Zwiększenie obciążenia pionowego

Każdy następny stopień obciążenia był przykładany po 24 godzinach. Z tego wynika, że przy badaniach wymagających dużych dokładności przy gruntach bardzo spoistych, poszczególne stopnie obciążenia należy dobierać w taki sposób, aby warunki obciążania próbki odwzorowywały przynajmniej w pewnym stopniu warunki pracy gruntu w terenie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy badaniach ściśliwości w zasadzie zwiększenie obciążenia pionowego o każdy następny stopień powinno następować po stwierdzeniu pełnej konsolidacji gruntu przy stopniu poprzednim, przy czym po przyłożeniu każdego stopnia obciążenia wykonuje się odczyty czujnika w następujących odstępach czasu: 1 min, 2 min, 5 min, 15 min, 30 min, i następnie co godzinę, aż do trzykrotnego powtórzenia się odczytów. Pełna konsolidacja w gruntach spoistych następuje przeciętnie po 2-3 dniach. Zachowanie tak znacznych okresów praktycznie rozciąga badania jednej próbki przy 5-6 stopniach obciążenia na przeciąg około dwóch tygodni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Z tych względów dla skrócenia czasu w badaniach dla celów praktycznych norma PN-58/B-04495 wprowadza następujące zasady: próbki gruntów spoistych można obciążać co 24 godziny, a piasków - co 2 godziny. Przy ostatnim stopniu obciążenia należy konsolidację próbki całkowicie zakończyć. Można przyjmować, że konsolidacja jest skończona, gdy przyrost wskazań czujnika w okresie ostatnich 16 godzin konsolidacji nie przekracza 0,005 mm (uprawnienia budowlane).

Przyrost wskazań czujnika przy ostatnim stopniu obciążenia w okresie od 24 godzin dla gruntów spoistych lub od 2 godzin dla gruntów sypkich do chwili zakończenia konsolidacji stanowi całkowitą poprawkę na pełną konsolidację. Tę poprawkę należy rozłożyć na przyrosty wskazań czujnika przy poszczególnych stopniach obciążenia, proporcjonalnie do wielkości tych przyrostów. Przy takim skróceniu badań odczyty czujnika przy gruntach spoistych wykonuje się do 30 min jak poprzednio, następnie po 1 godz, 2 godz, 4 godz i 24 godz. (program egzamin ustny).

Kontrola edometru

Przy badaniu krzywej odciążenia zmniejszanie obciążenia powinno odbywać się w ten sam sposób w jaki ono narastało. Badania mogą być przeprowadzone z doprowadzeniem wody lub bez doprowadzenia w zależności od przyjętego schematu, odpowiadającego warunkom terenowym (opinie o programie).

Kontrola edometru w zasadzie powinna odbywać się po raz pierwszy przed oddaniem edometru do użytku, a następnie podczas jego pracy przynajmniej raz do roku. Kontrola powinna być przeprowadzona zgodnie u normą PN-58/B- -04495 i powinna objąć sprawdzenie wymiarów pierścienia i górnego filtru, ciężaru górnego filtru łącznie z ramką obciążającą i wyznaczenie poprawek do pomiaru wysokości próbki (segregator aktów prawnych). Odczyt na czujniku, wykazuje odkształcenie próbki, rejestruje również odkształcenia własne ramki obciążającej, trzpienia dociskowego, kulek, filtrów kamiennych oraz bibuły filtracyjnej. Odkształcenia tych części edometru muszą być pomierzone przy kontroli i rzeczywista wysokość próbki będzie równała się różnicy pomiędzy wysokością, ustaloną na podstawie odczytu na czujniku i odkształceniem edometru, otrzymanym przy tym samym obciążeniu przy kontroli przyrządu.

Uprzednio w rozdziale 4 pokazano, że wytrzymałość gruntu jest funkcją wielu czynników. Wpływają na nią warunki geologiczne złoża gruntowego, od których zależy porowatość, wilgotność, a także stan naprężeń pierwotnych jakim poddany jest grunt. Dalej na wartości liczbowe parametrów wytrzymałościowych wpływa historia procesu obciążania gruntu i to zarówno w sensie drogi obciążenia w przestrzeni naprężeń, jak i w sensie przebiegu procesu w czasie. Oczywiście pełne odtworzenie w warunkach laboratoryjnych warunków pracy gruntu w terenie nie jest możliwe. Dotyczy to szczególnie niemożliwości odtworzenia pełnej historii procesu obciążenia (promocja 3 w 1). Zachowanie początkowej porowatości i wilgotności jest do zrealizowania również tylko w przypadku gruntów spoistych, z których można pobierać próbki o nienaruszonej strukturze. W piaskach zrealizowanie początkowej porowatości cechującej grunt w złożu naturalnym wymaga sztucznych zabiegów podczas sporządzania próbki.