Zmarznięcie zaprawy wapiennej

Zmarznięcie zaprawy wapiennej lub wapienno-cementowej powoduje jej zniszczenie. Dlatego też w okresie zimowym można do robót murarskich stosować wyłącznie zaprawy cementowe, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo zamarznięcia przed uzyskaniem potrzebnej wytrzymałości (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zamarznięcie zapraw cementowych przed początkiem wiązania zahamowuje ten proces, ale po odtajeniu zaprawa wiąże dalej nic nie tracąc na wytrzymałości. Zamarznięcie zaprawy w czasie wiązania, wskutek zwiększenia objętości wody zarobowej, powoduje zniszczenie połączeń tworzących się utworów krystalicznych i koloidalnych.

Połączenia te nie regenerują się po odtajaniu zaprawy. Natomiast zamarznięcie zaprawy, która już związała i osiągnęła przynajmniej 20% swej wytrzymałości końcowej, nie powoduje ujemnych skutków. Twardnienie zostaje co prawda zahamowane, ale po odtajeniu odnawia się i przebiega jak w zaprawie nie poddanej działaniu mrozu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Istota prowadzenia robót zimowych polega zatem na utrzymaniu zaprawy w temperaturze wyższej od temperatury zamarzania przez taki okres, aby zaprawa mogła związać i osiągnąć minimalną wytrzymałość 0,2 R2s. Jeżeli materiały, z których wykonuje się mur, mają odpowiednio wyższą temperaturę, to wystarczy świeżo wykonany mur ochronić przed szybkim stygnięciem, aby zaprawa zdołała związać i stwardnieć. Osiąga się to przez okrywanie świeżego muru osłonami zmniejszającymi straty ciepła. Taka metoda prowadzenia robót nazywa się metodą zachowania ciepła. Świeżo wykonany mur okrywa się matami słomianymi lub ze spienionych tworzyw sztucznych. Te ostatnie są o tyle lepsze, że nie zaśmiecają muru, ale są jeszcze dużo droższe. Do tego celu nadaje się każdy materiał miękki i o dobrych właściwościach izolacyjnych (uprawnienia budowlane).

Materiały

Materiały mogą mieć dodatnią temperaturę na początku okresu zimowego, po długotrwałych odwilżach lub przechowywaniu w pomieszczeniach ogrzanych. Najczęściej jednak materiały do robót murarskich są przechowywane na wolnym powietrzu i dlatego są wyziębione. Aby otrzymać zatem temperaturę muru zapewniającą stwardnienie zaprawy, należy materiały podgrzać. Najłatwiej jest ogrzać wodę, choćby w kotle ustawionym nad paleniskiem. Podgrzanie jednak samej wody przeważnie nie wystarcza, należy również podgrzać piasek. Obecnie najczęściej do podgrzewania wody i piasku buduje się specjalne piece (program egzamin ustny). Spaliny wytwarzane w palenisku podgrzewają wężownicę wodną i przechodząc przez rury stalowe umieszczone w pryzmie piasku podnoszą też jego temperaturę.

Igły parowe są to ostro zakończone rury z otworami, które łączy się z kotłem wężami gumowymi. Podgrzewanie parą powoduje zawilgocenie piasku. Dlatego lepsze są ruszty podgrzewane parą, na które sypie się pryzmy piasku. Skroplona para wraca do kotła, dzięki czemu zmniejsza się ilość powstającego kamienia kotłowego. Cegieł i innych elementów nie podgrzewa się, a dla niewielkich ilości robót murarskich można je przed wbudowaniem przenieść do ogrzanego pomieszczenia.
Oprócz zabiegów w okresie obniżonych temperatur można również stosować do wody zarobowej specjalne dodatki chemiczne (opinie o programie). Aktualnie znajdują one szerokie zastosowanie przy zimowych robotach betoniarskich.

Zazwyczaj do przygotowania zapraw buduje się specjalny cieplak. Mieści on silos na cement, betoniarkę lub mieszarkę, kocioł do wytwarzania pary, urządzenie do podgrzewania wody oraz podręczny skład materiałów.
W krajach dysponujących dużą ilością energii elektrycznej stosowane jest też podgrzewanie gotowego muru prądem elektrycznym stałym (segregator aktów prawnych). W spoiny muru wbija się kawałki stali zbrojeniowej, tzw. igły i łączy je z różnoimiennymi biegunami. Prąd przepływając przez mur napotyka opór i zamienia się w ciepło.

Są też używane piecyki elektryczne o wymiarach cegły, które wbudowuje się w lico muru, zaś po stwardnieniu zaprawy wyjmuje się.
U nas stosowane jest podgrzewanie murów w ten sposób, że po obudowaniu pomieszczenia ścianami przykrywa się je stropem, osłania matami, zamyka otwory i podgrzewa od wewnątrz piecykami żelaznymi, koksownikami lub specjalnymi nagrzewnicami (promocja 3 w 1).