Zbrojenie kotwione w wieńcu

W przypadku złączy, w których stropy posiadały zbrojenie kotwione w wieńcu lub nie posiadały wypuszczonego zbrojenia w ogóle, wyniki badań były praktycznie jednakowe dla obu ich rodzajów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Krzywe A i C reprezentują złącza ścian i stropów bez wypuszczanego zbrojenia (system Szczeciński: A - złącza w ścianie keramzytobetonowej, C - złącza w ścianie betonowej). Krzywa B dotyczy złączy ze zbrojeniem stropowym zakotwionym w wieńcu w pełni (złącze w ścianie keramzytobetono- wej). Krzywa D dotyczy złączy ze zbrojeniem zakotwionym w wieńcu podatnie (system W-70, złącze w ścianie betonowej) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Kiedy poziom naprężeń a jest niski, rzędu 0,3-4-0,6 MPa, złącza są mało sztywne i przenoszą bardzo niewielki w zasadzie stały moment niezależnie od zmian wartości a w podanym przedziale.

Wielkość tego momentu, miarodajna do obliczeń statycznych stropu, ustalona powinna być z warunku równowagi sił działających na strefę stropu. Ze wzrostem naprężeń a (w przedziale 0,6-2,0 MPa) wzrasta rola sił stycznych w zamocowaniu stropu i w związku z tym odpowiednio zmienia się charakter pracy złącza, a model jego staje się bardziej złożony niż przyjęty do analizy warunków równowagi. Do wymiarowania konstrukcji należy przyjmować sztywność K_had ustaloną eksperymentalnie. Począwszy od wartości a = 1 MPa dla złączy ze stropami z wypuszczonym zbrojeniem i a = 2 MPa dla złączy bez zbrojenia, zależność a stabilizuje się (uprawnienia budowlane).

Porównanie przebiegu krzywych Ci D na odcinku dostatecznie dużych wartości sił w ścianie {a > 1,5 MPa) uwidacznia wpływ grubości warstw zaprawy w złączach. Złącza W-70 (krzywa D) posiadają nad stropem grubą (3,5 cm) warstwę zaprawy, stąd też podatność zamocowania stropu jest większa od podatności zamocowania stropów w złączach systemu Szczecińskiego (krzywa C), gdzie grubość zaprawy wynosi 1,5 cm (program egzamin ustny).

Wpływ długości oparcia stropu

Wpływ długości oparcia stropu uwidaczniają przebiegi krzywych A i B oraz C i D (na odcinku dla a < 1,5 MPa). Długość zakotwienia odgrywa podstawową rolę pizy małych wartościach a. Przy dużych a, jak już wspomniano, mechanizm pracy złącza zmienia się i udział głębokości oparcia stropu c wyraźnie maleje. Dla a = 0,5 MPa wyniki przedstawiono linią przerywaną, gdyż są to wartości ekstrapolowane (opinie o programie).

Złącza charakteryzujące się zależnością M. -rp drugiego typu, tzw. złącza elastyczne, wykazują dużą podatność już przy stosunkowo niewielkich wartościach M_t- Przykładem takiego złącza jest złącze w systemie Wk-70, w którym następuje zarysowanie biorące początek w ostrym narożu wycięcia płyty stropowej. Mechanizmowi obrotu, który następuje po zarysowaniu, nie jest w’ stanic przeciwstawić się zbyt słabo zakotwione w wieńcu zbrojenie pętlowe płyty stropowej. Podatność zamocowania stropu w omawianym złączu, uzyskana w badaniach, wynosiła ok. 0,6-(przy er - 2,2 MPa), co stanowi 20-30 razy więcej niż

w złączach sztywnych. Niebezpieczeństwu zsunięcia się stropu z podpory przeciwdziała połączenie spiralą pętli stropowych. W przypadku kiedy pętle połączone są wzajemnie za pomocą spawania, złącze nabiera cech złącza sztywnego (segregator aktów prawnych).

Złącza z ciągłym zbrojeniem podporowym łączącym płyty stropowe sąsiednich przęseł były również przedmiotem badań laboratoryjnych. Złącza te zachowywały się jak typowe połączenie żelbetowe, na których pracę nie mają, praktycznie rzecz biorąc, wpływu wartości naprężeń ściskających a czy też głębokości oparcia stropów na ścianie c. Również w przypadku złączy bez wypuszczonego zbrojenia lub z zakotwionym w wieńcu zbrojeniem., jeżeli długość oparcia (łącznie z wieńcem w drugim przypadku) wynosi 15-20 cm, przebieg zależności jest analogiczny jak dla zwykłego zginanego przekroju żelbetowego (promocja 3 w 1).