Żurawie linowe

W celu przyspieszenia załadowywania i wyładowywania ciężkich prefabrykatów żelbetowych lub elementów stalowych sprzęga się ze sobą dwa bramowe żurawie suwnicowe (USA), uzyskując podwójny udźwig w stosunku do pojedynczego żurawia (program uprawnienia budowlane na komputer). Żurawie linowe stanowią pewnego rodzaju odmianę żurawi bramowych; w żurawiach linowych górna sztywna stalowa belka zastąpiona jest liną nośną, po której przemieszcza się wózek ze zbloczem mechanizmu dźwigowego, zwany wózkiem dźwigowym. Żurawie linowe stosuje się w budownictwie o długości liny nośnej od 80 do 1000 m i udźwigu od 1 do 10 T i więcej.

Żurawie linowe występują jako:

• żurawie linowe stałe, wyposażone w dwa stałe maszty, obsługujące w planie pas terenu położony wzdłuż liny nośnej;
• żurawie linowe wahliwe, wyposażone w maszty oparte przegubowo na fundamentach; maszty można wychylać pod kątem 8° w obu kierunkach osi prostopadłej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wychylanie masztów odbywa się za pomocą wciągarek ręcznych zainstalowanych po obydwu stronach masztów, przy czym dokonuje się go periodycznie po zakończeniu pracy na jednej działce, a przed rozpoczęciem pracy na następnej. Dla zrównoważenia sił poziomych powstałych od naciągu liny nośnej stosujemy przeciwciężar:

• żurawie linowe ruchome, przy których obydwie wieże osadzone są na wózkach, mogą być przetaczane po torach szynowych prostopadle do liny nośnej; w tym przypadku żuraw linowy obsługuje znaczną powierzchnię określoną odstępem torów i ich długością (uprawnienia budowlane);
• żurawie linowe promieniowe (radialne), zwane również zakrążonymi, przy których jedna wieża jest stała, a druga ruchoma, poruszająca się po łuku, obsługują powierzchnię w kształcie wycinka kołowego (zapora wodna w Solinie).

Konstrukcja podpór

Konstrukcja podpór (maszty, wieże) żurawi linowych zależna jest od ich rodzaju. Jako podpory żurawi linowych stałych stosowane są maszty zamocowane do terenu za pomocą zakotwień sztywnych (wiązary) lub giętkich (liny) (program egzamin ustny).

W żurawiach linowych wahliwych jako podpory służą wieże wahliwe, w których naciąg lin nośnych wywołany jest ciężarem samej wieży i umocowanym na niej przeciwciężarem 1. Zaletą tego rodzaju podpór, poza samoczynną regulacją naciągu liny nośnej, są małe kąty pochylenia liny nośnej przy podejściu

obciążonego wózka dźwigowego do wieży, natomiast wadę stanowi kołysanie się liny nośnej przy odciążaniu wózka. Żurawie ruchome posiadają jako podpory wieże oparte na wózkach jezdnych. Siły poziome powstające w podporach przejmowane są przez wózki jezdne na torach, których szyny położone są pochyło (opinie o programie).

Przy żurawiach linowych ruchomych przeciwciężar 7 połączony jest sztywno z wieżą w celu uniknięcia wahań wieży i dodatkowych obciążeń, przy czym umieszcza się przeciwciężar możliwie najniżej. Schemat konstrukcji żurawia linowego typu lekkiego o rozpiętości do 150 m i udźwigu 1,0 T.

Maszty 6 i 7 tego żurawia, wzmocnione każdy czterema cięgnami 9 przechodzącymi przez rozporki 8, wykonane są ze złączonych śrubami odcinków rur stalowych, zaopatrzonych w kołnierze. Maszty zakotwione są linami kotwiącymi (odciągami) 16 i 77. Cięgna 9 naprężone są za pomocą śrub rzymskich 10 (segregator aktów prawnych).

Sam sposób zakotwienia lin odciągowych, zaś wózek dźwigowy 27. Wózek ten przemieszcza się po linie nośnej 1 za pomocą lin pociągowych 2 i 3, stanowiących zamkniętą linę. Koniec liny 2 umocowany jest w punkcie A do wózka dźwigowego, natomiast liny 3 - w punkcie B do tegoż wózka. Lina 3 przechodzi przez zblocze 13 na wierzchu masztu 7, dalej między obejmami wózka dźwigowego przez zblocze 7/ na maszcie 6 i zbiega ku wciągarce, łącząc się na jej bębnie z liną 2. W ten sposób zabezpieczona jest nawrotność ruchu liny pociągowej raz w jednym, raz w drugim kierunku (w jednym kierunku ciągnie lina 2, w odwrotnym lina 3) (promocja 3 w 1).