Związki rozpuszczalne

Związki rozpuszczalne przesycają ściany komórek, a nierozpuszczalne układają się na ścianach komórek warstwą mniej więcej jednolitej grubości. Obok własności barwiących mają one także własności antyseptyczne, dzięki czemu wzrasta trwałość drewna. Czarna dębina jest wysoko ceniona w stolarstwie i meblarstwie. Drewno wydobyte z wody ma piękniejsze zabarwienie i wyższą wartość techniczną niż drewno wydobyte z ziemi (program uprawnienia budowlane na komputer). Czarne zabarwienie drewna dębowego można uzyskać także sposobem chemicznym przez moczenie drewna dębowego w odpowiednich roztworach lub przez działanie na drewno parami odpowiednio dobranych związków chemicznych, np. parami octu. Uzyskane sztucznie czarne zabarwienie drewna dębowego jest mniej piękne i jednolite niż zabarwienie wynikające z procesów naturalnych.

Przy przecieraniu drewna dębowego powstają na tarcicy ciemne smugi i plamy; jest to następstwo ocierania się pił o drewno i reakcji garbników z żelazem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Od naturalnej barwy drewna należy odróżnić zmiany barwy powodowane działalnością grzybów; zalicza się je do wad drewna. Charakterystyczny przykład stanowi sinizna drewna iglastego wywoływana przez grzyby z rodziny Ophiostomaceae. Pod działaniem grzybów wywołujących zgniliznę naturalna barwa drewna zmienia się na białą, brunatną lub brunatnoczerwoną, rzadziej na barwę zieloną. Zmiany w zabarwieniu drewna występują również przy powstawaniu fałszywej twardzieli oraz przy pleśnieniu drewna.

Prócz tego barwa drewna ulega zmianom pod wpływem długotrwałego spławu lub składowania w wodzie. Zagadnienia te omówiono szczegółowo w rozdziale: Wady drewna.
Barwa drewna odgrywa w życiu praktycznym dużą rolę. Pięknie zabarwione gatunki tropikalne są poszukiwane do celów meblarskich i do produkcji oklein (uprawnienia budowlane). Natomiast wady w zabarwieniu drewna mogą powodować obniżenie jego wartości nawet wówczas, gdy nie są one równoznaczne z obniżeniem jego własności mechanicznych.

I tak np. sinizna jest błędem estetycznym, co utrudnia zastosowanie dotkniętego nią drewna w meblarstwie i w stolarstwie, zmniejszając jego wartość przemysłową.
Barwę drewna można zmienić przez odpowiednie zabiegi techniczne (program egzamin ustny).

Drewno intensywnie zabarwionych gatunków

Do tego celu prowadzi np. powlekanie lakierem lub farbami olejnymi, które całkowicie zakrywają naturalną barwę drewna, równocześnie zaś stanowią powlokę ochronną, mającą na celu konserwację drewna. Politurowanie częściowo zmienia oraz silnie podkreśla i uwydatnia naturalną barwę drewna, jednocześnie jednak uwydatnia wszelkie skazy rysunku i zabarwienia, sinizna uwydatnia się pod wpływem politurowania w sposób bardziej wyrazisty niż w warunkach naturalnych. Pod działaniem dymu drewno ciemnieje i przyjmuje kolor złotawy do ciemnobrązowego. Drewno bukowe poddane działaniu pary przyjmuje barwę czerwoną, zbliżoną do barwy mahoniu. Barwę drewna można zmieniać działaniem kwasów i zasad, co określa się nazwą wytrawiania drewna (opinie o programie).

Inna metoda polega na stosowaniu barwników anilinowych, których roztworami albo powleka się powierzchnię drewna albo nasyca się drewno w kąpieli lub w autoklawach pod ciśnieniem. Metoda ta daje dobre wyniki w odniesieniu do drewna miękkiego, o równomiernej strukturze, jak np. lipa, osika, olcha; drewno twarde daje gorsze wyniki. Drewno iglaste barwi się źle i nierównomiernie wskutek silnie zarysowanych różnic między drewnem wczesnym i późnym (segregator aktów prawnych).

Drewno intensywnie zabarwionych gatunków podzwrotnikowych zawiera dużo barwników, które można ekstrahować dla celów barwierskich. Otrzymywane w ten sposób barwniki naturalne są drogie, dlatego też prawie wszystkie zostały zastąpione przez tańsze barwniki syntetyczne, głównie pochodzenia węglowego.

Zjawiskiem podobnym do powstawania czarnej dębiny jest kamienienie, czyli mineralizacja drewna pod działaniem wody zawierającej związki mineralne. Naturalna mineralizacja polega na osadzaniu się na powierzchni i we wnętrzu drewna nierozpuszczalnych związków mineralnych. Podobne wyniki można osiągnąć w krótkim czasie wprowadzając w drewno lub inne materiały porowate odpowiednio dobrane substancje; jest to mineralizacja sztuczna (promocja 3 w 1).