Zużycie betonu i stali

Oba zbiorniki zostały oddzielone od konstrukcji nośnej wieży od strony dna jedną warstwą izolacji oraz 25 cm warstwą betonu jamistego, od strony ścian dwiema warstwami izolacyjnymi, rozdzielonymi 5 cm pustką powietrzną (program uprawnienia budowlane na komputer). W ułożonej bezpośrednio pod dnem zbiornika warstwie betonu jamistego (ziarna żwiru 3-7 mm) umieszczono system rur perforowanych, służących do odprowadzenia wody przesiąkającej przez dno do betonu jamistego.

Zużycie betonu i stali na 1 m3 zabudowy:
a) wieży ze zbiornikami - 0,29 m3 i 34 kg (2450 m3),
b) klatki schodowej - 0,25 m3 i 38 kg (400 m3) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Na same zbiorniki zużyto 120 m3 betonu oraz 13,7 t stali, na płyty podtrzymujące zbiorniki: dolną - 56 m3 betonu i 14 t stali, górną - 63 m3 betonu i 5,8 t stali.
Typowym przykładem połączenia wieży z innym obiektem może być wieża wodna w Caen (Francja), której projekt został uzyskany również w drodze konkursu. Część dolna konstrukcji została wykorzystana jako duża hala targowa, a na I piętrze wokół hali umieszczono różnego rodzaju biura komunalne i użyteczności publicznej.
Konstrukcja nośna wieży jest oryginalna. Składa się ona z 16 skośnych słupów płaskich ustawionych wachlarzowo na fundamencie centralnym i usztywnionych (na parcie wiatru) 16 poziomymi belkami ułożonymi radialnie i opartymi na 16 słupach ze wspornikami (uprawnienia budowlane).

Słupy skośne zostały usztywnione 2 pierścieniami. Na wspornikach słupów zewnętrznych usytuowano pomieszczenia biurowe. Na skośnych słupach oraz na centralnie umieszczonej rurze stalowej 0 1,59 m spoczywa zbiornik o pojemności 2500 ms. Szkielet zbiornika tworzy 8 ram żelbetowych w kształcie odwróconej litery U. Skośne ściany zbiornika, dno oraz przekrycie dachowe wykonano w postaci cienkich łupin sklepionych między żebrami. Taka forma spowodowała naprężenia ściskające w betonie łupin od parcia wody, przez co uzyskano większą szczelność zbiornika (program egzamin ustny). Łupiny ścian zbiornika przekazują rozpór na dwa pierścienie żelbetowe zabetonowane u góry i u dołu zbiornika. Zbiornik ma przekrój kołowy, hala targowa natomiast ma kształt eliptyczny. Belki poziome szkieletu stanowią oparcie dla żelbetowych łupin przekrycia dachowego nad halą.

Szkielet budynku

Cała konstrukcja ma aż 49 przegubów, z tego 6 przegubów ma każda z 8 ram oraz jeden przegub jest centralny. Zastosowanie tak znacznej liczby przegubów tłumaczy się tendencją uzyskania bardziej przejrzystego schematu statycznego oraz uproszczenia obliczeń. Do ciekawych szczegółów konstrukcji należy przegub centralny systemu Freyssineta, przekazujący na fundament siłę około 5000 T (opinie o programie).
Na całą konstrukcję zużyto 1200 m3 betonu o wytrzymałości 260 kG/cm2 (po 90 dniach) oraz 150 t różnej stali. Zastosowano stal zbrojeniową typu Tor o naprężeniu dopuszczalnym 21 kG/mm2. Ściany zbiornika wykonano z torkretu. Okazało się, że wykonanie ścianek o grubości 10 cm jest dosyć uciążliwe, a szczelność ich nie była całkowicie zadowalająca.

W Algierze umieszczono żelbetowy zbiornik na wodę na szczycie 7-piętrowego budynku mieszkalnego. Zbiornik został oparty na szkielecie budynku składającym się z rury żelbetowej o średnicy 0 6,20 m i grubości 16 cm oraz z 8 płaskich filarów żelbetowych o przekroju 0,16×2,50 m. Filary te zgrupowane po dwa - pod kątem prostym do siebie - ponad dachem zbiegają się i podpierają zbiornik-poprzez pogrubioną w postaci skośnej obręczy ścianę zbiornika (segregator aktów prawnych).
Szkielet budynku posadowiono na 62 palach Franki. We wnętrzu rury usytuowano klatkę schodową, windę oraz rury zbiornika. Całość konstrukcji budynku razem ze stropami wykonano z betonu wylewanego.

Zbiornik o średnicy 18 m i pojemności 1000 m3 wykonano z torkretu przy użyciu jednostronnego deskowania. Zużyto 18 t stali i 110 m3 betonu.
Ustrój nośny wieży tworzą 3 słupy składane z elementów długości 4 m i usztywnione ryglami (promocja 3 w 1). Połączenie elementów uzyskuje się przez spawanie wypuszczonych wkładek i zalanie betonem.