Zagłębianie w fazie pośredniej

Przy zagłębianiu ciężkich kesonów w słabych gruntach, zachodzi potrzeba zastosowania w tej fazie robót konstrukcji odciążających nóż kesonu. Stosuje się w tym przypadku klatki lub ramy poprzeczne podpierające strop kesonu. Przy bardzo ciężkich kesonach stosuje się również poszerzenie półki noża przez wykonanie wzdłuż ścian kesonu wieńca z belek drewnianych, który łączy się ze stropem za pomocą odpowiedniej konstrukcji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po ostatecznym zagłębieniu kesonu urządzenia te stają się zbyteczne i są usuwane.
Praca w kesonie powinna być tak zorganizowana, aby urabiany grunt natychmiast był usuwany na zewnątrz i nie zajmował miejsca w komorze roboczej. Wolna przestrzeń w komorze powinna mieć wysokość nie mniejszą niż 1,7-1,8 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Zagłębianie w fazie pośredniej. W miarę zagłębiania kesonu wzrasta coraz bardziej tarcie na bocznych powierzchniach fundamentu i maleje nacisk półki kesonu na grunt. Po przejściu pierwszych 2-3 metrów keson przestaje już osiadać przy wybieraniu gruntu do poziomu półki noża. Następuje wówczas druga faza głębienia, osiadanie kesonu jest możliwe dopiero po zmniejszeniu powierzchni podparcia noża. Uzyskuje się to przez wybieranie gruntu spod półki kesonu.

Grunt w tej fazie robót urabia się w nieco innej kolejności niż w fazie początkowej. W zależności od rodzajów gruntów, przez które keson przechodzi, stosuje się różne sposoby urabiania gruntu i osadzania kesonu. Osadzanie kesonu w gruntach sypkich. W gruntach piaszczystych i żwirowych urabianie rozpoczyna się od wybrania gruntu ze środkowej części komory roboczej do poziomu wody. Głębokość ta nie przekracza zazwyczaj 0,3-0,4 m. Grunt wybiera się do ścian kesonu, wytwarzając skarpę przy półce noża.
Następną czynnością jest osadzanie kesonu. Uzyskuje się to przez wybieranie gruntu spod półki noża. Usuwanie gruntu spod noża prowadzi się w podobny sposób, jak w początkowej fazie zagłębiania i w takich samych kierunkach (uprawnienia budowlane).

Osadzanie kesonu w gruntach ciężkich

W miarę usuwania gruntu, nacisk kesonu na pozostałe nie wybrane jeszcze odcinki gruntu wzrasta i keson zaczyna osiadać (program egzamin ustny). Po dojściu półki kesonu do poziomu gruntu w komorze roboczej, keson przestaje osiadać. Po osadzeniu kesonu przystępuje się do dalszego wybierania gruntu w środku komory roboczej.
a) Osadzanie kesonu w gruntach gliniastych. W miękkich gruntach gliniastych keson osadza się w podobny sposób, jak w gruntach sypkich z tą jednak różnicą, że grunt urabia się w nieco innej kolejności.

Początkowo wykonuje się rowek wokół noża na głębokość przewidzianego osadzenia kesonu  (opinie o programie). Odległość rowka od półki noża zależy od pochylenia skarpy gruntu podpierającego nóż kesonu. Im naciski są większe, tym rowek należy dalej odsunąć od półki kesonu. Odległość ta dochodzi niekiedy do 1 m.
Rowek ten ma służyć do odprowadzenia wody, która dostać się może do kesonu przy spadku ciśnienia w komorze roboczej. W gruntach piaszczystych wejście wody do kesonu nie przynosi żadnej szkody, gdyż woda daje się łatwo wyprzeć przez zwiększenie ciśnienia. Natomiast w gruntach gliniastych nie daje się ona wyprzeć z kesonu przez grunt i musi być usunięta syfonem. Rowek, odprowadzając wodę do syfonu, zapobiega tworzeniu się błota w komorze roboczej, które jest bardzo uciążliwe w urabianiu.

Po wybraniu gruntu z rowka, następuje osadzenie kesonu przez wybranie gruntu spod półki kesonu do poziomu dna rowka. Usuwanie gruntu spod noża wykonuje się w ten sam sposób, jak i w poprzednich wypadkach. Po osadzeniu kesonu przystępuje się do wybierania gruntu ze środka komory roboczej (segregator aktów prawnych).
b) Osadzanie kesonu w gruntach ciężkich. W gruntach ciężkich urobek wybiera się dwoma sposobami, w zależności od stopnia przepuszczalności gruntu.
W gruntach przepuszczalnych wybieranie gruntu rozpoczyna się od środka komory roboczej i prowadzi się do krawędzi wewnętrznej półki kesonu.

Przy gruntach zaś nieprzepuszczalnych, urabianie gruntu rozpoczyna się od wykonania rowka wzdłuż obwodu kesonu, a środkowa
część wybiera się po osadzeniu kesonu. W obydwóch tych przypadkach grunt wybiera się na głębokość osadzenia kesonu, wynoszącą 0,3-0,4 m (promocja 3 w 1)..