Zasada tworzenia brygad

Zasada tworzenia brygad jest taka sama jak w robotach ziemnych i murarskich (program uprawnienia budowlane na komputer). Najbardziej wskazaną metodą wykonania robót żelbetowych jest metoda pracy równomiernej. Cały obiekt dzieli się na jednakowe działki robocze. Z początku cieśle na pierwszej działce stawiają deskowanie, a po zakończeniu przechodzą na drugą, trzecią, czwartą i dalsze działki. Po nich, jako następni w kolejności, zbrojarze układają zbrojenie na pierwszej działce, a po ułożeniu idą za cieślami na działkę następną. Za zbrojarzami przychodzą betoniarze.

Wszelkie naprawy, wzmocnienia i przeróbki elementów żelbetowych wymagają szczegółowego zbadania istniejących konstrukcji i opracowania projektu oraz wykonania obliczeń. Wzmocnienia sprowadzają się do zwiększenia przekroju betonu lub stali, zaś naprawy do uzupełniania betonu zniszczonego przez wpływy atmosferyczne lub inne czynniki korodujące.
Największa trudność naprawy polega na połączeniu nowego betonu ze starym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Są produkowane specjalne domieszki zmniejszające napięcie powierzchniowe świeżego betonu, dzięki czemu przenika on w pory betonu starego, powodując wzajemne połączenie się obu betonów. Oczywiście powierzchnia starego betonu przed dobetonowaniem musi być bardzo starannie oczyszczona i spłukana wodą. Wspomniane domieszki dodaje się tylko do partii betonu, które zetkną się bezpośrednio z betonem starym.
Przebudowując lub naprawiając konstrukcje żelbetowe, należy przede wszystkim ustalić skład i klasę betonu, z jakiego została ona wykonana.

W tym celu pobiera się z niej próbki, które trzeba poddać w laboratorium badaniom (uprawnienia budowlane).
Stosownie do uzyskanych wyników projektuje się nowy beton, przy czym skład jego powinien być jak najbardziej zbliżony do betonu, z którego została wykonana przebudowywana lub naprawiana konstrukcja. Ułatwia to wzajemne połączenie się obu betonów i zapewnia dobrą ich współpracę. Ustalając klasę nowego betonu należy wziąć pod uwagę, że wytrzymałość betonu nieustannie rośnie w miarę upływu czasu.
Nowy beton powinien być tak ułożony, aby jak najściślej złączył się z betonem starym. Domieszka nie spełni swej roli, jeżeli nie zagęści się odpowiednio nowego betonu. Do tego celu najlepiej nadaje się wibrowanie.

Podczas naprawy lub przebudowy często stosuje się nowe zbrojenie. Dodawane pręty muszą być połączone ze zbrojeniem istniejącym w elemencie. Najlepiej jest to wykonać przez przyspawanie dodawanego pręta do odsłoniętych strzemion lub prętów montażowych istniejącego szkieletu zbrojeniowego (program egzamin ustny).

Roboty betoniarskie

Roboty betoniarskie nie stwarzają specjalnego zagrożenia. Obowiązują tu ogólne zasady bhp, jak utrzymywanie w czystości stanowisk roboczych i sprzętu, obsługa sprzętu mechanicznego przez przeszkolonych robotników oraz przepisy dotyczące pracy na wysokości.
Deskowania i rusztowania powinny być dostatecznie wytrzymałe, aby nie odkształcały się pod ciężarem betonu i tak wykonane, aby można je było rozebrać bez większych wstrząsów. Deskowanie powinno być dobrze zwilżone przed ułożeniem masy betonowej, aby nie przystawało do betonu, co utrudnia rozdeskowanie i powoduje skaleczenia łamiącymi się deskami (opinie o programie).

Rozdeskowanie należy wykonywać stopniowo. Usuwa się najpierw deskowania spod drugorzędnych elementów konstrukcyjnych, a dopiero potem* spod elementów głównych, jak podciągi, łuki itp.
Stanowiska robocze do robót zbrojarskich należy tak projektować, aby zbrojarze nie kaleczyli jeden drugiego giętymi prętami. Krawędzie deskowań płyt trzeba zabezpieczyć poręczami, aby zbrojarze nie spadli w czasie układania zbrojenia, lub betoniarze w czasie betonowania (segregator aktów prawnych).

Przed przystąpieniem do układania mieszanki betonowej należy sprawdzić stan deskowań i pomostów, po których nastąpi dowóz masy.
Przed wibrowaniem należy sprawdzić uziemienie wibratorów, aby uniknąć porażenia prądem elektrycznym.
Prefabrykacją nazywa się wykonywanie elementów budowli w stałych zakładach wytwórczych zamiast na placu budowy (promocja 3 w 1).

Prefabrykatami nazywa się też elementy wytwarzane w zakładach stałych, poligonowych lub przyobiektowych. Prefabrykacja w stałym zakładzie pracy pozwala ustabilizować załogę i dobrze wyposażyć stanowiska robocze w sprzęt i maszyny produkcyjne oraz zorganizować pracę według zasad przemysłowych. Podnosi to wydajność pracy i polepsza jakość wyrobów. Wadą prefabrykacji jest wydłużenie drogi przewozu materiałów, które zamiast wprost z wytwórni na budowę, muszą być dowiezione do zakładu prefabrykacji i stąd dopiero w postaci gotowego wyrobu dostarczone na miejsce wbudowania.