Zraszanie olejowe

W celu zmniejszenia tarcia masy o ścianki wylotnika smaruje się je odpadami oleju silnikowego lub maszynowego w ilości 0,3 1 na 1000 szt. cegły. Zraszanie olejowe opóźnia nieco suszenie, ale zmniejsza też skłonność do powstawania pęknięć. W nowoczesnych prasach o dużej mocy przewidziano doprowadzanie oleju za pomocą pomp tłokowych (0,4 kW). Zużycie oleju przy ciśnieniu 1,1-1,5 MPa ll-i-15 at) wynosi 1 y-5 dm³/h. Grubość wyrobu (pustaka, cegły) wyznacza między drutami ucinaka (program uprawnienia budowlane na komputer).

Formowanie pustaków. W celu uzyskania pasma z pustkami, wewnątrz wytuika ustawia się kabłąki, na których mocuje się uchwyty do rdzeni i nakręca rdzenie, określające swoim przekrojem i liczbą kształt i liczbę pustek w wyrobie. Ogólna powierzchnia kabłąków utrzymujących rdzenie wynosi często 2000-1000 cm², • wymaga czasami regulowania przez naspawanie dodatkowych powierzchni harnoania. Suma wycierających się powierzchni uchwytów rdzeni i samych rdzeni powinna być równa sumie wewnętrznych powierzchni nie nawilżanego wy lotnika. Kształt, rdzeni powinien być opływowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W celu całkowitego zlania się pasm gliny, powstających przy rozcinaniu pasma przez uchwyt, odległość między uchwytem rdzeni i krawędziami wyjściowego otworu wylotnika powinna być dostatecznie duża 100-1-120 mm. Uchwyty wykonuje się ze stali stopowej o wysokiej wytrzymałości, rdzenie ze stali chromowej, spieków ceramicznych na bazie węglika wolframu itp. Uchwyty i rdzenie pokrywa się warstwą chromu. Za granicą wylotniki wykonują wyspecjalizowane firmy (uprawnienia budowlane).

Nowoczesne prasy próżniowe dzielą się na sprzężone z mieszarkami i niesprzężone. W pierwszej grupie pras każdy agregat zarówno prasa jak i mieszarka ma niezależno reduktory i każde koło cięgnowe ma swoje sprzęgło cierne. Przy połączeniu niesprzężonym istnieje wspólny reduktor, który pozwala na zastosowanie oddzielnego napędu prasy i mieszarki. Buduje się przeważnie prasy zespolone; są one wygodniejsze w pracy z glinami trudnymi do przerobu. Jednak wiele firm zagranicznych produkuje zarówno jedne, jak i drugie prasy (firma angielska „Bradley - Craven”, firma amerykańska „Steel” (program egzamin ustny).

Napędy mieszarki

Buduje się również prasy o dużej wydajności i dużej mocy, przeznaczone do prasowania glin o małej wilgotności. Napędy mieszarki i prasy są tu rozdzielone i powszechnie wykorzystuje się sprzęgła pneumatyczne lub elektromagnetyczne. Do konstrukcji tych pras stosuje się przeważnie stale wysokogatunkowe (opinie o programie).

Mieszarki konstruuje się przeważnie z jednym wałem, co upraszcza system przekazywania gliny do komory próżniowej. Łopatki mieszarki mają różne profile, które wykonuje się w ten sposób, aby można je było łatwo wymieniać w celu uzyskania lepszego przemieszania gliny i dodatków. Opis pras radzieckich i zagranicznych podał Kogan.

Maszyny do cięcia pasma wytłaczanego z pras. Stosowany w fabrykach radzieckich automat CM-678A typu gilotynowego może ciąć blok odpowiadający grubości wyrobu 05, 130, 200 mm. Wydajność, według atestu, wynosi odpowiednio do 0000, 4500, 2250 wyrobów w ciągu 1 h, moc pobierana 1,1 kW. Maszyna ta nie zapewnia jednak dokładnego cięcia i nie odznacza się wysoką trwałością eksploatacyjną (segregator aktów prawnych). Dlatego istnieją próby ulepszenia jej konstrukcji, gdyż przestoje związane ze zmianą pękniętego drutu mogą wynosić (w przypadku gliny zanieczyszczonej okruchami skalnymi) nawet do 10% czasu roboczego.

prasę o małych wymiarach, ze ślimakiem o średnicy 200 mm, 2) dozownika-zasilacza o pojemności 0,6 m³, 3) synchronizatora zmieniającego prędkość obracania się wału ślimakowego (18 obr/min) odpowiednio do szybkości posuwania się pasma. Wydajność urządzenia wynosi ok. 0,8 m³/h, moc zainstalowana - 32,5 kW, gabaryty - 3130 x2230 x2095 mm, masa - 4 t. Zużycie gliny czasowiarskiej wynosi ok. 10%.

Mechanizacja transportu półfabrykatów została po raz pierwszy (więcej niż. pół wieku temu) zrealizowana przez zastosowanie wielokrotnie opisywanego już. systemu Kellera. System Kellera jest stosowany w wielu cegielniach radzieckich do mechanizacji cięcia i układania surowej cegły na wózki suszarniano (promocja 3 w 1).