Wysokość grodzy rozbieralnej

Wysokość grodzy rozbieralnej musi być taka, aby po wypełnieniu powstałego „zagłębia” wodą, zmontowany kadłub mógł swobodnie unosić się na wodzie i być przeprowadzony znad lądu na przyległy akwen. Wysokość grodzy na akwenie musi być dostosowana do największego zanurzenia największego z kadłubów przewidzianych do montażu w danej stoczni.
Gdy kadłub zostanie przeciągnięty na obszar akwenu wówczas obniża się w zagłębiu poziom wody, osuszając ogrodzoną część powierzchni operacyjnej, a grodzę na lądzie rozbiera (program uprawnienia budowlane na komputer).

Konstrukcję rozbieralnych odcinków grodzy projektuje się najczęściej jako stalową, nadając jej przekrój trójkątny z poszyciem z blachy (ewentualnie wyciskanej). Na stykach stosuje się zamki z brusów stalowych ścianek szczelnych. Poszczególne odcinki nanizuje się od góry na zamki za pomocą dźwignic. Po ustawieniu grodzę można obsypać obustronnie piaskiem lub obłożyć workami z piaskiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Śluzy znajdują zastosowanie w budownictwie morskim w trojakich okolicznościach:
- jako zamknięcia basenów lub całych portów leżących w rejonach znacznych wahań stanów wody w morzu,
- jako zamknięcia końcowe kanałów morskich,
- jako podnośnie statków w kanałach morskich na granicach stanowisk o różnych poziomach wody (uprawnienia budowlane).

Śluzy dokowe

W pierwszym wypadku zadaniem śluzy jest zapewnienie w basenie czy w porcie stałego poziomu wody, niezależnego od zmian poziomu wody na zewnątrz portu, z równoczesnym umożliwieniem ruchu statków pomiędzy basenem czy portem a wodami zewnętrznymi. Odmianę tego wypadku stanowią śluzy zamykające tzw. baseny płuczące w portach pływowych, w których gromadzi się wodę podczas trwania wyższego poziomu morza, a podczas trwania poziomu niższego wypuszcza się ją, tak aby utworzony prąd przepłukał z naniesionych przez przypływ osadów kanały portowe leżące poniżej basenu płuczącego.
W drugim wypadku śluzy mają za zadanie oddzielenie wód kanału morskiego od wód zewnętrznych (program egzamin ustny).

Jest to potrzebne wtedy, gdy kanał łączy dwa morza lub mniejsze akwatoria o różnych lub zmiennych poziomach wód. Zamknięcia takie zabezpieczają kanał przed powstawaniem w nim prądów, które mogą być wywołane przez przepływ wody z akwatorium o poziomie wyższym do akwatorium o poziomie niższym (opinie o programie). Prądy te w wypadku, gdyby ich prędkość przekroczyła graniczną, mogłyby stać się przyczyną podmyć skarp dna kanału lub budowli przy nim się wznoszących, a poza tym pogarszałyby warunki żeglugi w kanale. Zamknięcia końcowe kanałów morskich stosowane są również wtedy, gdy chodzi o niedopuszczenie do kanału rumowiska, które mogłoby kanał zamulić.
W trzecim wypadku śluzy spełniają rolę analogiczną jak w budownictwie śródlądowym: zadaniem ich jest zapobieżenie ucieczce wody ze stanowisk wyższych do niższych, a równocześnie umożliwienie przechodzenia statków z jednego poziomu kanału na drugi (segregator aktów prawnych).
Śluzy mogą być komorowe i bezkomorowe, czyli dokowe. Obecnie niemal bez wyjątku stosuje się śluzy komorowe.

Śluzy dokowe stosowane były dawniej do zamknięć basenów portowych. Mogą one być otwierane tylko wtedy, gdy poziom wody z obu ich stron jest w przybliżeniu taki sam. Skazuje to porty zamknięte tego rodzaju na ograniczenie ruchu pomiędzy portem a wodami zewnętrznymi, czy na odwrót, tylko do pewnej liczby godzin na dobę, w okresach, gdy poziom wody w morzu wznosi się do poziomu wody w porcie. Okres ten, w każdym dniu inny i zachodzący w innych godzinach, można wyznaczać z tablic, zestawianych dla każdego portu będącego w takim położeniu, na podstawie przewidywanego przebiegu pływów w danym miejscu (promocja 3 w 1).

Stanowi to takie utrudnienie eksploatacji portu, że obecnie niemal zupełnie zaniechano zamykania portów śluzami dokowymi i wprowadzono śluzy komorowo, które umożliwiają ruch o każdej porze dnia. Śluzy dokowe spotyka się jeszcze jedynie przy basenach płuczących i jako zamknięcia niektórych dawniej zbudowanych portów.