Wytrzymałość betonu

Niezależnie od prób zasadniczych zaleca się próby kontrolne, wykonywane przez firmę budującą dla stałej kontroli betonu. Próbki zasadnicze mają być wykonywane z tych samych składników, w tej samej proporcji i o tej samej konsystencji co beton na budowie. Próbki powinny być wykonywane w formie walcowej o średnicy 160 mm (powierzchnia 200 cm) w razie stosowania kruszywa o wymiarach do 4 cm, zaś 196 mm (powierzchnia 300 cm) w razie stosowania kruszywa wymiarach większych (do 6 cm). Wysokość próbek powinna być równa ich średnicy. Próbki powinny być przechowywane w wilgotnym piasku i w temperaturze pokojowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jako prób kontrolnych betonu można używać walców próbnych o średnicy d 80 mm takiej że wysokości albo też belek próbnych. Wyniki badań walców próbnych kontrolnych ((/ = 80 mm) należy pomnożyć przez współczynnik 0,9 celem uzyskania należytego porównania z wytrzymałością walców normalnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wytrzymałość betonu na ściskanie przy zginaniu belek próbnych musi wynosić przynajmniej wytrzymałości na zgniecenie, przyjętej w obliczeniach statycznych (uprawnienia budowlane). Sposób wykonania prób określony jest osobno. Sposób określania ilości cementu na 1 m ^; gotowego betonu, a nie na 1 m kruszywa, może być, podczas wykonywania budowli, powodem zatargu między właścicielem a przedsiębiorcą. Dla oceny wytrzymałości betonu, tj. dla wyznaczenia natężeń, miarodajne są wyniki prób na walcach 28-dniowych.

Dla przybliżonej oceny, czy wytrzymałość betonu odpowiada wytrzymałości przyjętej w obliczeniach statycznych, można próby wytrzymałości przeprowadzić po 8 dniach. Wytrzymałość po 8 dniach do wytrzymałości po 28 dniach należy przyjmować w stosunku 2 do 3. Oprócz przeprowadzenia próby na walcach 8-dniowych należy przeprowadzić jednak zawsze próby na walcach 28-dniowych (program egzamin ustny). Części konstrukcji przyjęte w obliczeniach jako całość, należy, o ile możności, zabetonować bez przerw.

Przerwy robocze w betonowaniu

Przerwy robocze w betonowaniu należy ustalić przed rozpoczęciem betonowania odpowiednio do działających sił. Połączenie nowego betonu ze starym należy wykonać możliwie bezpośrednio. Świeżo wykończony zespół należy w czasie tężenia betonu ochronić przed działaniem słońca, mrozu, deszczu i innych wpływów atmosferycznych, jak też co najmniej 4 dni przed wstrząśnieniami i obciążeniami (opinie o programie).

Z uwagi na skurcz należy beton utrzymywać w wilgoci co najmniej 8 dni. Oprócz betonu wykonanego na miejscu budowy, wolno używać części wykonanych w wytwórniach np. płyt, rur, pali, krawężników itp. Przy temperaturze, spadającej w ciągu doby poniżej zera, należy wodę, ewentualnie i inne składniki betonu nagrzewać, o ile są zamarznięte, gotowy zaś beton chronić przez odpowiednie przykrycie. Jeżeli przez całą dobę temperatura pozostaje poniżej zera, należy roboty przerwać lub zastosować specjalne ostrożności według wskazówek władzy budowlanej (segregator aktów prawnych).

Jeżeli jednak chodzi o budowle o niewielkiej objętości lub o dokończenie pewnej części robót, można wykonać to betonowanie, używając cementu glinowego lub materiałów ogrzewanych i chroniąc beton przez odpowiednie przykrycie. Rusztowania i deskowania mają być tak silne, ażeby nie powodowały odkształceń w konstrukcjach betonowych jeszcze dostatecznie niestężałych i tak obmyślane, ażeby niektóre podpory zapasowe można było pozostawić, usuwając deskowanie i resztę rusztowania.

Deskowanie i rusztowanie powinno mieć taki ustrój, ażeby je można było rozbierać bez wywołania wstrząśnień w zespołach betonowych i powinno być łatwe do rozebrania, nawet częściowego (promocja 3 w 1). Deskowanie i rusztowanie można rozbierać tylko za zezwoleniem odpowiedzialnego technicznego kierownika robót betonowych, który ma stwierdzić osobiście, czy beton jest już dostatecznie stwardniały, ażeby mógł unieść przynajmniej własny ciężar. Rozdeskowywanie należy przeprowadzać stopniowo.