Żywice termoutwardzalne

Na wystawie we Frankfurcie zastosowano po raz pierwszy specjalny typ betonu, zawierający w swym składzie tworzywo sztuczne. Ściany budynku wykonane były z lekkich bloków sporządzonych z żużla wielkopiecowego, przy czym jako spoiwo służyła żywica mocznikowo-formaldehydowa. Żywice termoutwardzalne są znacznie lepszym spoiwem niż cement, lecz cena ich jest znacznie wyższa w porównaniu z ceną cementu. Należy przypuszczać, że rozwój produkcji emulsji fenolowo- i krezolowo-formaldehydowych utwardzalnych na zimno pozwoli na znaczniejsze obniżenie kosztów (program uprawnienia budowlane na komputer). W dalszej przyszłości przewiduje się możliwość użycia zamiast żwiru i piasku kruszywa lekkiego z odpadków przemysłowych, uzbrojonego w zwykły sposób prętami stalowymi; tak otrzymany produkt, odznaczający się korzystnymi własnościami izolacyjnymi, mógłby być stosowany do wyrobu prefabrykowanych podłóg i belek.

Brytyjski Instytut Budownictwa przeprowadził badania nad zastosowaniem prętów z polichlorku winylu do zbrojenia betonu, lecz okazało się, że termoplastyczne żywice syntetyczne nie nadają się do tego celu, a to w związku z ujemnym wpływem, jaki wywiera na nie ciepło. Badano również pręty z żywic termoutwardzalnych, które okazały się również nieodpowiednie, ze względu na małą ciągliwość pociągającą za sobą złamania przy obciążeniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pierwsze bloki z tworzyw sztucznych przeznaczone do robót zewnętrznych wyprodukowano w roku 1940. Myślą przewodnią, którą się przy tym kierowano, było wykonanie płyty składającej się z elementów blokowych, sklejonych klejem z tworzywa sztucznego, dopuszczającym pewne zmiany wymiarów bez niebezpieczeństwa pęknięcia. Bloki miały następujące wymiary: 30 x 30 x 2,5 cm z występem z każdego boku wynoszącym 12 mm. Każdy blok posiadał dwie stopki z dwoma otworami na gwoździe, którymi je przymocowywano do szkieletu konstrukcji (uprawnienia budowlane).

Rozproszenie światła

Stopki te były rozmieszczone w taki sposób, aby szczeliny, powstające między nimi, mogły być uszczelnione. Bloki przytwierdzano do szkieletu, a szczeliny wypełniano zaprawą uszczelniającą. Między dwiema zewnętrznymi płytami bloku pozostawiano pustkę. Główną zaletą tego przepuszczającego światło typu ściany było umożliwienie dostępu światła z równoczesnym zabezpieczeniem przed widocznością z zewnątrz (program egzamin ustny).

Przez zastosowanie płyt przepuszczających światło zamierzano uzyskać rozproszenie światła i złagodzenie jaskrawości promieni słonecznych. Projektowano między innymi użycie takich bloków do solariów, gdzie wymagane jest przepuszczanie maksymalnej ilości światła przy jednoczesnym złagodzeniu jego ostrości. Można to osiągnąć przez połączenie elementów przezroczystych z elementami przepuszczającymi światło (opinie o programie). Bloki takie wykonano ze styrenu i Ethocelu. Praktyka wykazała jednak, że materiał ten po upływie pewnego czasu ulegał zniszczeniu, a śmiały pomysł wykonania ścian z tworzyw sztucznych wymaga jeszcze dalszego doskonalenia materiału. Przy obecnym stanie rozwoju techniki trzeba uznać materiały tradycyjne, np. cegłę, za odpowiedniejsze do wykonywania ścian; duży koszt bowiem nowego materiału nie pozwala jeszcze na stosowanie go do tych celów. W następnych rozdziałach będą omówione inne możliwości stosowania tworzyw sztucznych do robót zewnętrznych (segregator aktów prawnych).

Dotychczas przeprowadzono niewiele praktycznych prób malowania płyt jednorodnych z tworzyw, stosowanych do robót zewnętrznych. Jest rzeczą znaną, że powierzchnie tworzyw sztucznych narażone na działanie czynników atmosferycznych tracą z biegiem czasu połysk, co wpływa ujemnie na ich wygląd. Wymaga to dalszych prób, zmierzających do poprawienia tego stanu rzeczy przez zastosowanie malowania w czasie produkcji bądź przez odpowiednie preparowanie powierzchni tworzyw. Próby takie - gdyby wyniki ich okazały się korzystne - pozwolą na zastosowanie tworzyw sztucznych do wykładania elewacji sklepowych itp., a tym samym pozwolą na wyrugowanie takich materiałów wykładzinowych, jak drewno, metal, terrazzo i inne (promocja 3 w 1).