Wysokie ściany

Wykonanie styku polega na tym, że na ukośnie nachylonej powierzchni podłoża nakleja się końce wkładek izolacji uskokami, co KM-15 cm, następnie powleka się je lepikiem i przed wykonaniem płyty fundamentowej zabezpiecza prowizorycznie warstwą drobnego piasku o grubości 2-3 mm oraz warstwą betonu. Po wykonaniu płyty fundamentowej i ściany oraz przygotowaniu ich do nałożenia izolacji beton ochronny lekko się odkuwa, końce izolacji oczyszcza z piasku, a z zaprawy wykonuje się przy ścianie zaokrąglenie o promieniu nie mniejszym niż 6 cm (zaleca się promień 10 cm) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po takim przygotowaniu można przystąpić do układania izolacji pionowej. Wkładki należy na zgięciu trochę podgrzać za pomocą lampy lutowniczej.
Brzegi dwóch ostatnich wkładek dobrze jest zabezpieczyć przed odlepieniem się wygiętym paskiem blachy aluminiowej.
Opisany sposób łączenia izolacji poziomej z izolacją pionową stwarza jednak, zwłaszcza przy osiadaniu budowli, niebezpieczeństwo ścięcia w płaszczyźnie pionowej odsadzki płyty podłoża wraz z izolacją, przy czym szczelność styku może być naruszona (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Uzbrojenie odsadzki nie stanowi należytego zabezpieczenia. Dlatego rozwiązanie to można stosować jedynie wówczas, gdy nie przewiduje się pionowych ruchów budowli.
Zamiast wyżej opisanego rozwiązania lub gdy nie stosuje się ściany pomocniczej o wysokości sięgającej do górnego poziomu płyty fundamentowej w sposób Oa, można wkładki izolacji poziomej wywinąć wprost na ścianę i przykryć wkładkami izolacji pionowej, później założonej (uprawnienia budowlane).

Należy przy tym zwrócić uwagę na kolejność łączenia wkładek. Należy zaznaczyć, że rozwiązanie to wymaga bardzo starannego wykonania i dlatego przez niektórych autorów nie jest zalecane.
Podczas wykonywania odpowiedniego zaokrąglenia krawędzi, przy której ma nastąpić wygięcie izolacji poziomej o 90°, może powstać pęknięcie papy, zwłaszcza przy niższej temperaturze.
Podgrzanie izolacji za pomocą palnika benzynowego lub innymi środkami jest kłopotliwe i łatwo można przy tym izolację przepalić (program egzamin ustny).

Ściany pomocnicze

Dlatego w celu wywinięcia izolacji poziomej na płaszczyznę pionową lepiej stosować pomocniczą ściankę pionową z cegły. Wysokość ścianki pomocniczej będzie zależeć w tym przypadku od szerokości pasa powierzchni potrzebnej do wykonania styku wszystkich wkładek na wymaganą szerokość zakładek (opinie o programie).
Jeżeli przestrzeń robocza wokół budowli jest niewystarczająca (za wąska), aby izolację nalepić od zewnątrz na gotowej konstrukcji, np. jeśli dolna krawędź skarpy sięga aż do stopy fundamentu lub obiekt wykonuje się w obrębie ścian szczelnych lub rozpartego wykopu, to izolację należy wykonać na ścianie pomocniczej.

Ściany pomocnicze z muru ceglanego należy wykonywać według niżej podanych wskazówek. Wysokość ścian ustala się w zależności od poziomu wody gruntowej zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi wyprowadzenia izolacji ponad poziom wody gruntowej (segregator aktów prawnych).
Wysokie ściany powinny być w zasadzie wzmocnione pilastrami, których odstępy uzależnione są od wysokości ściany. Pilastrów nie należy przy murowaniu wiązać ze ścianami, od których powinny być oddzielone suchą spoiną, a to w tym celu, aby dociskanie izolacji przez ścianę ochronną na skutek parcia ziemi, po zasypaniu obiektu, nie było przez pilastry hamowane.

Wyjątek jedynie stanowić mogą niezbyt wystające pilastry na V cegły.
Przy izolacji stopy fundamentowej i ściany należy wziąć pod uwagę przejście od izolacji stopy do izolacji ściany (promocja 3 w 1).

W izolacji ściany zaleca się wykonanie styków poszczególnych warstw wkładek w ten sposób, aby pierwsza warstwa w stosunku do drugiej i druga w stosunku do trzeciej kończyła się o KM-15 cm wyżej. Przy dalszym wykonywaniu izolacji pierwsza warstwa wkładek przykryje 10-15 cm pierwszą warstwę wkładek uprzednio wykonaną, druga 10-15 cm drugą itd.