Zużycie stali

Przekroje ściskane prętów dźwigara kratowego powinny być tak konstruowane, żeby przy niewielkim zużyciu stali miały możliwie duże momenty bezwładności względem osi głównych tych przekrojów. Z tego powodu przekroje jednościenne, tzn. z jedną ścianką pionową, są obecnie całkowicie wyparte przez przekroje dwuścienne. W celu usztywnienia elementów pasa i krzyżulca ściskanego kratownicy stosuje się przewiązki z płaskowników przy blachach węzłowych dźwigara oraz w odpowiednich odstępach na całej długości elementu ściskanego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ponadto w celu niedopuszczenia do zniekształcenia prostokątnego zarysu przekroju pręta ściskanego stosuje się przepony, tj. blachy prostopadłe do osi danego pręta, przymocowane do jego ścianek.
Również w rozciąganych prętach kratownicy zamiast przekrojów jednościennych stosuje się przekroje dwuścienne.
Usztywnienie przekrojów rozciąganych prętów sprowadza się do wykonania przewiązek rozstawionych podobnie jak w prętach ściskanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Miejsca połączenia prętów dźwigara kratowego nazywamy węzłami. Węzły są łączone przeważnie na sztywno. Węzły przegubowe są stosowane w konstrukcjach składanych mostów drogowych typu wojskowego.

W dźwigarach kratowych o małych rozpiętościach i niewielkim obciążeniu ruchomym łączenie w węzłach polega na bezpośrednim nitowaniu lub spawaniu prętów kraty z dolnym lub z górnym pasem. Najczęściej jednak stosowanym rodzajem węzła jest połączenie prętów kraty z prętami pasa górnego lub dolnego za pomocą jednej lub dwóch blach węzłowych ustawionych w płaszczyźnie pionowych blach prętów pasa dolnego i górnego (uprawnienia budowlane).
Mostami łukowymi nazywamy mosty, w których w skład elementów głównych wchodzą łuki podlegające ściskaniu pod działaniem obciążeń pionowych.

Zależnie od położenia pomostu względem łuków i ich wzajemnej sztywności rozróżnia się:
- mosty o pomostach położonych nad łukami i o sztywnych lukach, a wiotkich pomostach, zwanych ustrojami klasycznymi,
- mosty o pomostach położonych nad łukami i o wiotkich łukach,
a sztywnych pomostach, zwanych ustrojami Maillarta stosowane jako żelbetowe,
mosty o pomostach podwieszonych pod lukami i o sztywnych lukach, a gibkich pomostach zwanych ustrojami o pomoście gibkim zawieszonym do łuków,
- mosty o pomostach położonych pod łukami i o gibkich łukach, a sztywnych pomostach, zwanych ustrojami Langera (program egzamin ustny).
Ze względu na sposób przyjmowania rozporu przez ustrój niosący lub przenoszeniu go na podpory rozróżnia się mosty łukowe rozporowe i mosty o rozporze przejętym przez ściągi lub belki usztywniające, mające podparcie takie samo jak mosty belkowe.

Mosty łukowe rozporowe

Mosty łukowe rozporowe o wysokościach przekrojów łuku przeważnie wzrastających w kierunku wezgłowia stanowiły klasyczny typ mostu kamiennego, wypartego obecnie z budownictwa mostowego przez inne materiały. Mosty rozporowe wymagają jednak dobrych gruntów do posadowienia fundamentów ze względu na powstające na podporach znaczne momenty utwierdzenia. Często zamiast sztywnego zamocowania łuków stosuje się na podporach przeguby (opinie o programie).

Mosty dwuprzegubowe (jednokrotnie statycznie niewyznaczalne) stosowane są częściej w mostach stalowych, rzadziej w żelbetowych. Przez dodanie przegubu w kluczu otrzymuje się łuki trójprzegubowe (statycznie wyznaczalne). Jednak ze względu na znaczne koszty budowy i eksploatacji przegubów oraz nie naj- estetyczną sylwetkę mostów trójprzegubowych są one obecnie rzadko budowane (segregator aktów prawnych).

Ze względu na kierunek wieszaków, słupów czy ścian łączących pomost z łukami rozróżniamy:
- ustroje o pomostach zawieszonych pod łukami na skośnych wieszakach, zwane ustrojami Nielsona.
- ustroje o pomostach ustawionych na łukach poprzez ukośne
- zastrzały o odwrotnych pochyleniach, nazywane ustrojami Freyssineta.

Zależnie od materiału użytego do budowy przęseł rozróżnia się mosty łukowe kamienne, betonowe, żelbetowe, drewniane i stalowe (promocja 3 w 1).
Najbardziej rozpowszechnionymi są mosty łukowe żelbetowe, które wyeliminowały ze współczesnego budownictwa ciężkie mosty sklepione z kamienia oraz naśladujące ich formę — sklepienia betonowe.