Złącze poziome

Pojawianie się nowych, coraz to innych rozwiązań złączy powodowało każdorazowo konieczność ponawiania badań eksperymentalnych, kosztownych i przedłużających drogę od projektu do zastosowań praktycznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Nagromadzane wyniki badań doraźnych oraz wyniki specjalnie podejmowanych kampanii badawczych pozwoliły na dokonanie uogólnień i stworzenie bardziej uniwersalnych analitycznych metod obliczeń nośności złączy opartych na teoretycznym modelu jego zachowania się w stanie granicznym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Złącze poziome, rozpatrywane jako połączenie pionowych i poziomych elementów konstrukcji budynku, stanowi odkształcalny węzeł ustroju ramowego. Jego sztywność rozpatrujemy jako zespół elementów sprężystych pionowych) i poziomych (K_:l i K_zp). Przy wyznaczaniu sztywności K._g i K_zd nie ma w zasadzie potrzeby rozróżniania złączy zwartych i rozwartych i metoda postępowania jest tu jednakowa dla wszystkich rodzajów złączy. Dla sztywności K_:l i K_zp decydujące znaczenie ma obecność zbrojenia wypuszczonego z płyty stropowej i obciążenie ściany (uprawnienia budowlane).

Parametr t]_e3 skorygowany współczynnikiem Cdi ma największe znaczenie dla nośności złącza. W trakcie badań złączy zaobserwow^rano wydzielanie się określonych pionowych pasm, charakterystycznych z uwagi na ich różną odkształcalność, i to spostrzeżenie stało się podstawą analitycznego ujęcia problemu. Drugi co do ważności jest parametr > 1, który jest wyrazem dodatkowego zabiegu konstrukcyjnego w postaci zaprojektowania zbrojenia poprzecznego w przyzłączowej strefie ściany. Wpływ parametru Cm jest na ogół nieduży, a parametr C_z istotny jest jedynie w przypadku dużej grubości spoin poziomych i dużej odkształcalności układanej tam zaprawy (program egzamin ustny).

Poziome elementy sprężyste

Na wpływ ten składają się:

1. efekt podziału złącza na pasma pionowe przenoszące różne co do wielkości naprężenia ściskające oraz efekt mimośrodowego przekazywania obciążeń
2. występowanie zjawiska pozornego zwiększenia wytrzymałości betonu ściany ze względu na nierównomierny rozkład naprężeń (opinie o programie).

Model teoretyczny do obliczenia parametru. Zakłada się w nim, że złącze nie przenosi naprężeń rozciągających oraz że wielkości naprężeń normalnych w poszczególnych pasmach złącza odpowiadają stosunkowi średnich współczynników sprężystości tych pasm.

W obrębie każdego pasma wykres naprężeń ściskających ma kształt prostokąta. Odkształcające się niezależnie przy przenoszeniu naprężeń ściskających pasma złącza pracują w fazie sprężystej aż do chwili zniszczenia ściany w przekroju przyzłączowym. Wyczerpanie nośności w strefie ściany następuje w chwili osiągnięcia przez maksymalnie naprężenia wartości odpowiadającej wytrzymałości betonu na ściskanie.

Pionowe elementy sprężyste K_zg i K_zd odwzorowują odpowiednio odkształcenie części złącza, usytuowanej nad lub pod jego poziomą osią geometryczną, poddanej ściskaniu mimośrodowemu siłą podłużną działającą w ścianie. Dla uproszczenia obliczeń przyjęto, że górna i dolna część złącza zachowują swoje pierwotnie płaskie przekrojona całej szerokości ściany (złącza) niezależnie od sposobu oparcia stropu na ścianie (segregator aktów prawnych). Przy obliczaniu K_:g i K_zd nie uwzględnia się konsekwencji wynikających z zamocowania stropów w ścianie, a jedynie istnienie fragmentów podporowych stropu jako jednej z warstw pasma złączowego.

Poziome elementy sprężyste K_:l i K_zp, oprócz uwzględnienia odkształceń towarzyszących przekazywaniu momentów zginających ze ściany na stropy lub odwrotnie, mają za zadanie uwzględniać również fakt, że założenia o płaskich przekrojach poczynione przy wyznaczaniu K_zg i K_zd nie są w pełni spełnione (promocja 3 w 1). Ma to szczególnie znaczenie w przypadku złączy zwartych z małym oparciem stropów na ścianie, kiedy w trakcie przekazywania momentów pomiędzy ścianą a stropem, na krawędziach stropów i ścian, występują duże koncentracje naprężeń (a nawet uplastycznienia), a praca złącza staje się przez to trudna do zinterpretowania analitycznego. W przypadku złączy rozwartych sztywność poziomych elementów sprężystych może być zmniejszona o podatność połączenia stropu z wieńcem.