Zasobnik ciepłej wody

Zasobnik ciepłej wody ma więc zapewnić pracę całego układu cieplnego w warunkach zbliżonych do optymalnych. Decydującymi czynnikami wpływającymi na wielkość zasobników i moc cieplną źródeł jest wydajność systemu oraz nierównomierność zapotrzebowania na ciepło (program uprawnienia budowlane na komputer).

Węzły ciepłej wody użytkowej w celu zapewnienia prawidłowego ich działania oraz racjonalnego wykorzystania dostarczonej do nich energii cieplnej powinny być wyposażone w niezbędny zestaw elementów automatycznej regulacji. Układ regulacji powinien zapewnić dostosowanie mocy cieplnej węzła do zmian zapotrzebowania na energię cieplną oraz zmian strumienia masy przepływającej wody. Wymagania takie w stosunku do układu regulacji automatycznej węzła można formułować wtedy, gdy pozostałe elementy węzła zostały zaprojektowane w sposób właściwy.

Szczególnie dotyczy to wielkości zasobników, wymienników oraz warunków zasilania węzła. Układ regulacji automatycznej powinien ponadto ograniczać zakłócenia w pracy węzła wywołane niewłaściwymi zmianami temperatury i ciśnień dyspozycyjnych wody sieciowej dopływającej do przyłącza węzła cieplnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawowy zakres działania elementów regulacji automatycznej węzła c. w. u. obejmuje:
- stałowartościową regulację temperatury wody za wymiennikami w węzłach jednostopniowych oraz za wymiennikami drugiego stopnia w węzłach dwustopniowych,
- stałowartościową regulację temperatury wody za wymiennikami pierwszego stopnia w tych przypadkach, gdy istnieje możliwość przegrzewania wody w tych wymiennikach,
- regulację poziomu ciepłej wody użytkowej w zasobnikach otwartych i zamkniętych (typu hydroforowego) (uprawnienia budowlane),
- sterowanie pracą pomp podających wodę do sieci osiedlowej lub wewnętrznej przy zasilaniu instalacji c. w. u. ze zbiorników otwartych i zamkniętych; sterowanie to obejmuje awaryjne wyłączanie pomp przy nadmiernym obniżeniu poziomu wody, włączanie i wyłączenie pomp szczytowych itp.

Pytania testowe na uprawnienia budowlane

Najczęściej do stabilizacji temperatury c. w. u. za wymiennikami węzłów indywidualnych stosuje się regulatory bezpośredniego działania. Średnicę regulatora dobiera się na podstawie znajomości wartości normalnego współczynnika przepływu Kv charakteryzującego cechy hydrauliczne zaworu. Wartość współczynnika Kv podawana jest przez producenta dla całego typoszeregu średnic regulatorów (program egzamin ustny). Wielkość Ap wyznacza się na podstawie znajomości ciśnienia dyspozycyjnego w węźle, to jest różnicy ciśnień między przewodem zasilającym i powrotnym oraz sumy pozostałych strat hydraulicznych. Jeżeli Kv podawana przez producenta nie uwzględnia oporu filtru, to w obliczeniach hydraulicznych opór ten należy uwzględnić.

Regulator należy dobierać dla najniższej wartości ciśnienia dyspozycyjnego mogącego wystąpić w czasie eksploatacji. Jeżeli w okresie początkowym po dobraniu zaworu regulacyjnego istnieją nadwyżki ciśnienia dyspozycyjnego, należy je zdławić za pomocą kryz dławiących montowanych szeregowo z zaworem (opinie o programie). Stałe czasowe regulatorów bezpośredniego działania w węzłach bez zasobników ciepła wyposażonych w wymienniki przepływowe stosowanych w budownictwie mieszkaniowym nie powinny przekraczać 20 s. Natomiast w węzłach wyposażonych w zasobniki ciepła lub wymienniki przepływowe stała czasowa regulatorów nie powinna przekraczać 70 s.

W węzłach indywidualnych w określonych przypadkach do stabilizacji temperatury można również stosować dwustawne (dwupolożeniowe) zawory elektromagnetyczne. W tych regulatorach człon nastawczy może przyjmować tylko dwa skrajne położenia: albo całkowicie otwarte, albo zamknięte. Tego typu układy regulacji automatycznej można stosować w węzłach z pojemnościowymi wymiennikami ciepła lub z wymiennikami przepływowymi i zasobnikami bądź też z górnym zbiornikiem retencyjno-odgazowującym (segregator aktów prawnych). Aby zwiększyć trwałość zaworów elektromagnetycznych oraz zmniejszyć uchyby regulacyjne, wskazane jest przy regulacji temperatury wody za wymiennikiem drugiego stopnia instalowanie dwóch zaworów elektromagnetycznych, z których jeden powinien mieć dobraną wartość Kv dla strumienia masy wody sieciowej pokrywającego potrzeby instalacji cyrkulacyjnej c. w. u.

Zawór ten o mniejszej średnicy nominalnej powinien być sterowany czujnikiem nastawionym na temperaturę o At = l-f-2 K wyższą od nominalnej temperatury c. w. u. Wartość Kv drugiego zaworu elektromagnetycznego powinna być dobierana dla obciążenia cieplnego regulowanego wymiennika ciepła z uwzględnieniem stopnia redukcji jego mocy cieplnej y za pomocą zasobników ciepła (promocja 3 w 1).