Wysokość izolacji na ścianach

Wysokość izolacji na ścianach zależna jest od możliwości ich zawilgocenia. Na przykład w pomieszczeniach, w których znajdują się natryski, izolacja ta powinna sięgać powyżej miejsca umieszczenia natrysków, w umywalniach i ubikacjach co najmniej 25 cm ponad posadzkę, lecz nie mniej niż 5-7 cm ponad górną krawędź płytek cokołu (program uprawnienia budowlane na komputer). Jeśli grubość izolowanej ściany jest za mała, aby można było w niej umieścić ochronną z cegły, to na izolację nakłada się warstwę ochronną z wyprawy cementowej wzmocnionej siatką stalową, którą mocuje się do ściany przy górnym brzegu izolacji. Na dole siatka powinna zachodzić co najmniej 20 cm warstwę ochronną izolacji stropu. Po stwardnieniu warstwy ochronnej izolacji można przystąpić do układania płytek szkliwionych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powierzchnie konstrukcji kamiennych, betonowych i żelbetowych mostów i innych obiektów inżynierskich, bezpośrednio narażone na działanie atmosfery i opadów atmosferycznych, nie wymagają specjalnego zabezpieczenia przed tymi czynnikami, pod warunkiem że są wykonane z odpornych na korozję atmosferyczną materiałów i mają odpowiednie kształty zapewniające szybkie spływanie po nich wody. Podobne warunki powinny spełniać elementy konstrukcji stale lub czasowo znajdujące się pod wodą, jak przyczółki i filary mostowe (uprawnienia budowlane). Wykonuje się je ze szczelnego betonu lub wykłada ciosami kamiennymi (granitowymi), klinkierem itp.

Powierzchnie płyt pomostów

Natomiast elementy konstrukcji, stykające się bezpośrednio z gruntem albo przesączającą się wodą przez grunt lub nawierzchnię drogową, powinny być zabezpieczone odpowiednią izolacją. Izolację powierzchni konstrukcji, np. przyczółków stykających się bezpośrednio z gruntem, wykonuje się tak samo jak izolacje przeciwwilgociowe (typu lekkiego) lub przeciwwodne (typu ciężkiego), najczęściej bitumiczne. Płyty pomostów mostów i sklepienia izoluje się przed wodą opadową, przesączającą się przez nawierzchnię, balast lub inne warstwy spoczywające na płycie konstrukcyjnej, na ich górnej powierzchni. Stosuje się izolacje bitumiczne najczęściej typu średniego lub ciężkiego (program egzamin ustny).

Ostatnio zaczęto stosować również folie z tworzyw sztucznych. Zadaniem tych izolacji jest niedopuszczenie do zawilgocenia betonu konstrukcji lub nawet przecieków przez nieszczelny beton. Woda przesączająca się przez beton, a tym bardziej przez rysy w betonie, wywołuje jego korozję ługującą i działa przyspieszająco na korozję zbrojenia (opinie o programie).

Można by więc w tym przypadku mówić o izolacji antykorozyjnej mostów, ale ponieważ zabezpieczenia te w zasadzie są identyczne jak zabezpieczenia przed wilgocią i wodą, omawia się je w niniejszym rozdziale. W literaturze technicznej spotyka się wzmianki, że mosty o konstrukcji sprężonej z uwagi na stosowaną wysoką klasę betonu i brak możliwości powstawania rys w betonie nie wymagają izolacji. Pogląd taki nie wydaje się słuszny, bo nawet tzw. szczelny beton nasiąka wodą, a struny są bardziej wrażliwe na korozję od prętów o większej średnicy, stosowanych do zbrojenia konstrukcji żelbetowych (segregator aktów prawnych).

Woda dostająca się na powierzchnie płyt pomostów, na grzbiety sklepień i przyczółki powinna być jak najkrótszą drogą odprowadzona z izolacji tych powierzchni (promocja 3 w 1). W tym celu należy nadać powierzchniom izolowanym odpowiednie spadki. Spadki na płytach mostów drogowych najczęściej wykonuje się w ten sposób, że pod nawierzchniami jezdni są one skierowane w kierunku krawężników, podobnie jak i spadki na płytach chodnikowych. Spadki nawierzchni jezdni i chodników mają zwykle taki sam kierunek jak spadki podłoża pod izolacjami.