Zwiększenie pewności wykonania projektu

W czasie procesu projektowania dążymy od stanu niepewności realizacji wstępnej idei do stanu zwiększenia się pewności sukcesu lub do przekonania o niemożności jego osiągnięcia. Jeżeli przy założonych warunkach i ograniczeniach projekt okazuje się niemożliwy do wykonania lub wysoce nieefektywny, to należy zmienić wstępny zamysł, założenia i ograniczenia oraz powtórzyć ponownie kolejne etapy procesu projektowania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dominująca rola systemu. Jeżeli podzielimy system na podsystemy, to prawidłowe rozwiązanie poszczególnych podsystemów nie gwarantuje tego samego stopnia jakości rozwiązania systemu. Inaczej mówiąc, należy większą uwagę przywiązywać do poprawności i jakości projektu systemu niż do rozwiązań podsystemów. Ponieważ projekt jest zbiorem informacji dotyczących budowy obiektu (systemu) i sposobów jego wykonania, więc można stwierdzić, że musi on być wyrażony w pewnych ściśle ustalonych sposobach porozumiewania się (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W związku z. tym do wad projektu, zmniejszających jego komunikatywność, zaliczamy niepełną informację, która utrudnia realizację projektu lub prowadzi do kosztownych w naprawie błędów, nadmiar informacji, który z kolei zwiększa koszt dokumentacji oraz może także prowadzić do dezinformacji wykonawcy, nieprzestrzeganie jednolitego kodu polegające na opisie niezgodnym z przyjętymi definicjami, używaniu nowych, niezdefiniowanych oznaczeń lub błędnym zastosowaniu poprawnych definicji (uprawnienia budowlane).

Zasady normatywne projektowania

Zasady normatywne projektowania to zasady, których należy przestrzegać lub dążyć do ich osiągnięcia w procesie projektowania, należą do nich:

1. Zasada zaspokojenia potrzeby. W procesie projektowania należy dążyć do takiego rozwiązania projektowanego systemu (obiektu), aby zaspokajał istniejące potrzeby w najwyższym stopniu w ramach aktualnego stopnia rozwoju cywilizacji. Należy przy tym mieć na uwadze także zmienność hierarchii potrzeb w czasie, ponieważ żywotność obiektów budowlanych jest dużo większa niż innych wyrobów przemysłowych (program egzamin ustny).
2. Zasada wartości użytkowej. Projektowany system (obiekt) powinien mieć wartość użytkową większą lub co najmniej równą kosztom wytworzenia. Ocena wartości użytkowej wymaga wprowadzenia pewnych kryteriów, które mogą być związane z funkcjonalnością, kosztami użytkowania a także kosztami wycofania wyrobu z użytku. Są to, jak widać, względy, które trudno z sobą porównywać i stąd wynika subiektywność ustalenia wartości użytkowej. Koszty wytworzenia można obliczać w pieniądzach, jednostkach pracy lub energii i to zarówno w rachunku bieżącym, jak i ciągnionym (suma kosztów od wydobycia surowców do wytworzenia wyrobu). Jeżeli wartość użytkowa wyrobu (obiektu) jest niższa od jego kosztów wytworzenia, to w gospodarce rynkowej nie znajduje on akceptacji (opinie o programie).
3. Zasada wykonalności finansowej. Suma nakładów związanych z projektowaniem, wytwarzaniem i dystrybucją wyrobu powinna się mieścić w ramach możliwości finansowych zleceniodawcy.
4. Zasada minimalnego zaangażowania finansowego. Zaangażowanie finansowe na każdym etapie projektowania nie powinno przewyższać kosztów uzyskania rozwiązania alternatywnego. Zasada ta odnosi się nie tylko do projektu całego systemu, ale także do projektów podsystemów, które powinny być podzielone na etapy, tak aby można było podjąć decyzje kontynuowania, przerwania lub ewentualnie powtórzenia pewnego etapu zgodnie z omawianą zasadą. Zastosowanie tej zasady umożliwia wykonanie projektu optymalnego pod względem finansowym (segregator aktów prawnych).
5. Zasada optymalności. Wybór koncepcji projektowej oraz wybór sposobu jej realizacji powinien być optymalny, tzn. taki, aby przyjęte kryteria zostały osiągnięte w możliwie najwyższym stopniu. Do najważniejszych kryteriów oceny projektów budowlanych należą: koszty realizacji obiektu, czas wykonania oraz jego jakość. Niestety, jednoczesne osiągnięcie minimalnego kosztu wykonania obiektu oraz maksymalnie wysokiej jakości w ciągu minimalnego czasu realizacji jest niemożliwe. Inna jest zwykle ocena wagi poszczególnych kryteriów przez strony biorące udział w projektowaniu, realizacji i eksploatacji obiektu, stąd wynika konieczność ustalenia kompromisowej oceny projektu (promocja 3 w 1).