Adaptacja oka

acetylen — węglowodór nienasycony o potrójnym wiązaniu, w stanie czystym bezwon- ny; a. techniczny ma przykrą woń zanieczyszczeń związkami fosforu i siarki; a. otrzymuje się przez działanie wody na karbid lub z gazu ziemnego; a. jest produktem wyjściowym do wielu syntez na skalę przemysłową, również szeroko stosowany w spawalnictwie
acetylen dissous —» acetylen rozpuszczony
acetylen rozpuszczony — roztwór acetylenu w acetonie sporządzony w celu uniknięcia niebezpieczeństwa wybuchu acetylenu w czasie przechowywania i transportu; a. r. transportuje się w butlach wypełnionych substancjami porowatymi pod nadciśnieniem do 15 at
acetylenki - związki powstające przez zastąpienie atomu wodoru przez metal w acetylenie lub w jego pochodnych, mających atom wodoru przy wiązaniu potrójnym; a. metali ciężkich są wybuchowe
acetylenownia, centrala acetylenowa - pomieszczenie w zakładzie przemysłowym, w którym znajdują się urządzenia do centralnego wytwarzania i dystrybucji acetylenu (do celów spawalniczych)
acetyleny — alkiny  (program na komputer)

acetyloceluloid - tworzywo termoplastyczne na podstawie octanu celulozy, podobne do celuloidu lecz niepalne
acetyloceluloza, octan celulozy - trudno palna, bezwonna substancja, stosowana do wyrobu błon filmowych, lakierów, jedwabiu octanowego, drobnej galanterii itp.
acetylowanie - szczególny przypadek acylo- wania; reakcja podstawienia atomu wodoru w cząsteczce organicznej przez grupę acetylową (acetyl)
achiralność — brak chiralności, identyczność przestrzennej budowy (konfiguracji) cząsteczki z jej lustrzanym odbiciem, wynikająca z obecności inwersyjnej osi symetrii jedno-, dwu- lub czterokrotnej, czyli z obecności płaszczyzny, środka lub czterokrotnej inwersyjnej osi symetrii
achondryty - meteoryty kamienne składające się głównie z piroksenów i plagioklazów; pod względem składu chemicznego, mineralogicznego i struktury’ najbardziej ze wszystkich meteorytów zbliżone do niektórych skal ziemskich
achromat, układ achromatyczny — układ optyczny, w którym usunięto aberrację chromatyczną dla dwóch barw; ogniska pozostałych barw nie pokrywają się i układ wykazuje jeszcze tzw. aberrację chromatyczną drugiego rzędu
achromatopsja - zupełna ślepota na barwy achromatyczny (w znaczeniu kolorymetrycznym) - (I) dla źródeł pierwotnych za achroma- tyczną uważa się barwę o chromatyczności widma równoenergetycznego (.v = y = z = = 1/3); (2) dla barw powierzchni, oświetlające je źródło światła jest uważane za achromatyczne; doskonale biała powierzchnia jest zawsze achromatyczna bez względu na kolor światła
achromatyzacja - usuwanie (częściowe) aberracji chromatycznej przez łączenie ze sobą odpowiednio dobranych soczewek zbierających i rozpraszających, wykonanych z różnych gatunków szkła  (program na telefon)

Achterpik

achterpik — skrajnik rufowy
achtersztag - linka stalowa należąca do takie- lunku stałego, biegnąca od górnej części masztu w kierunku rufy w linii symetrii statku, zapobiegająca wyginaniu się masztu do przodu
aci-forma - tautomeryczna postać kwasowa związków nitrowych pierwszo i drugorzędowych
acydofile - organizmy (roślinne lub zwierzęce), dla których optymalnym środowiskiem są wody zakwaszone lub gleby o odczynie kwaśnym  (program egzamin ustny)
acydoliza - reakcja podwójnej wymiany między związkiem chemicznym a kwasem, który spełnia zarazem rolę rozpuszczalnika
acydymetria - analiza chemiczna miareczkowa, w której wykorzystuje się kwasy do oznaczania zasad
acyl — organiczny rodnik kwasowy o wzorze RCO
acyloiny, R CO CHOH R - hydroksyketony tworzące się z aldehydów w słabo alkalicznych roztworach pod katalitycznym wpływem cyjanku potasowego (np. acetoina, benzoina)
acylowanie - reakcja wymiany atomu wodoru w cząsteczce organicznej na resztę kwasową (acyl)
adaltonidy -» bertolidy  (opinie o programie)
adamantan - nasycony trójcykliczny węglowodór, którego atomy węgla mają taki sam układ przestrzenny jak w krysztale diamentu
adamaszek - tkanina jednobarwna, jedwabna. wełniana, bawełniana lub lniana, o wzorze z jednej strony matowym, z drugiej błyszczącym
adamellit — magmowa skała głębinowa, najpospolitsza odmiana granitu
adaptabilność - indywidualne zdolności przystosowawcze, nabyte w rozwoju osobniczym dzięki plastyczności cech osobnika, np. zahartowanie ciała na zmiany temperatury, odporność serologiczna na bakterie chorobotwórcze itp.  (segregator aktów prawnych)

adaptacja - wytworzenie się zmian strukturalnych i fizjologicznych, umożliwiających organizmom lepsze wyzyskanie warunków środowiska zewnętrznego lub większe uniezależnienie się od jego szkodliwych wpływów; rozróżnia się a. osobniczą, niedziedziczną, polegającą na aktywnym dopasowaniu się pojedynczego organizmu do aktualnych warunków i a. ga t u n ko- wą, dziedziczną, wytworzoną przez mutacje i dobór naturalny w ciągu szeregu pokoleń
adaptacja — zmiany parametrów i struktury układu sterowania, a także jego zewnętrznych oddziaływań sterujących na podstawie bieżącej informacji, zmierzające do osiągnięcia lub utrzymania określonego stanu wobec zmieniających się warunków pracy i występowania różnych zakóceń
adaptacja — przystosowanie czegoś do nowego użytku (np. a. budynku, a. przedsiębiorstwa do wykonywania nowych zadań produkcyjnych) adaptacja oka - proces przystosowywania się oka do rozkładu luminancji i barwy w polu widzenia; (2) stan końcowy tego procesu; w szczególności używa się wyrażeń adaptacja  (promocja 3 w 1)