Wytyczanie obrysu budynku

Gdy odcinek AB jest położony nic w poziomic, a w spadku, jego obliczenie wymaga redukcji do poziomu. Konieczne wtedy jest dodatkowe zmierzenie kąta nachylenia terenu do poziomu (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku odcinka AB położonego w znacznym spadku terenu (stroma skarpa) stosuje się inny sposób pomiaru, tzw. sposób schodkowy. Pomiar metodą schodkową polega na tym. że taśmy układaną wzdłuż linii mierzonego odcinka układa sic nie po terenie, jak w przypadku terenów płaskich, a doprowadzając każde przyłożenie taśmy do położenia poziomego.

W tym celu na końcu taśmy zawiesza się pion. czyli ciężarek na sznurku, i po ułożeniu, i naciągnięciu taśmy wzdłuż linii mierzonego odcinka, przesuwa się jej koniec na przemian w góry i w dół. szukając takiego położenia, przy którym pion (który dotyka terenu) jest wysunięty najdalej w kierunku końca odcinka, co oznacza, że taśma znajduje się dokładnie w położeniu poziomym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wytyczanie w terenie dowolnego kąta.

Do mierzenia i wytyczania w terenie dowolnych tatów służą w zasadzie specjalne przyrządy kątomiercze - teodolity. Można jednak wytyczyć dowolny kąt na gruncie uproszczonym sposobem, bez użycia teodolitu, na podstawie wartości tangensa tego kąta. Wykonuje się to w następujący sposób. Dany (wytyczony) jest w terenie dowolny kierunek AB i trzeba wytyczyć - punkcie C leżącym na tym kierunku nowy kierunek CD, tworzący z kierunkiem AB zadany kąt a.

Odmierzamy od punktu C - wzdłuż kierunku AB dolnej długości odcinek u i na jego końcu w punkcie K wbijamy kołek (uprawnienia budowlane).

Następnie odnajdujemy w tablicach funkcji kątowych wartość tangensa kąta n, równą np. b. punkcie K wytyczamy prostopadłą do prostej AB. a następnie odmierzamy na niej odcinek KD długości równej iloczynowi ab. Punkt D stabilizujemy kołkiem. Kierunek CD jest żądanym kierunkiem, tworzącym z kierunkiem AB kąt a. Wyznaczenie kąta za pomocą jego tangensa jest niezbyt dokładne. Dokładność tego sposobu wzrasta, gdy odmierzany odcinek CK (a co za tym idzie także KD) jest możliwie długi (program egzamin ustny).

Węgielnica

Wytyczanie obrysu budynku na gruncie wykonuje się na podstawie odpowiedniej^, dokumentacji projektowej najczęściej metodą tzw. ortogonalną, czyli metodą wyznaczania prostych prostopadłych do linii pomiarowej za pomocą węgielnicy, taśmy stalowej i ruletki. Położenie punktów budynku jest zwykle na projekcie zlokalizowane bądź w stosunku do osi budowli PK. której położenie na gruncie musi być wyznaczone oddzielnie, bądź w stosunku do innej linii pomiarowej AB. której położenie w terenie musi być także uprzednio wytyczone (opinie o programie).

Dla wytyczenia kolejnych punktów budowli odmierza się wzdłuż linii pomiarowej - od jej punktu początkowego A - za pomocą taśmy stalowej odcinki A-IQ, A-20 itd,. Następnie w punktach 20. wytycza się węgielnicą prostopadle do linii miarowej AH i na tych prostopadłych odmierza się ruletką odcinki i otrzymując punkty załamania fundamentu budowli 2 itd. Po wytyczeniu wszystkich punktów i utrwaleniu ich palikami trzeba skontrolować prawidłowość tyczer Wykonuje się to przez zmierzenie na gruncie np. odcinków obwodu budowli  i sprawdzenie zgodności pomiaru z danymi w projekt (segregator aktów prawnych).

Po ustabilizowaniu wszystkich punktów załamania zarysu fundamentu należy dla umożliwienia wykonywania wykopów fundamentowych wzdłuż wyznaczonej lir jak też dla zapewnienia możliwości kontroli robót - wbić poza linią wykopu obu jego stronach po dwa pale i przybić do nich deski prostopadle, tzw. lawy do wykopu (promocja 3 w 1).

Na lawach tych naciąga się druty lub sznury dokładnie wzdłuż zarysu ści. fundamentu. po czym w miejscach przyłożenia drutów nacina się w ławai rowki stanowiące punkty oparcia drutu. Po zdjęciu drutów wykonuje się wykop a ich właściwe wykonanie kontroluje się przez ponowne rozpięcie drutów w oznacz nych punktach.