Zawór czerpalny

Zawór czerpalny o średnicy 15 mm znajdujący się wewnątrz budynku może być umieszczony nad zlewem lub zakończony końcówką do podłączenia węża elastycznego. W przypadku zainstalowania zlewu konieczne jest wykonanie instalacji kanalizacyjnej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rozwiązanie pozwala na czerpanie wody wewnątrz budynku lub też na zewnątrz. Przewód wodociągowy po wprowadzeniu do budynku uzbrojony jest w zawór przelotowy, a następnie rozgałęzia się. Jedno odgałęzienie zakończone zaworem czerpalnym o średnicy 15 mm może być wyprowadzone nad zlew lub zakończone końcówką do podłączenia węża elastycznego, drugie w kształcie wylewki wyprowadzone jest przez ścianę na zewnątrz budynku. W przypadku zainstalowania zlewu konieczne jest wykonanie instalacji kanalizacyjnej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W nowszych oborach lub chlewniach oraz w fermach przemysłowej produkcji zwierząt instaluje się poidła samoczynne zapewniające w sposób najwłaściwszy dostarczanie niezbędnej dla organizmu zwierzęcia wody. W takich budynkach inwentarskich przewody wodociągowe należy umieszczać wzdłuż ciągu paszowego na środkowej osi budynku lub jego ścian. Schemat instalacji wodociągowej w oborze wyposażonej w poidła (uprawnienia budowlane).

W skład wewnętrznej sieci wodociągowej w fermach wychodzą:

• przewód tłoczny od pompy lub od sieci wodociągowej,
• poziome przewody rozdzielcze rozprowadzające wodę do poszczególnych rozgałęzień do punktów poboru (poideł),
• rozgałęzienia (podłączenia) dostarczające wodę z poziomych przewodów do poszczególnych poideł (program egzamin ustny).

Obliczenie hydrauliczne

Wymagane ciśnienie w wewnętrznej instalacji wodociągowej powinno zapewnić ciśnienie wylotowe w najniekorzystniej położonych zaworach czerpalnych w granicach 2-5 m H₂0. Maksymalne ciśnienie wody w punktach poboru wody nie powinno przekraczać 50 m H₂0. Obliczenia hydrauliczne wewnętrznej sieci wodociągowej w wiejskich budynkach gospodarczych przeprowadza się zgodnie z zasadami podanymi dla budynków mieszkalnych (opinie o programie).

Obliczenie hydrauliczne wewnętrznej sieci wodociągowej polega na określeniu średnic przewodów oraz strat ciśnienia przy przepływie wody z określoną zalecaną prędkością. W tym celu należy ustalić miarodajnie natężenie przepływu wody w poszczególnych odcinkach sieci, dobrać odpowiadające tym natężeniom średnice przewodów, tak aby prędkość przepływu wody nie przekraczała 1.0 m/s. Jako równoważnik poboru przyjmuje się wypływ 0,2 1/s przy ciśnieniu wylotowym 2,0 m H₂0 (segregator aktów prawnych).

Po określeniu miarodajnych obliczeniowych przepływów i przyjęciu średnic przewodów oblicza się straty ciśnienia na długości przewodów (straty liniowe). Całkowitą liniową stratę ciśnienia określa się, wychodząc z obliczeniowej długości rurociągu liczonej od miejsca wprowadzenia przewodu wodociągowego do budynku do najdalej i najwyżej usytuowanego punktu czerpalnego. Przy obliczaniu strat ciśnienia należy korzystać z nomogramu do obliczania przepływu i strat hydraulicznych w stalowych rurach ocynkowanych gwintowanych dla K = 0,15 mm (wg wzoru Cole- brooka-White’a). Do ogólnych strat na długości sieci należy doliczyć 15-f-20°/o na opory miejscowe.

Orientacyjne średnice przewodu rozdzielczego zasilającego odgałęzienia do poszczególnych poideł można przyjmować. Pompownie, hydrofornie oraz zbiorniki wodociągowe projektuje się zgodnie z zasadami podanymi dla budynków mieszkalnych. Do budowy wewnętrznej instalacji wodociągowej w wiejskich budynkach gospodarczych najczęściej stosowane są stalowe rury instalacyjne, obustronnie ocynkowane, wg PN-64/H-74200 (promocja 3 w 1).

Stalowe rury gwintowane łączy się za pomocą łączników z żeliwa ciągliwego. Produkowane łączniki służą do łączenia rur prostych, do zmian kierunków lub przekrojów, jako rozgałęzienie itp.; są zgodne z normą PN-67/H-74392.