Wyposażenie chwytakowe

Wyposażenie chwytakowe jest, spośród innych wyposażeń koparek jednonaczyniowych, najmniej wydajne (długi cykl roboczy), natomiast w niektórych ważnych dziedzinach budownictwa inżynierskiego jest ono niełatwe do zastąpienia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Koparki chwytakowe mogą być z dużym powodzeniem stosowane do oczyszczania dna koryt rzecznych i robót podwodnych, do wykopów wąskich i pod budowle o małym rzucie (przyczółki mostowe, studnie fundamentowe, osadniki Imhoffa itd.) stanowiąc często niezastąpione urządzenie do wykonywania głębokich wykopów typu studziemiego, a w szczególności w gruntach kurzawkowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Główne parametry robocze koparek chwytakowych o objętości chwytaka od 0,35 do 3,0 m³ są następujące: wielkość promienia kopania od 8,5 do 24,0 m, głębokość kopania od 7-15 m, wysokość załadowania od 6-H4,0 m.

Koparki chwytakowe są również szeroko stosowane jako urządzenia załadunkowo-wyładunkowe do materiałów sypkich i kawałkowych (piasek, żwir, tłuczeń itp.). Wreszcie w pewnych przypadkach stosowane być mogą także do wykopów pod budynki, przy czym ich głębokości kopania są o 20-30% większe niż przy wyposażeniu zbierakowym (uprawnienia budowlane).

Wyposażenie chwytakowe składa się z wysięgnika i chwytaka. Dla wyposażenia chwytakowego można zastosować wysięgnik wyposażenia zbierakowego, z dodaniem w górnej głowicowej części wysięgnika dodatkowego krążka dla przerzucania przezeń liny 3 zamykającej chwytak, zwanej liną chwytakową. Jednakże należy przy tym pamiętać, iż chwytak tej samej objętości geometrycznej jest cięższy od zbieraka, dlatego należałoby dla wyposażenia chwytakowego stosować nieco krótsze wysięgniki niż dla zbierakowego (program egzamin ustny). Można w tym przypadku uniknąć zamiany ustawiając wysięgnik w położeniu bardziej stromym niż przy odpowiednim wyposażeniu zbierakowym.

Działanie chwytaka z ramieniem

Chwytak jest z reguły dwulinowy i składa się z 2 lub więcej części połączonych przegubowo. Dla różnych gruntów stosuje się chwytaki o różnym ciężarze; pod tym względem można je podzielić stosownie do przeznaczenia na: chwytaki do robót przeładunkowych, do wykopów w lekkich gruntach, do wykopów w średnich gruntach i do wykopów w ciężkich gruntach (opinie o programie).

Równie ważnym szczegółem dla racjonalnej eksploatacji chwytaka jest, aby dolna część w stosunku do całego ciężaru chwytaka była jak największa (0,5 całkowitego ciężaru), bowiem zabezpiecza to chwytak przed zamykaniem się w czasie opuszczania go na dno rozkopu. Wreszcie podkreślić należy, iż do gruntów ciężkich stosuje się niejednokrotnie trzy- i czterołupinowe chwytaki.

Działanie chwytaka z ramieniem jest następujące: chwytak może wisieć zarówno na linie wyciągowej 7 (rys. 4-133) przy zwolnionym naciągu liny chwytakowej 5 i wtedy łupiny 11 (zakończone zębami 1 i osadzone na sworzniu 8) pozostają w stanie rozwartym, jak również na linie chwytakowej 5, co powoduje zamknięcie łupin. Dla zapobieżenia skręcaniu się liny wyciągowej 7 z liną chwytakową (zamykającą) 5, służy lina utrzymująca 12 przymocowana do wieszaków 2 za pomocą zacisku 9; lina ta nawija się na ten sam bęben wciągarki, który służy do otwierania dna łyżki przy wyposażeniu przedsiębiernym (segregator aktów prawnych).

Chwytak podwieszony jest do górnego przegubu 6 za pomocą czterech wieszaków 2, połączonych sworzniami 10 z łupinami. Krążki górnego i dolnego zblocza przegubowego objęte są liną chwytakową 5 tworząc wielokrążek; jeden koniec tej liny umocowany jest w zacisku przegubu górnego 6, drugi zaś na bębnie wciągarki.

Ramię 3 połączone jest sztywno z jedną łupiną chwytaka. Przez osadzenie jednego zblocza krążków wielokrążka 4 na ramieniu wychylonym poza pionową płaszczyznę symetrii uzyskuje się zwiększenie siły zwierającej łupiny (promocja 3 w 1). Przy odspajaniu gruntów zawierających duże kamienie stosuje się „chwytaki-polipy”, przy czym w nowych rozwiązaniach poszczególne łupiny mogą być indywidualnie sterowane. Poza chwytakami z ramieniem stosowane są również chwytaki zwykłe, w których krążki dolnego zblocza osadzone są na sworzniu przegubu łączącego łupiny.