Załamanie systemu

Od 1990 Estonia podejmowała wysiłki w celu odzyskania niepodległość i. Załamanie systemu sowieckiego i rozpad ZSRR umożliwił Republice Estonii odzyskanie niepodległość i w VIII 199 I. W tym samym roku uzyskała członkostwo w ONZ, a także została uznana na forum międzynarodowym; nie wyraziła natomiast uczestnictwa we Wspólnocie Niepodległych Państw. W wyborach prezydenckich w 1992 zwyciężył kandydat prawicy Lennart Meri. W latach I992-I99S rządy sprawowała koalicja partii prawicowo-niepodległościowych, która rozpoczęła zdecydowane reformy wednorynkowe (rn.in. w 1992 wprowadzono własną, wymienialni) waluty, nastypnie opanerwane inflację, rozpoczęto odzyskała również swoje rezerwy złota przechowywane w zach. bankach). W 1994 (puść iły wojska rosyjskie (program uprawnienia budowlane na komputer).

W tym samym roku przystąpiła do inicjatywy Partnerstwo dla Pokoju. W latać li 1995 1999 władzę przejął centrolewicowy blok Estońskiej Partii Koalicyjnej i partii ludowych, od 1999 rządy sprawuje ponownie koalicja centroprawicowa (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Estonia duży do integracji z Zachodem: nawiązała bliski) współpracę z Einlandi.) oraz państwami skandynawskimi, jest również jedynym państwem byłego ZSRR, z którym prowadzone od 1998 oficjalne rozmowy w sprawie wejścia do Unii Europejskiej; zabiega także er przyjęcie der NAE(). W 1998 uzyskała z Międzynarodowego Funduszu Walutowego pożyczki, mając wspierać’ jej dalsze reformy ekonomiczne i społeczne (uprawnienia budowlane).

Tereny równinne

Zgodnie z konstytucji z 1992, Estonia jest republik.), na czele której stoi prezydent (od 1992 L. Meri), wybierany na 5-lelni.) kadencję przez parlament lub (gdy żaden z kandydatów nie uzyska wymaganych 2/5 głosów) przez /.gromadzenie Wyborcze, złożono z posłów oraz przedstawicieli władz lokalnych (program egzamin ustny). Władzy ustawodawcza sprawuje jednoizbowe Zgromadzenie Państwowe, liczące 101 członków, wybieranych na 4 lala w głosowaniu powszechnym. Władza wykonawcza spoczywa w rykach rządu na c żele z premierem (od 1999 ponownie jest powoływany i odwoływany przez prezydenta na wniosek większości w Zgromadzeniu Państwowym i odpowiedzialny przed parlamentem (opinie o programie).

Większość terytorium leży w obrębie prekambryjskiej tarczy bałtyckiej, zbudowanej ze skał krystalicznych. Stanowi ona najstarszą geologicznie część Europy, Jedynie pn.-zach. na granicy ze Szwecją i Norwegią, znajdują się w obszarze fałdowań kaledońskich Kiory Skandynawskie). Podczas orogenezy alpejskiej ruchy wielkopromienne zaznaczyły się gl. w sfałdowanych wcześniej Górach Skandynawskich i na ich obrzeżu. Na pozostałym obszarze Finlandii powstały jedynie niewielkie wysoczyzny wododziałowe, jak np. Maanselka na pn. i pn.-wsch. oraz Suomenselka w części srodk. W plejstocenie cała pow. kraju pokryta była lądolodem. Współczesna rzeźba Finlandii pochodzi gł. z okresu ostatniego zlodowacenia. Tylko miejscami pozostały starsze elementy, związane z poprzednimi glacjałami i interglac jatami (segregator aktów prawnych).

Do dzisiaj zachował się m.in. podwójny ciąg moren czołowych Salpausselka, tukiem ograniczający od pd. Pojezierze Fińskie. W całym kraju widoczne są inne formy związane z akumulacją glacjalną i fluwioglacjalną: drumliny, kemy, ozy (w tym słynny oz Punkahajru o dł. ponad 100 km). Na odsłoniętych powierzchniach skalnych widoczne są ślady egzaracji w postaci licznych rys lodowcowych (zwł. na wybrzeżu pd. i pd.-zach., w rejonie Helsinek oraz na Wyspach Alandzkich i archipelagu szerów w okolicach Turku). Finlandia jest krajem nizinnym, a w krajobrazie dominują obszary faliste i pagórkowate, wzniesione przeciętnie do wys. ok. 200 m n.p.m. Tereny równinne są nieliczne i można je spotkać jedynie w zach. części kraju, nad Zatoką Botnicką. Na wsch. i pn. rozciągają się obszary niskich wyżyn, o wys. 300-400 m n.p.m.: Suomenselka, Maanselka, Ounasselka (promocja 3 w 1).