Zasady klasyfikacji materiałów

Z punktu widzenia klasyfikacji i normowania wymagań eksploatacyjno-technicznych w odniesieniu do nowych materiałów i wyrobów budowlanych oraz oceny ich jakości znaczną korzyść naukowo-metodyczną i praktyczną przedstawiają układy wskaźników opracowane przez francuski Ośrodek Naukowo-Techniczny Budownictwa w Paryżu (CSTB)  Opinie tego o- środka dotyczą głównie zagadnień określania racjonalnych zakresów stosowania wytwarzanych przez firmy francuskie nowych materiałów i wyrobów przeznaczonych dla budynków (program uprawnienia budowlane na komputer). Opinie są oparte na stwierdzeniu, że ten sam nie może mieć jednakowej gwarancji trwałości w różnych pod względem warunków eksploatacyjnych pomieszczeniach lub konstrukcjach. Dlatego CSTB uznał za właściwe Zasady klasyfikacji materiałów i pomieszczeń, które decydują o prawidłowym wyborze materiału w zależności od podstawowych wymagań eksploatacyjnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wybór najbardziej właściwego rodzaju materiału realizowany jest przez porównanie układu wskaźników charakteryzujących właściwości rozpatrywanych materiałów z układem wskaźników charakteryzujących warunki eksploatacyjne pomieszczenia, w którym materiał ten zostanie zastosowany. Zasady powyższe oparto na układach wskaźników, np. wskaźnik dotyczący materiałów do pokrywania podłóg nosi nazwę UPEC. Nazwę tego układu utworzyły początkowe litery francuskich słów, oznaczających ważniejsze wskaźniki eksploatacyjno-techniczne jakości materiału i jego odporności na działanie: U (usure) zażycia, P (poinęonnement) przebicia, E (eau) - wilgoci, C (agents chimiques) - czynników chemicznych (uprawnienia budowlane).

Te różne czynniki niszczące działają na pokrycie z większą lub mniejszą siłą zależnie od warunków eksploatacyjnych pomieszczenia. W przybliżeniu siłę tego oddziaływania można charakteryzować od 0 do 3 (lub 4) dla odpowiedniej litery (program egzamin ustny). Prowadzi to do następującej klasyfikacji pomieszczeń: np. podłogi w salonach narażone na słabe ścieranie, słabe lub średnie przebicie i gdzie stosuje się suche (lub prawie suche) sprzątanie mają indeksy podłogi w kuchniach narażone na słabe ścieranie, średnie przebicie, wilgotne sprzątanie i oddziaływanie słabych czynników chemicznych mają indeksy UJhEoC, itd.

Klasa pomieszczenia

Atestacja jakości nowych materiałów i wyrobów budowlanych prowadzona przez CSTB nie jest oczywiście ograniczona układem UPEC dla oceny materiałów do pokrywania podłóg. Według układu ,,EdR-K” prowadzi się ocenę jakości lekkich konstrukcji osłonowych, włączając podwieszane płyty typu „Sandwich” itd. Należy zaznaczyć, że żaden nowy materiał nie może być dopuszczony do stosowania bez uzyskania pieczątki ,,Zaaprobowane przez CSTB”, co oznacza gwarancję zgodności materiału z wymaganiami użytkownika (opinie o programie).

W ten sposób długotrwałość danego materiału lub wyrobu zastosowanego w wyznaczonym pomieszczeniu lub konstrukcji jest związana z jego jakością i zależy od warunków eksploatacji. Zagadnienie długotrwałości ma zatem dwa aspekty, które prowadzą do podwójnej klasyfikacji w systemach CSTB: 1) klasyfikacji pomieszczeń lub konstrukcji zgodnie z warunkami eksploatacyjnymi lub stopniem oddziaływania różnych czynników na stosowane tam materiały (lub wyroby), 2) klasyfikacji materiałów według jakości zgodnie ze stopniem ich odporności na oddziaływanie czynników niszczących mechanicznych, fizycznych, chemicznych i innych (segregator aktów prawnych).

Przydatność tego lub innego materiału (lub wyrobu) w różnych warunkach eksploatacyjnych określana jest według zbieżności indeksów klasyfikacyjnych dla materiałów i dla pomieszczeń lub konstrukcji bądź według przynależności materiału do klasy wyższej niż klasa pomieszczenia (konstrukcji). Warunek ten jest nieodzowny. Dlatego, aby gwarantować określoną trwałość materiału w pomieszczeniu zaklasyfikowanym do danej kategorii, materiał musi obowiązkowo mieć indeksy równe co najmniej indeksom klasyfikacji układu wskaźników charakteryzującej pomieszczenie (promocja 3 w 1).