Wytrzymałość na zginanie

Wytrzymałość na zginanie zaprawy cementowej wyznacza się na próbkach o wymiarach 4x4x16 cm; badanie przeprowadza się w aparacie Michaelisa. W celu określenia wytrzymałości na zginanie betonu nawierzchni drogowych pobiera się dla każdej warstwy 3 beleczki próbne o wymiarach 15x15x70 cm, które poddaje się zginaniu w maszynie wytrzymałościowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy liczbie obciążeń w skali logarytmicznej stosunek ten. Wykresy ilustrują spadek wytrzymałości na ściskanie i siły rysującej do 5 min obciążeń. Przy badaniu betonów na wielokrotne obciążenia należy określić liczbę obciążeń i częstość drgań; można przyjąć np. 2 min pulsacji. Do badania betonów na obciążenia częstozmienne ściskające i zginające stosuje się pulsatory lub inne urządzenia mechaniczne.

Pulsator uniwersalny typu Louis Schoppera, mający zakresy sił: 0-20 T, 0-P50 T, 0-i-100 T i zakres częstości 250 oraz 500 drg/min. w obu seriach nastąpiło po 2 min drgań, przy czym: w pierwszej serii próbki, które poddano sprężeniu od = 150 kG/cm2 i następnie drganiom pulsacyjnym, uległy zniszczeniu przy og = 380 kG/cm2, w drugiej serii przy sprężeniu od - 250 kG/cm2 stwierdzono zniszczenie przy og = 425 kG/cm*. Beton próbek miał wytrzymałość na ściskanie statyczne Rc = 570 kG/cm2 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy badaniu wytrzymałości betonu na obciążenia wielokrotne występują duże rozrzuty wyników; należy zatem badać 6-8 próbek.

Próbkę 1 i 6 lub 1 i 8 poddaje się badaniu na obciążenie statyczne wzrastające od zera do zniszczenia, pozostałe zaś badaniu na obciążenia często zmienne, przy czym od oznacza dolną granicę, og górną granicę obciążeń. Wysokość obciążeń należy dobrać tak, aby zniszczenie próbki nastąpiło na granicy umownie przyjętej liczby obciążeń. Jeżeli podczas badań próbka ulegnie zniszczeniu przy mniejszej liczbie obciążeń, to należy zakres obciążeń obniżyć, a więc obniżyć og (uprawnienia budowlane). W przypadku przekroczenia przyjętej liczby obciążeń należy podnieść granicę og. Badania te wykonuje się metodą prób. Są one długotrwałe i bardzo pracochłonne. Wytrzymałość betonu na obciążenia wielokrotnie powtarzalne w Polsce wyznacza się na walcach o średnicy 8 i 16 cm w odróżnieniu od innych krajów, gdzie stosuje się kostki sześcienne. Powierzchnie ściskane powinny być bardzo starannie przygotowane, gdyż nawet nieznaczne różnice dają rozrzut wyników (program egzamin ustny).

Siły tarcia

Doświadczalnie stwierdzono różnice wytrzymałości betonu na obciążenia wielokrotne przy badaniu za pomocą dwóch różnych maszyn. Wykresy obciążeń w czasie od dwóch maszyn. Przy 60 obciążeniach na minutę wg krzywej 1 wytrzymałość jest o 5°/o niższa niż wg krzywej II (opinie o programie).

Jeżeli liczba obciążeń na minutę wg krzywej II wzrasta i wynosi 10, 50, 250, 500, to wytrzymałość na ściskanie wzrasta odpowiednio 1,0, 1,03, 1,05, 1,08. Przyrost wytrzymałości na ściskanie ze wzrostem częstości obciążeń jest widoczny. Wytrzymałość belek na zginanie przy obciążeniach wielokrotnie powtarzalnych zależy w dużym stopniu od skurczu betonu. Niektóre elementy betonowe jak schody, nawierzchnie drogowe, kanały itp. ulegają zużyciu mechanicznemu przez ścieranie. W kanałach betonowych ścieranie spowodowane jest piaskiem unoszonym w wodzie (segregator aktów prawnych). Siły tarcia, ścierania, ścinania, uderzenia i rozciągania działające na nawierzchnię drogową powodują rozluźnienie struktury i niszczenie betonu.

Laboratoryjna ocena tych oddziaływań wymagałaby długotrwałych badań obejmujących ponadto określenie takich zjawisk, jak wpływ zmian temperatur i wilgotności na naprężenia wewnętrzne. Aby dać szybką ocenę czy dany beton nadaje się do określonych celów, stosuje się metody badań, które tylko w pewnym zakresie uwzględniają podstawowe przyczyny mechanicznego zużycia betonów. Laboratoryjnie na tarczy obrotowej Bdhmego wyznacza się głównie ścieralność betonu (promocja 3 w 1).

Do określenia ścieralności wykonuje się lub wycina z elementu betonowego kostki o boku 7,1 ± 0,1 cm. Powierzchnia ścieralna wynosi zatem 50 cm2. Próbki powinny mieć ściany płaskie i równoległe do siebie oraz wytrzymałość 28-dniową.