Zbieżystość drzew

Im większy jest ciężar własny, tym większa zbieżystość drzewa; stąd drzewa o silnie rozwiniętej koronie mają dużą zbieżystość.
Zbieżystość drzew związana jest również z działaniem wiatru (program uprawnienia budowlane na komputer). Wyobraźmy sobie słup pionowy, na który działa siła, starająca się wychylić go w kierunku poziomym. Słup ten stawia najmniejszy opór przy podstawie, gdyż tutaj największe będzie ramię siły.

W miarę posuwania się ku wierzchołkowi słupa opór wzrasta i maleje niebezpieczeństwo złamania. Jeśli słup ma w każdym przekroju wzdłuż swej wysokości stawiać jednakowy opór na złamanie, to przekrój jego powinien się stopniowo zmniejszać w miarę posuwania się ku wierzchołkowi; według takich zasad zbudowane jest drzewo.
Działanie siły wiatru na koronę drzewa stwarza moment zginający. Przekroje niebezpieczne występują przy odziomku i pod nasadą korony. W miejscach tych obserwuje się zwiększony przyrost grubości, który przejawia się wytworzeniem zgrubienia odziomkowego przy podstawie pnia oraz wyraźnym zmniejszeniem zbieżystości na odcinku strzały pod koroną drzewa (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W kierunku od podstawy do wierzchołka moment zginający maleje, stąd wymiary przekroju drzewa zmniejszają się powodując zbieżystość.

W obrębie korony zbieżystość jest największa, gdyż zmniejszanie się momentu zginającego jest tu ze względu na zmniejszający się ciężar i powierzchnię ugałęzienia szybsze niż na pniu nie ugałęzionym.
Drzewa wyrosłe w odosobnieniu mają - jak już zaznaczono - nisko osadzoną, silnie rozwiniętą koronę. Następstwem intensywnego działania wiatru na odsłoniętą koronę jest duża zbieżystość strzały (uprawnienia budowlane).

Pełność i zbieżystość pnia mają duże znaczenie praktyczne. W pniach pełnych, w miarę posuwania się od odziomka ku wierzchołkowi średnica pnia zmniejsza się powoli i stopniowo, w pniach zbieżystych natomiast szybko i nierównomiernie. W związku z tym przy dalszej obróbce drewna pnie pełne dają większą wydajność materiałową niż pnie zbieżyste. Przy produkowaniu długich sortymentów ciosanych lub tartych wzrasta ilość spowodowanych zbieżystością odpadów.

Kształt przekroju poprzecznego

Na użytkową wartość pnia wpływa w znacznej mierze kształt jego przekroju poprzecznego (program egzamin ustny). Najbardziej korzystną formę przedstawia przekrój poprzeczny zbliżony do koła, z rdzeniem umieszczonym w środku. W praktyce jednak spotykamy daleko idące odchylenia od tej formy idealnej. Często przekrój pnia wykazuje kształt mniej lub więcej owalny, z rdzeniem przesuniętym mimo- środkowo (ekscentrycznie) w stronę obwodu, co pociąga za sobą nierównomierną budowę drewna.

Mimośrodkowy kształt przekroju poprzecznego pnia może być spowodowany przez szereg czynników; jako ważniejsze można wymienić:
- Nierównomierny rozwój korony. Drzewo odkłada szersze słoje po tej stronie, gdzie korona jest silniej rozwinięta, węższe zaś po tej stronie, gdzie korona jest ściśnięta.
- Pochyły wzrost drzewa. Drzewo rosnące pochyło odkłada szersze słoje po stronie zwróconej ku dołowi (opinie o programie).
- Działanie wiatru. Drzewo narażone na ustawiczne działanie jednokierunkowych wiatrów wytwarza szersze słoje po stronie odwietrznej. W ten sposób drzewo przeciwstawia się zginającemu działaniu wiatru.
- Cechy gatunkowe. Niektóre gatunki mają charakterystyczny dla nich kształt przekroju poprzecznego. Na przykład przekrój poprzeczny pnia graba ma zarys falisty z wyraźnie występującymi żebrami (segregator aktów prawnych).

Wzrost drzew. Drzewa w przeciwieństwie do roślin zielnych, bylin i krzewów urastają do dużych rozmiarów wysokości i grubości. Zjawisko to jest wynikiem działania następujących czynników:
- długi okres życia, liczący od kilkudziesięciu do kilkuset, nawet ponad tysiąc lat,
- długotrwały okres wzrostu wysokości i grubości,
- długowieczność odkładającej drewno i korę miazgi twórczej, która zachowuje swą żywotność i zdolność dzielenia się od okresu młodocianego aż do śmierci drzewa (promocja 3 w 1).