Wykresy zmian naprężeń

Wykresy zmian naprężeń we włóknach górnych i dolnych uzyskuje się w dogodnej postaci, jeśli operować będziemy wielkościami stosunkowymi. Wyrażenia występujące w nierównościach dzielimy więc przez wartości ekstremalne naprężeń (w przekroju niebezpiecznym) aw (0) i a’w (0) [zmianę kierunków pierwszej grupy nierówności wprowadzono z powodu ujemnego znaku wielkości & W m (program uprawnienia budowlane na komputer)..

Jeżeli linie odgięć kabli są równoległe, wówczas schodki linii schodkowej będą identyczne. Przypadek taki zachodzi jednak tylko na odcinku, w którym odgięte kable kotwione są na górnym licu belki. W części podporowej belki odgięcia kończą się na jej czole, a wówczas nachylenie kabli różni się od tamtych; nie ma to jednak wpływu na przedstawiony sposób wyznaczania odgięć.

Odgięcia kabli przyjmuje się tam, gdzie zależy nam na wyzyskaniu korzystnego wpływu tych odgięć na wartości siły poprzecznej; dlatego w strefie środkowej belki, gdzie siła poprzeczna jest mała, nie ma potrzeby stosowania odgięć (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Odginanie kabli powinno być więc zastrzeżone dla stref o dużej sile poprzecznej.
Strefa środkowa charakteryzuje się zatem stałą wartością sprężenia i stałym mimośrodem.
Odginanie kabli można rozpocząć najdalej w miejscu przecięcia się krzywych granicznych Kp0 i Kp0 czy też Kpl i K’pl lub Kp2, i K’p2, z linią poziomą wykresu odpowiadającą jedności, a zatem np. dla Kp0(1) = 1 lub K’p0(1) = 1.

Łatwo się przekonać, że miarodajne są tu z reguły krzywe K’p, wobec czego odsunięcie pierwszego odgięcia od środka belki wyraża się warunkiem dla przekroju środkowego
Warunek ten oznacza, że przekrój środkowy w stanie 0, 1 lub 2′ nie powinien być wykorzystany, natomiast powinno się dążyć do jego wykorzystania w stanie. Widoczne jest to również z przebiegu obwiedni granicznych, które dla strefy środkowej kreślimy w podobny sposób, jak podano w przypadku kabla parabolicznego. Uzyskamy największą swobodę w wyborze miejsca pierwszego odgięcia, jeśli poprowadzimy trasę kabla stycznie do obwiedni górnej. Dążyć tu należy, aby odległość wierzcholków obu obwiedni była też dostatecznie duża (uprawnienia budowlane).
W stanie początkowym oraz bezużytkowym, przekrojem niebezpiecznym będzie przekrój przy pierwszym odgięciu. Dla przekroju środkowego trudno jest dokładnie określić wielkości naprężeń, gdyż wiadome jest tylko, że powinny one spełnić warunek.

Strefa końcowa

Przyjęcie długości strefy środkowej, w której chcemy sobie zapewnić swobodę prostoliniowego prowadzenia kabli, określi wielkość tych naprężeń. Długość tę (21, = 2ul) charakteryzujemy współczynnikiem, który zgodnie z doświadczeniami praktyki należy przyjmować w granicach w zależności od warunków pracy belki. Niewykorzystanie naprężeń w stanie 0, 1 i 2 w przekroju środkowym wywiera wpływ na wymiary przekroju (program egzamin ustny).

W strefie podporowej występuje zazwyczaj duże zmniejszenie momentu od obciążenia zewnętrznego, za którym nie nadąża zmniejszenie efektu sprężenia. Uwidocznia się to w wyjściu wykresu l poza granice krzywej Kp0 czy też Kpl lub Kp2-, co oznacza przekroczenie naprężeń w górnym włóknie k’Q czy też k[ lub k’2,. W celu uniknięcia tego zjawiska zachodzi konieczność intensywniejszej redukcji efektu sprężenia; osiąga się to przez zagęszczenie odgięć i zmniejszenie mimośrodu wypadkowego (opinie o programie).

Pewną liczbę kabli prowadzimy oczywiście do końca belki, gdyż jest to konieczne w celu podtrzymania sprężenia o wystarczającej intensywności, potrzebnej dla redukcji rozciągających naprężeń do granic dopuszczalnych.
Przy ustalaniu punktów zakotwień tych kabli kierujemy się wytycznymi (segregator aktów prawnych).

Sprawdzając przyjęte założenia korzystamy z ogólnej metody obwiedni granicznych lub też ustalając w charakterystycznych przekrojach wielkości /. i ?/, kreślimy odpowiednie linie schodkowe, które stanowią niejako przedłużenie takich linii ze strefy odgięć. Linie te powinny znaleźć się w obszarze zakreślonym przez krzywe graniczne Kpi i Kpi (promocja 3 w 1).