Wzajemne ruchy części konstrukcji

Wzajemne ruchy części konstrukcji mogą występować w jednym miejscu w obrębie szczeliny dylatacyjnej lub w dowolnych z góry nie dających się ustalić miejscach, jeżeli konstrukcja popęka. Jasną jest rzeczą, że szczelność izolacji będzie zależeć od tego, czy w obrębie rys lub szczelin dylatacyjnych izolacja popęka lub nie (program uprawnienia budowlane na komputer). Ponieważ izolacja ciężka z wkładkami jest zwykle zaciśnięta pomiędzy izolowaną konstrukcją i warstwą ochronną i przylepiona do nich lepikiem, wyciągnięcie izolacji ciężkiej z wkładkami z tego zacisku będzie natrafiało na opór. Opór ten będzie zależeć od przyczepności lepiku do wkładki (papy) z jednej strony, a do betonu izolowanej konstrukcji i warstwy ochronnej z drugiej strony.

Przyczepność zależna jest od chropowatości podłoża i adhezji. Im powierzchnia betonu będzie bardziej chropowata, tym większa będzie przyczepność. Opór zaś przeciw przesunięciu zależeć będzie od kohezji użytego lepiku i jego lepkości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wyżej wymienione właściwości lepiku są zależne od rodzaju lepiku i temperatury, która w ten sposób ma pośredni wpływ na wielkość oporu przeciw przesunięciu.
Nowsze badania wykazały, że materiały bitumiczne nie tylko pochłaniają i przepuszczają pewną ilość wilgoci niezależnie od tego, czy są zanurzone w wodzie, czy znajdują się w środowisku wilgotnym, ale ich przyczepność do ciał stałych (podłoża) na skutek przenikania wilgoci znacznie zmniejsza się. Zjawisko to zależne jest w pewnym stopniu od rodzaju materiału bitumicznego, a przede wszystkim od rodzaju materiału stałego (uprawnienia budowlane).

Zostało doświadczalnie stwierdzone (pod mikroskopem), że na powierzchniach styku, pomiędzy powłoką bitumiczną a ciałem stałym, powstają pęcherzyki
pary i warstewka wilgoci, która powoduje utratę przyczepności. Stwierdzono np., że zjawisko to bardzo wyraźnie występuje na szkle, w mniejszym stopniu na betonie i bazalcie, a w jeszcze mniejszym na stali, przy czym na uwagę zasługuje fakt, że gładkość powierzchni nie ma tu dużego wpływu (program egzamin ustny).

Powłoka asfaltowa

Kamienie (np. granit) zachowały się jednakowo niezależnie od tego, czy przełam ich był naturalny, czy też miały powierzchnię szlifowaną. Kamienie o strukturze drobnokrystalicznej wykazywały większą przyczepność od kamieni o strukturze szklistej (opinie o programie).
Między innymi przeprowadzone zostały badania na probówce szklanej i o takiej samej średnicy pręcie stalowym, które zostały powleczone warstwą asfaltu. Po zanurzeniu w wodzie po pewnym czasie powłoka asfaltowa na szkle odstała znacznie łatwiej od powłoki na stali, co świadczy o utracie przyczepności powłoki asfaltowej do podłoża pod wpływem wody.

Smoły wykazywały mniejszą przepuszczalność i większą przyczepność od asfaltów (segregator aktów prawnych).
Z opisanych doświadczeń można wysnuć wniosek, że materiały bitumiczne o dużej przyczepności do podłoża z czasem mogą utracić częściowo lub całkowicie przyczepność i zagadnienie poślizgu izolacji po izolowanej powierzchni będzie zależeć raczej od właściwości mechanicznych izolowanej powierzchni oraz od kohezji i wiskozy masy bitumicznej. Należy przypuszczać, że jeśli podłoże będzie miało gładką powierzchnię, to poślizg nastąpi po powierzchni podłoża, jeśli zaś chropowatą, to w obrębie warstwy masy bitumicznej.

Przy wzajemnych przesunięciach stycznych konstrukcji izolacja doznaje naprężeń i odkształceń złożonych. Jeżeli szczelina między przesunięciami konstrukcji jest bardzo mała, to izolacja podlega zjawisku bardzo zbliżonemu do „czystego ścinania”. Gdy szczelina jest większa, to izolacja podlega rozciąganiu, przy czym przesuwanie się zaciśniętej izolacji jest hamowane dodatkowo na krawędziach, jakie tworzy izolowana powierzchnia konstrukcji z płaszczyzną szczeliny (promocja 3 w 1).

Jeśli chcemy zabezpieczyć izolację przed zerwaniem, to szczelina dylatacyjna, wzdłuż której występują wzajemne przesunięcia styczne części konstrukcji, nie powinna być zbyt wąska. Poza tym należy uwzględnić uwagi podane wyżej przy omawianiu szczelin.