Wytwarzanie i dostarczanie sprężonego powietrza

Instalacja ta składa się ze sprężarek, filtrów powietrznych, zbiorników wyrównawczych i przewodów powietrznych.
Sprężarki grupuje się w jeden zespół, który umieszcza się we wspólnym budynku, w tzw. stacji sprężarek (program uprawnienia budowlane na komputer).
Powietrze pobierane do sprężarek przechodzi przez filtr pochłaniający zanieczyszczenia zawarte w zasysanym powietrzu. Po sprężeniu powietrze przepuszcza się przez zbiorniki wyrównawcze w celu wyrównania ciśnienia i usunięcia zanieczyszczeń, jakie powstają przy sprężaniu powietrza.

Dla lepszego oczyszczenia powietrza stosuje się specjalne filtry, które ustawia się bezpośrednio za zbiornikami wyrównawczymi lub na końcu przewodów powietrznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Po przejściu przez zbiorniki wyrównawcze powietrze doprowadza się przewodami do komory roboczej i śluz kesonowych. W celu przewietrzenia kesonu instaluje się rury syfonowe, które odprowadzają zużyte powietrze na zewnątrz.
Stacja sprężarek powinna być wyposażona w taką liczbę sprężarek, aby zapewniona była dostawa potrzebnej ilości powietrza, przy czym wydajność poszczególnych sprężarek nie powinna ze względów awaryjnych przekraczać 50% ogólnej mocy stacji. Ponadto stacja sprężarek powinna być zaopatrzona w co najmniej jedną sprężarkę zapasową, gotową do natychmiastowego użycia, o wydajności odpowiadającej największej sprężarce czynnej, przy czym wydajność ta nie powinna być mniejsza od 30% ogólnej mocy stacji. W przypadku sprężarek o napędzie elektrycznym konieczne jest rezerwowe źródło energii (uprawnienia budowlane).

W razie braku zapasowego źródła energii należy stację sprężarek wyposażyć w rezerwowe sprężarki o napędzie spalinowym, w liczbie wystarczającej do utrzymania potrzebnego ciśnienia w kesonie.
Dla zaopatrzenia kesonu w sprężone powietrze wysokiego ciśnienia dla napędu urządzeń i narzędzi pneumatycznych instaluje się osobne sprężarki o odpowiedniej wydajności.
Sprężarki ustawia się na oddzielnych fundamentach, aby nie oddziaływały wzajemnie na siebie (program egzamin ustny).

Powietrze zasysane przez sprężarki powinno być suche, zimne i wolne od zanieczyszczeń. Dlatego tłoczone do kesonu powietrze powinno być przepuszczane przez zbiornik o objętości co najmniej 3 m3 oraz przez filtr dla oczyszczenia go od nadmiaru pary wodnej, smarów i innych zanieczyszczeń, a także dla wyrównania wahań ciśnienia.
Zazwyczaj instaluje się jeden wspólny zbiornik dla całej stacji sprężarek. Niekiedy zaś zaopatruje się każdą sprężarkę w oddzielny zbiornik, wówczas objętość zbiornika może być odpowiednio mniejsza.

Stacje sprężarek

Przy stacji sprężarek instaluje się śluzę leczniczą, która służy do leczenia schorzeń spowodowanych działaniem sprężonego powietrza.
Stacje sprężarek w zależności od miejscowych warunków mogą być albo stałe, zainstalowane na lądzie, albo pływające, zmontowane na barkach. Zazwyczaj stosowane są stacje sprężarek typu stałego. Umieszcza się je wtedy na brzegu na terenach niezalewowych (opinie o programie).

Pływające stacje sprężarek mają zastosowanie przy robotach wykonywanych na dużych rzekach, gdy doprowadzenie powietrza z brzegu jest utrudnione. W tym przypadku stację sprężarek wyposaża się we własną siłownię.
Niekiedy w szczególnych warunkach stosuje się przewoźne stacje sprężarek zmontowane na samochodach lub platformach kolejowych. Są one bardzo dogodne w użyciu, gdyż nie wymagają montażu i budowy pomieszczeń oraz umożliwiają natychmiastową eksploatację.
Do robót kesonowych używane są zazwyczaj sprężarki odpowiadające następującym wymaganiom:
1) moc sprężania powinna wynosić co najmniej 5 at n,
2) wydajność ich powinna wynosić 6-40 mVmin, w zależności od ogólnej mocy stacji sprężarek, tak aby nie przekraczała ona 50fl/o tej mocy,
3) sprężone powietrze może jedynie w minimalnym stopniu ulegać zanieczyszczeniu przez smary.

Takim wymaganiom najbardziej odpowiadają jednostopniowe i dwustopniowe sprężarki tłokowe o niewielkiej liczbie obrotów. Inne typy sprężarek zanieczyszczają w znacznym stopniu sprężone powietrze smarami, co wymaga bardziej starannego jego oczyszczania w specjalnych filtrach.
Sprężarki mogą posiadać napęd elektryczny, spalinowy lub parowy. Sprężarki elektryczne są niezawodne w użyciu, wymagają jednak zapasowego źródła energii na wypadek awarii. Sprężarki spalinowe nie wymagają specjalnej siłowni i mogą być zainstalowane w każdych warunkach. Sprężarki parowe wyszły już prawie zupełnie z użycia, gdyż wymagają instalacji ciężkiej siłowni parowej, która jest kłopotliwa w eksploatacji (segregator aktów prawnych).

Filtry i zbiorniki powietrzne. Do oczyszczania zasysanego powietrza z pyłów i innych zanieczyszczeń używane są filtry tkaninowe lub olejowe. Filtry tkaninowe mają wewnątrz przepony z tkaniny bawełnianej, na których osadzają się zanieczyszczenia przy przejściu powietrza. Filtry olejowe wypełnione są kulkami porcelanowymi lub drobnymi odcinkami cienkach rurek mosiężnych, otoczonych cienką warstwą wolno wysychających olejów.

Stosowane są też filtry o dziurkowanych przeponach z cienkiej blachy pokrytej warstwą oleju (promocja 3 w 1). Do pokrycia kulek, rurek i przepon wypełniających filtr używa się oleju wrzecionowego lub maszynowego względnie olejów roślinnych o dużej lepkości.