Żaroodporne obmurza przemysłowych urządzeń

W przypadku odpowiednich warunków gruntowych należy stosować fundamenty skrzyniowe dzielone. W tym przypadku ściany boczne wykonuje się w formie murów oporowych (wspornikowych), a dno wykonuje się z odpowiednich bloków betonowych lub jako zalewane na mokro. Możliwe to jest przy dość niskim poziomie wody gruntowej lub znacznej depresji termicznej. Przy projektowaniu fundamentów pieców elektrycznych należy stosować zbrojenie siatkowe powierzchniami nic związane obwodowo (pierścieniowo) w szkielety. Zabezpiecza to fundamenty przed powstawaniem w łączonych szkieletach prądów indukcyjnych, ujemnie wpływających na trwałość stali zbrojeniowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Żaroodporne obmurza przemysłowych urządzeń cieplnych mogą być wykonywane na mokro lub prefabrykowane. Każdorazowo należy rozwiązać problem szczelnych dylatacji. Zabezpiecza to konstrukcję przed odkształceniami, dopuszczając jednak swobodę przemieszczeń elementów obmurza spowodowanych odkształceniami termicznymi. Jest to szczególnie istotne w okresie rozruchu przemysłowych urządzeń cieplnych. W przypadku wysokich temperatur wynikających z przebiegu procesów technologicznych, celowe jest stosowanie ekranów lub ścianek osłonowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Prefabrykowane elementy obmurzy mogą być zarówno mało- jak i wielkowymiarowe. Wskazane jest stosowanie wielkowymiarowych elementów panwiowych , przy czym puste przestrzenie panwi z zasady wypełnia się materiałem izolacyjnym dla zwiększenia ciepłochronności obmurzy. Niekiedy stosuje się sypkie materiały izolacyjne, jak żużel wielkopiecowy granulowany, wełna żużlowa itp. Materiały te zasypuje się pomiędzy ściankę panwi a otynkowane siatki umieszczone na żebrach panwi (uprawnienia budowlane).

Pręty zbrojeniowe

W przypadku licznych otworów technologicznych w obmurzach (np. przejścia wiązek rurociągów) celowe jest stosowanie cienkich blach z otworami, przyspawanymi do szkieletu zbrojeniowego. W przypadku większych otworów należy stosować ukryte, obramowujące żebra żelbetowe lub obramowania z profilów stalowych. W przypadku stosowania podestów w pobliżu przemysłowych urządzeń cieplnych można opierać je na profilach stalowych, przyspawanych do stalowego szkieletu zbrojenia (program egzamin ustny). Łączenie prefabrykowanych elementów obmurzy wykonuje się przez stosowanie nakładek łączących pręty zbrojeniowe z żelaza okrągłego lub profilów stalowych, przez stosowanie spawania na zakłady, łączenia na blachy węzłowe itp.

Sklepienia mogą być wykonywane jako monolityczne lub prefabrykowane. Mogą one być płaskie, odcinkowe lub łukowe. Przy większych rozpiętościach i konstrukcjach betonowych najkorzystniejsze są z punktu widzenia statycznego sklepienia łukowe. Prefabrykowane sklepienia płaskie wykonuje się najczęściej z belek z żelbetu żaroodpornego, do których podwiesza się strop monolityczny lub płyty ekranowe (opinie o programie). Niekiedy elementy te podwiesza się na dźwigarach stalowych. Czasami stosuje się elementy o przekroju teowym z półką od strony dolnej. Na półce tej wykonuje się zasypkę z materiału izolacyjnego.

Przy wykonywaniu sklepień monolitycznych należy pamiętać o zasadzie stosowania zbrojenia raczej po zewnętrznej, słabiej nagrzanej stronie sklepienia (segregator aktów prawnych). Zalecenie to ma wpływ na wybór kształtu sklepienia. Osiowe rozciąganie zachodzi w przypadku gdy podłużna siła rozciągająca N działa w środku ciężkości pola przekroju poprzecznego elementu. Według wzorów na osiowe rozciąganie również wymiaruje się elementy, w których mimośród punktu zaczepienia siły rozciągającej nie przekracza 5% wysokości użytecznej przekroju. Osiowe rozciąganie występuje w wieszakach, kotwach ściągających, ekranach wiszących, kolistych ścianach zbiorników itp. W przypadku rozciągania osiowego nie uwzględnia się współpracy betonu (promocja 3 w 1). Całkowitą wartość sił rozciągających przenoszą wkładki zbrojeniowe.