Analiza ekonomiczna

W każdym przypadku decyzja wyboru materiału budowlanego powinna być “parta o rozeznanie miejscowych warunków i dokładną analizę ekonomiczną zarówno materiału jak robocizny. Należy pamiętać, że nie materiał ścian, lecz odpowiednie wyposażenie budynku w konieczne instalacje wpłynie na podniesienie poziomu bytowania i gospodarki na wsi. Jednak koszt wyposażenia budynków może być pokryty tylko z oszczędności uzyskanych w czasie realizacji budowy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zmniejszenia kosztu budowy należy szukać przede wszystkim w tych elementach budynku, których koszt w stosunku do kosztu całego budynku jest największy. Do wykonania fundamentów nadal podstawowym materiałem jest kamień miejscowego pochodzenia i chudy beton na cemencie marki poniżej 50. Oszczędność osiągnąć można przez stosowanie betonu „rodzynkowego” cementowo-glinianogo lub pustaków szerokokomorowych z wypełnieniem piaskiem w ziemi i żużlem nad ziemią oraz przez stosowanie fundamentów płytkich, gdzie warunki gruntowe na to pozwalają (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do wykonania ścian dysponujemy dzisiaj takim asortymentem ogniotrwałych materiałów, że tylko względy ekonomiczne i transportowe powinny decydować o ich wyborze. Pod względem techniki stosowania wspomnianych materiałów rozróżniamy dwa rodzaje ścian: monolityczne i murowane z gotowych elementów na zaprawie lub bez zaprawy (uprawnienia budowlane).

Ściany monolityczne mogą być stosowane tylko tam, gdzie przewiduje się bardzo długą trwałość budynku, bez zmian w czasie użytkowania. Natomiast budynki, które mogą ulegać zmianom ze względu na przemiany gospodarcze i proces porządkowania zabudowy przestrzennej wsi, powinny być wykonywane z elementów umożliwiających przebudowę lub rozbiórkę, przy minimalnej stracił materiału (program egzamin ustny).

Elementy stropowe łupinowe

Do wykonania ścian monolitycznych stosuje się materiały, oparte o surowce miejscowe, a mianowicie: glinę, masę wapienno-piaskową albo beton jamisty ze żwirem, tłuczniem ceglanym lub tłuczniem z lekkiego kamienia. W robotach murowych, poza materiałami tradycyjnymi cegłą, pustakami „Alfa” i blokami glinianymi sseroko stosowane są bloki z betonu belitowego i cegła silikatowa, a w niektórych rejonach bloki z pyłów dymnicowych. Ostatnio zyskują uznanie na wsi pustaki gipsowe różnych typów jak: BSP, EF i PJ, murowane bez zaprawy i nie wymagające tynków zewnętrznych (opinie o programie).

Jeżeli chodzi o stropy, to problem materiałów przedstawia się gorzej. Poza belkami drewnianymi najbardziej popularne są na wsi belki stalowe dwuteowe, z wypełnieniem płytą Kleina. Bardzo praktyczne są prefabrykowane belki T-27 ze względu na szerokie możliwości wypełnień między belkowych, jednak opornie idzie ich wprowadzanie do powszechnego użycia. Na przeszkodzie stoi ograniczona możliwość produkcji i uprzedzenie ludności stawiającej zarzut, że belki te są zbyt ciężkie i zbyt wysokie. Jako wypełnienie międzybelkowe. zarówno do belek T-27 jak i drewnianych, zyskały na wsi uznanie pustaki KMK], które mogą być produkowane na placu budowy (segregator aktów prawnych).

Poza belkami T-27 duże szanse szerokiego stosowania mają elementy stropowe łupinowe DC. jednak produkcja ich nie weszła jeszcze w stadium powszechnej produkcji na skład. Możliwe, że poszukiwanie lżejszych i ekonomiczniejszych elementów stropowych znajdzie rozwiązanie w stosowaniu belek strunobetonowych, co weszło już w stadium budownictwa doświadczalnego. Do wykonania konstrukcji dachowych jeszcze przez długi okres będzie powszechnie stosowane drewno. W poszukiwaniu oszczędności drewna sporadycznie stosowane są wiązary deskowe, zbijane gwoździami lub klejone (promocja 3 w 1).

Dotychczasowe wyniki stosowania konstrukcji strunobetonowych pozwalają przypuszczać, że tego rodzaju elementy produkowane masowo na skład stworzą konkurencję drewnu, chociaż nadal drewno będzie najtańszym materiałem. Problem lekkich, tanich, ogniotrwałych pokryć dachowych pozostaje jeszcze nie rozwiązany. Z dotychczas stosowanych materiałów najodpowiedniejszymi dla wsi są płyty faliste azbestowo-cementowe, jednak ograniczone są możliwości takiego zwiększenia ich produkcji, aby można było pokryć zapotrzebowanie.