Aerozol

AEROZOL (gazozol), układ dyspersyjny, w którym fazą rozpraszającą jest gaz, a fazą rozproszoną ciało stale (dym) lub ciecz (mgła). AERTSEN (Aertsz) Pieter, 1508 lub 1509-75, malarz przedstawiciel kierunku kompozycje rodzajowe i rei., często z elementami martwej natury na pierwszym planie. AETOWIE, rdzenna ludność Filipin; 30- 70 tys.; zbieractwo i łowiectwo; podbici w III w. przez Malajów, przejęli ich język (program uprawnienia budowlane na komputer).

AFAM, ośr. wydobycia ropy naft., w pd.-wsch. Nigerii, w delcie Nigru; rurociąg naft. do Port Harcourt i portu naft. Bonny. Afanasjew Aleksandr N., 1826-71, historyk literatury ros.; badacz folkloru ros. (Narodnyje russkije skazki)-, prace o pisarzach rosyjskich. AFANASJEW Jerzy, 1932-91, pisarz; współzał. teatru studenckiego Bime-Bom w Gdańsku; w twórczości elementy groteski, fantazji, baśni; wiersze (Gałązka światła. Relief), satyry (Poczta Afanasjewa, Nos poety), opowiadania (Zabawa w myśli), utwory dla dzieci, scenariusze film., wspomnienia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

AFAR (Danakil), zapadlisko tektoniczne, gt. w Etiopii; w pn. części - jez. Assale 116 m p.p.m.; w pd. - depresja jez. Assal 150 m p.p.m. (najniższy punkt Afryki); liczne gorące źródła; jeden z najgorętszych obszarów świata z maks. temp. powyżej 44°C; gł. rz. Auasz. AFGAŃSKI język - paszto język. Afghani, AL-, 1838-97, muzulm. reformator, polityk, publicysta, filozof i pisarz, pochodzenia pers.; rzecznik pan- islamizmu. AFIKS (zrostek), morfem słowotwórczy, który występuje przed rdzeniem (prefiks), po nim (sufiks) lub wewnątrz rdzenia (infiks). AFILIACJA, psychol. dążenie do nawiązywania i utrzymywania bliskiego i życzliwego kontaktu z innymi ludźmi; jedna z podstawowych potrzeb psych, człowieka (uprawnienia budowlane).

Afiniczne przekształcenie

AFINACJA, w cukrownictwie oczyszczanie przez wymywanie wodą żółto zabarwionych kryształów surowego cukru, w celu uzyskania białego cukru. AFINICZNA GEOMETRIA, mat. geometria, w której bada się tzw. afiniczne własności figur, tj. te ich własności, które są niezmiennicze względem przekształceń afinicznych. wzajemnie jednoznaczne przekształcenie płaszczyzny lub przestrzeni na siebie zachowujące współliniowość punktów; na płaszczyźnie opisują je wzory: x’ = c_ux + c₁₂y + c₁₃, y’ - c_ax + c₂₂y + + c_2J, gdzie c„c₂₂-c_l2c₂₁ *0; p.a. są m.in.: przesunięcie równoległe, obrót, jednokładność (program egzamin ustny).

AFINOCIENOW Aleksandr N., 1904-41, dramatopisarz ros.; dramaty o aktualnej problematyce spoi. i polit.; Strach. AFLASTON (galion), ozdobna (np. rzeźba) figura dziobowa dawnych żaglowców, niekiedy również statków współczesnych. AfLATOKSYNY, nieliczna grupa związków heterocyklicznych o silnym działaniu mutagennym i rakotwórczym, wytwarzanych przez niektóre gatunki pleśni; zanieczyszczeniu pokarmu przez a. przypisuje się rolę w etiologii niektórych nowotworów. AFL-CIO -+ Amerykańska Federacja Pracy Kongres Przemysłowych Związków Zawodowych. AFNOR (Association franęaise de normalisation), organizacja kierująca działalnością normalizacyjną we Francji; powstała 1926 (opinie o programie).

AFORYZM, maksyma, sentencja, „złota myśl”; zwięzła wypowiedź formułująca w błyskotliwej formie ogólne spostrzeżenie, myśl filoz., moralną. AFOTYCZNA STREFA, ekol. warstwa wód, do których nie dociera światło słoneczne, w jeziorach od ok. 400 m w głąb, w morzach od ok. 1700 m w głąb. AFP - Agence France-Presse. AfraGOLA, m. we Włoszech (Kampania), na pn. od Neapolu; 58,5 tys. mieszk. (1983); przemysł skórz., winiarski; funkcje mieszkaniowe; ośr. handlowy. AFRAKTA, gr. okręt wiosłowy z okresu starożytności (segregator aktów prawnych).

AFRANIUSZ (Lucius Afranius), II w. p.n.e., komediopisarz rzym.; przedstawiciel tzw. fabuła togata o treści gl. z życia drobnych rzemieślników rzym.; zachowane niewielkie fragmenty. Afrikaans, język Burów w Republice Pd. Afryki, gdzie a. jest językiem urzędowym obok ang.; powstał na podłożu XVII-wiecznych dialektów hol. (niderlandzkich); piśmiennictwo od XIX w. AFRO (wlaśc. Basaldella Afro), 1912- 76, malarz wł.; pocz. wpływy kubizmu i surrealizmu, później kompozycje ab- strakc.; dekoracje w gmachu UNESCO w Paryżu (promocja 3 w 1).