Żeliwne rury wodociągowe

Do wykonywania instalacji wodociągowych używane są rury żeliwne kielichowe i stalowe ocynkowane a ostatnio zaczynają wchodzić w użycie rury azbestowo-cementowe i szklane (program uprawnienia budowlane na komputer).
Żeliwne rury wodociągowe, odlewane w położeniu pionowym, stosowane są przeważnie do budowy przewodów wodociągowych zewnętrznych.

Rury te są próbowane w odlewniach na ciśnienie 16 do 25 at(n), a następnie powlekane na gorąco smołą pogazową lub asfaltowane. Rury takie są dostatecznie wytrzymałe na ciśnienie robocze (ciśnienie stale panujące w sieci) w granicach do 10 at(n) i należycie odporne na korozję (rdzewienie) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy sprzyjających warunkach rury żeliwne mogą przetrwać nawet 100 lat.
Rury żeliwne wykonane są o średnicach od 50 do 1200 mm, o długości od 2 do 5 m.

W wewnętrznych instalacjach wodociągowych stosuje się przeważnie rury stalowe ocynkowane. Ocynkowanie (pobielanie) rur stalowych ma na celu zabezpieczenie ich przed rdzewieniem. Należy pamiętać, iż rur nieocynkowanych jako przewodów wodociągowych nie wolno używać. Woda z rur nieocynkowanych wskutek ich rdzewienia nabiera żółtej barwy i jest nieprzyjemna w użyciu.
Przy niewielkim ciśnieniu w domowej sieci wodociągowej stosuje się rury stalowe ocynkowane ze szwem (rury spawane wzdłuż) typu lekkiego, cienkościenne (uprawnienia budowlane). W przypadkach, gdzie ciśnienie robocze przekracza 3 at(n) używane są rury bez szwu typu ciężkiego - grubościenne.
Rury stalowe wyrabiane są o średnicach od 10 do 150 mm, o długościach od 4 do 8 m.

Uzbrojenie i armatura przewodów wodociągowych. Korpus i pokrywa zasuwy wykonywane są z żeliwa, wrzeciono ze stali lub brązu, tuleja i pierścienie z brązu. Zawory grzybkowe wykonuje się z brązu lub materiałów zastępczych; uszczelka tych zaworów dla wody zimnej wykonywana jest ze skóry.
Zawory zwrotne i hydrantowe wykonuje się z brązu (program egzamin ustny).

Zawory czerpalne

Zawory czerpalne, baterie umywalkowe, zlewozmywakowe i wannowe wykonuje się z brązu, mosiądzu lub stopów cynku. Zawory i baterie nad umywalkami i wannami są z reguły niklowane. Hydranty zewnętrzne i zdroje uliczne mają obudowę żeliwną, a tylko niektóre części wewnętrzne są stalowe lub z brązu. Łączniki i materiały uszczelniające (opinie o programie). Żeliwne rury wodociągowe kielichowe łączy się w ten sposób, że bosy koniec jednej rury wchodzi w kielich drugiej, a przestrzeń wolną w kielichu wypełnia się sznurem konopnym smołowanym i białym, a następnie ołowiem, zaprawą azbestocementową lub cementową. Ołów, jako materiał deficytowy, stosowany jest tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy rurociąg jest narażony na wstrząsy (ułożony pod drogą lub przejazdem kolejowym) lub gdy ze względu na specjalne warunki konieczna jest pewna elastyczność rurociągu.

Rury żeliwne wodociągowe kołnierzowe łączy się ze sobą przez skręcenie na śruby kołnierzy, między którymi wkłada się uszczelki z gumy z przekładką płócienną, z tektury wygotowanej w oleju lnianym czy pokoście lub z tzw. klingierytu. Stalowe rury w instalacjach wodociągowych wewnętrznych łączy się ze sobą na gwint z uszczelnieniem na minię i konopie. Rury stalowe mają w tym celu wykonany gwint zewnętrzny, a kształtka łącząca rury, tzw. złączka (mufka), ma gwint wewnętrzny. Nie należy stosować spawania rur ocynkowanych w domowych instalacjach wodociągowych ze względu na niszczenie przy spawaniu warstwy cynku.

Do zmiany kierunku przewodu lub jego średnicy oraz do wykonania odgałęzienia rur używa się specjalnych kształtek, jak nasuwek, złączek, kolan, łuków, trójników, zwężek itp (segregator aktów prawnych).

Przewody kanalizacyjne. Do wykonania sieci kanalizacji nieruchomości używa się najczęściej rur żeliwnych, kamionkowych lub betonowych. Rury żeliwne używane są z reguły wewnątrz budynków mieszkalnych na przewody spustowe, tzw. piony, i na przewody łączące przybory (umywalki, wanny, miski ustępowe itp.) z przewodem pionowym, tzw. podejścia kanalizacyjne. W celu zaoszczędzenia zużycia żeliwa na odcinki poziome przewodów kanalizacyjnych odprowadzających ścieki z kilku pionów, czyli na tzw. poziomy, stosuje się wewnątrz budynku - oprócz przewodów żeliwnych - również przewody kamionkowe (promocja 3 w 1). Na przewody kanalizacyjne zewnętrzne podziemne używa się najczęściej rur kamionkowych, a niekiedy betonowych.