Zmodyfikowany wykres

Dla danego o_t liczba cykli jest bardzo czuła na amplitudę naprężeń. Okazuje się np., że wzrost amplitudy z 57,5 do 65% granicznej wytrzymałości staszczenia jest taki sam. W rzeczywistości zachowanie zmęczeniowe przy zginaniu jest bardzo podobne do zachowania zmęczeniowego przy ściskaniu. Wytrzymałość zmęczeniowa tycznej powoduje 40-krotne zmniejszenie liczby cykli (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zmodyfikowany wykres Goodmana wskazuje również, że dla stałej amplitudy naprężeń im wyższa jest wartość dolnego (minimalnego) naprężenia, tym mniejsza liczba cykli, jaką może przenieść dany beton. Ma to znaczenie z uwagi na obciążenie stałe elementu betonowego, który ma przenosić obciążenie zmienne o pewnej wartości. Z faktu, że krzywe na rys. 5-50 rosną wraz z przesuwaniem się na prawo, widać, że wytrzymałość zmęczeniowa betonu jest tym niższa, im wyższy jest stosunek c_h/o, (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Częstotliwość obciążenia zmiennego, przynajmniej w granicach 70-2000 cykli na minutę nie wpływa na wytrzymałość zmęczeniową, wyższe zaś częstotliwości mają mniejsze znaczenie praktyczne. Odnosi się to zarówno do ściskania, jak i do rozciągania przy zginaniu; podobieństwo zachowania zmęczeniowego przy tych dwóch rodzajach obciążenia sugeruje, że mechanizm dla 10 min cykli wynosi 55% wytrzymałości statycznej (uprawnienia budowlane). W porównaniu ze zmęczeniem przy ściskaniu wytrzymałość zmęczeniowa wynosi 60-64% po tej samej liczbie cykli. Nie ma na razie dostatecznie dokładnych rezultatów badań, aby stwierdzić z całą pewnością, że te dwie granice (na ściskanie i na zginanie) różnią się istotnie między sobą. Należy zauważyć, że półprzypadkowa zmienność granic naprężeń może wpłynąć ujemnie na wytrzymałość zmęczeniową tak, że nie można przyjmować liniowej akumulacji zniszczenia zmęczeniowego w betonie (program egzamin ustny).

Zniszczenie przyczepności

Istotne jest, że przy danej liczbie cykli zniszczenie zmęczeniowe pojawia się przy tym samym ułamku granicznej wytrzymałości i jest przeto niezależne od wartości tej wytrzymałości i wieku betonu. Wynika stąd, że o zniszczeniu zmęczeniowym decyduje pojedynczy parametr. Murdock wyraził pogląd, że zniszczenie jest spowodowane zerwaniem przyczepności między zaczynem cementowym a kruszywem (opinie o programie). Bagara wykazały, że próbki zniszczone wskutek zmęczenia miały mniej złamanych ziaren kruszywa niż próbki, które zniszczeniu w czasie badania statycznego. Zniszczenie przyczepności na powierzchniach stykowych ma więc prawdopodobnie decydujące znaczenie przy zmęczeniu; uważa się, że w zsprawie zniszczenie zmęczeniowe na- nępuje na powierzchniach stykowych pasku, beton napowietrzony i beton na lekkim kruszywie zachowują się podobnie przy obciążeniach zmęczeniowych, jak beton wykonany na zwykłym kruszywie (segregator aktów prawnych).

Wytrzymałość zmęczeniowa betonu wzrasta, jeśli następują okresy wypoczynku (nie odnosi się to do obciążeń, gdy występuje naprężenie przemienne), wzrost ten jest proporcjonalny do okresu odpoczynku 1-5 min; okres odpoczynku powyżej granicy 5 min nie ma wpływu na dalszy wzrost wytrzymałości. Dla okresów odpoczynku o maksymalnej efektywności, elementem determinującym ich korzystny wpływ jest częstotliwość ich występowania (promocja 3 w 1). Wzrost wytrzymałości, spowodowany przez okresy odpoczynku, wywołany jest prawdopodobnie relaksacją betonu (przede wszystkim przyczepność, która pozostała nienaruszona, powoduje przywracanie budowy wewnętrznej do jej pierwotnej konfiguracji), jak o tym świadczy zmniejszenie się całkowitego odksztacenia: zmniejszenie to pojawia się gwałtownie po zaprzestaniu cyklicznego obciążenia.

Murdock sugeruje, że zniszczenie zmęczeniowe pojawia się przy stałym odkształceniu, niezależnie od zastosowanego poziomu naprężenia lub liczby cykli koniecznych do wywołania zniszczenia. To graniczne odkształcenie zmęczeniowe jest większe niż odkształcenie statyczne przy zniszczeniu. Jednakże takie zachowanie się betonu potwierdzałoby koncepcję granicznego odkształcenia jako kryterium zniszczenia.