a zwojonymi o średnicy 0,60 m, i długości 25 m, i wchodzą w piaszczysty grunt dna na głębokość 6 m (uprawnienia budowlane). Kolumny dzwonowe, o średnicy 1,30 m w trzpieniu a 3 m u dołu, w dzwonie wypełnione betonem pod wodą systemem Contractor, opierają się - każda na 4 palach Considere’a 8 m długości (o średnicy jak wyżej) zapuszczonych w grunt przez wbijanie za pomocą „pachołka”. Głowicę pomostu wykonano w postaci dwu skrzyń żelbetowych, czterokomorowych, o rzucie poziomym kwadratowym 5×5 m, posadowionych na podsypce kamiennej grubości 0 50 m. wypełnionych piaskiem a w górnej części betonem.
Nadbudowę pomostu stanowi belkowanie. Poprzecznice są kratownicami o wysokości około 5 m, podłużnice opierają się po 2 w każdym węźle górnym pasa kratownic i niosą płytę nawierzchni z torami kolejowymi, jezdniami i chodnikami. Ponadto 4 tężniki podłużne łączą jarzma na poziomie 3,50 m nad wodą. Nad skrzyniami głowic założono również mocne belki przestrzenne bczprzekątniowe (program egzamin ustny).

Wyposażenie nabrzeży

Wyposażenie nabrzeży stanowią:
a) urządzenia cumownicze,
b) urządzenia odbojowe,
c) urządzenia wyłazowe,
d) urządzenia obsługi dźwignic,
e) odwodnienia,
f) zasypy odciążające,
g) urządzenia różne (opinie o programie).

W skład wyposażenia pomostów wchodzą te same urządzenia, z wyjątkiem zasypów odciążających.
Wszystkie nabrzeża, pomosty, ostrogi oraz często falochrony zaopatruje się w urządzenia do cumowania, czyli do przywiązywania statków do budowli.
Do urządzeń tych należą przede wszystkim pachoły (nazywane w gwarze polerami) (segregator aktów prawnych). Są to słupy żeliwne, kamienne, żelbetowe lub drewniane mocno zakotwione w budowli i umieszczone na jej wierzchu, najczęściej w pobliżu głównej odwodnej krawędzi lub na ścianie odwodnej.
Do konstrukcji betonowych i żelbetowych stosowane są dziś powszechnie pachoły żeliwne albo staliwne. Nadaje się im kształt haków lub grzybów (czasem podwójnych) o wysokości od 300 do 800 mm i więcej.

Zależnie od głębokości nabrzeża i przewidywanego przy nim rodzaju ruchu stosuje się pachoły o różnych wymiarach, zależnych od wartości siły, jaką pachoły mają przenosić. Rozwiązania typowe dla portu w Gdyni, które zaraz po wojnie przyjęto i w innych portach polskich (promocja 3 w 1).